دوم تواریخ-باب بیست و نهم 2Chronicles-29

حزقیای پادشاه و تقدیس خانه خدا  

۱ حِزْقیا بیست و پنج ساله بود که پادشاه شد و بیست و نه سال در اورشلیم سلطنت نمود، و اسم مادرش اَبِیه دختر زکریا بود. 
۲ و او آنچه در نظر خداوند پسند بود، موافق هر آنچه پدرش داود کرده بود، به عمل آورد. 
۳ و در ماه اول از سال اول سلطنت خود، درهای خانة خداوند را گشوده، آنها را تعمیر نمود. 
۴ و کاهنان و لاویان را آورده، ایشان را در میدان شرقی جمع کرد. 
۵ و به ایشان گفت: «ای لاویان مرا بشنوید! الآن خویشتن را تقدیس نمایید و خانة یهُوَه خدای پدران خود را تقدیس کرده، نجاسات را از قدس بیرون برید.» 
۶ زیرا که پدران ما خیانت ورزیده، آنچه در نظر یهُوَه خدای ما ناپسند بود به عمل آوردند و او را ترک کرده، روی خود را از مسکن خداوند تافتند و پشت به آن دادند. 
۷ و درهای رواق را بسته، چراغها را خاموش کردند و بخور نسوزانیدند و قربانی‌های سوختنی در قدس خدای اسرائیل نگذرانیدند. 
۸ پس خشم خداوند بر یهودا و اورشلیم افروخته شد و ایشان را محل تشویش و دهشت و سخریه ساخت، چنانکه شما به چشمان خود می‌بینید. 
۹ و اینک پدران ما به شمشیر افتادند و پسران و دختران و زنان ما از این سبب به اسیری رفتند. 
۱۰ الآن اراده دارم که با یهُوَه خدای اسرائیل عهد ببندم تا حدت خشم او از ما برگردد. 
۱۱ پس حال، ای پسران من، کاهلی مورزید زیرا خداوند شما را برگزیده است تا به حضور وی ایستاده، او را خدمت نمایید و خادمان او شده، بخور سوزانید. 
۱۲ آنگاه بعضی از لاویان برخاستند، یعنی از بنی قَهاتیان مَحَت بن عَماسای و یوئیل بن عَزَرْیا و از بنی مراری قیس بن عبْدی و عَزَرْیا ابن یهْلَلْئیل و از جَرْشونیان یوآخ بن زِمَّه و عِیدَن بن یوآخ. 
۱۳ و از بنی اَلِیصافان شِمْری و یعْیئیل و از بنی آساف زَکریا و مَتَّنْیا. 
۱۴ و از بنی هِیمان یحیئیل و شِمْعِی و از بنی یدُوْتُون شَمَعْیا و عُزیئیل. 
۱۵ و برادران خود را جمع کرده، خویشتن را تقدیس نمودند و موافق فرمان پادشاه، برحسب کلام خداوند برای تطهیر خانة خداوند داخل شدند. 
۱۶ و کاهنان به اندرون خانة خداوند رفته، آن را طاهر ساختند و همة نجاسات را که در هیکل خداوند یافتند، به صحن خانة خداوند بیرون آوردند و لاویان آن را گرفته، خارج شهر به وادی قدرون بیرون بردند. 
۱۷ و در غُرّة ماه اول به تقدیس نمودنش شروع کردند، و در روز هشتم ماه به رواق خداوند رسیدند، و در هشت روز خانة خداوند را تقدیس نموده، در روز شانزدهم ماه اول آن را به اتمام رسانیدند. 
۱۸ پس نزد حِزْقیا پادشاه به اندرون قصر داخل شده، گفتند: «تمامی خانة خداوند و مذبح قربانی سوختنی و همة اسبابش و میز نانِ تَقْدِمِه را با همة آلاتش طاهر ساختیم.» 
۱۹ و تمامی اسبابی که آحاز پادشاه در ایام سلطنتش حینی که خیانت ورزید دور انداخت ما آنها را مهیا ساخته، تقدیس نمودیم و اینک پیش مذبح خداوند حاضر است. 
۲۰ پس حِزْقیا پادشاه صبح زود برخاست و رؤسای شهر را جمع کرده، به خانة خداوند برآمد. 
۲۱ و ایشان هفت گاو و هفت قوچ و هفت بره و هفت بز نر آوردند تا برای مملکت و قدس و یهودا قربانی گناه بشود. و او پسران هارون کهنه را فرمود تا آنها را بر مذبح خداوند بگذرانند.
۲۲ پس گاوان را کشتند و کاهنان، خون را گرفته بر مذبح پاشیدند و قوچها را کشته خون را بر مذبح پاشیدند و بره‌ها را کشته خون را بر مذبح پاشیدند. 
۲۳ پس بزهای قربانی گناه را به حضور پادشاه و جماعت نزدیک آورده، دستهای خود را بر آنها نهادند. 
۲۴ و کاهنان آنها را کشته، خون را بر مذبح برای قربانی گناه گذرانیدند تا به جهت تمامی اسرائیل کفاره بشود زیرا که پادشاه فرموده بود که قربانی سوختنی و قربانی گناه به جهت تمامی اسرائیل بشود. 
۲۵ و او لاویان را با سنجها و بربطها و عودها برحسب فرمان داود و جاد، رایی پادشاه و ناتان نبی در خانة خداوند قرار داد زیرا که این حکم از جانب خداوند به دست انبیای او شده بود. 
۲۶ پس لاویان با آلات داود و کاهنان با کرِنّاها ایستادند. 
۲۷ و حِزْقیا امر فرمود که قربانی‌های سوختنی را بر مذبح بگذرانند و چون به گذرانیدن قربانی سوختنی شروع نمودند، سرودهای خداوند را بنا کردند و کرِنّاها در عقب آلات داود، پادشاه اسرائیل، نواخته شد. 
۲۸ و تمامی جماعت سجده کردند و مُغَنیان سراییدند و کرِنّا نوازان نواختند و همة این کارها می‌شد تا قربانی سوختنی تمام گردید.
۲۹ و چون قربانی‌های سوختنی تمام شد، پادشاه و جمیع حاضرین با وی رکوع کرده، سجده نمودند. 
۳۰ و حِزْقیا پادشاه و رؤسا لاویان را امر فرمودند که به کلمات داود و آساف رایی برای خداوند تسبیح بخوانند. پس با شادمانی تسبیح خواندند و رکوع نموده، سجده کردند. 
۳۱ پس حِزْقیا جواب داده، گفت: «حال خویشتن را برای خداوند تقدیس نمودید. پس نزدیک آمده، قربانی‌ها و ذبایح تشکر به خانة خداوند بیاورید.» آنگاه جماعت قربانی‌ها و ذبایح تشکر آوردند و هر که از دلْ راغب بود قربانی‌های سوختنی آورد. 
۳۲ و عدد قربانی‌های سوختنی که جماعت آوردند، هفتاد گاو و صد قوچ و دویست بره بود. همة اینها قربانی‌های سوختنی برای خداوند بود. 
۳۳ و عدد موقوفات ششصد گاو و سه هزار گوسفند بود. 
۳۴ و چون کاهنان کم بودند و به پوست کندن همة قربانی‌های سوختنی قادر نبودند، برادران ایشان لاویان، ایشان را مدد کردند تا کار تمام شد و تا کاهنانْ خود را تقدیس نمودند زیرا که دل لاویان از کاهنان برای تقدیس نمودن خود مستقیم‌تر بود. 
۳۵ و قربانی‌های سوختنی نیز با پیه ذبایح سلامتی و هدایای ریختنی برای هر قربانی سوختنی، بسیار بود. پس خدمت خانة خداوند آراسته شد. 
۳۶ و حِزْقیا و تمامی قوم شادی کردند چونکه خدا قوم را مستعد ساخته بود زیرا این امر ناگهان واقع شد.