دوم تواریخ-باب بیست و هشتم 2Chronicles-28

آحاز، پادشاه یهودا  

۱ و آحاز بیست ساله بود که پادشاه شد و شانزده سال در اورشلیم پادشاهی کرد. اما آنچه در نظر خداوند پسند بود، موافق پدرش داود به عمل نیاورد.
۲ بلکه به طریق‌های پادشاهان اسرائیل سلوک نموده، تمثالها نیز برای بَعْلیم ریخت. 
۳ و در وادی ابن هِنُّوم بخور سوزانید، و پسران خود را برحسب رجاسات امّت‌هایی که خداوند از حضور بنی اسرائیل اخراج نموده بود، سوزانید. 
۴ و بر مکان‌های بلند و تلها و زیر هر درخت سبز قربانی‌ها گذرانید و بخور سوزانید. 
۵ بنابراین، یهُوَه خدایش او را به دست پادشاه ارام تسلیم نمود که ایشان او را شکست داده، اسیران بسیاری از او گرفته، به دمشق بردند. و به دست پادشاه اسرائیل نیز تسلیم شد که او را شکست عظیمی داد. 
۶ و فَقَح بن رَمَلْیا صد و بیست هزار نفر را که جمیع ایشان مردان جنگی بودند، در یک روز در یهودا کشت، چونکه یهُوَه خدای پدران خود را ترک نموده بودند. 
۷ و زِکرِی که مرد شجاع افرایمی بود، مَعَسِیا پسر پادشاه، عَزْریقام ناظرِ خانه، و اَلْقانَه را که شخص اول بعد از پادشاه بود، کشت. 
۸ پس بنی اسرائیل دویست هزار نفر زنان و پسران و دختران از برادران خود به اسیری بردند و نیز غنیمت بسیاری از ایشان گرفتند و غنیمت را به سامره بردند. 
۹ و در آنجا نبی از جانب خداوند عُوْدید نام بود که به استقبال لشکری که به سامره بر می‌گشتند آمده، به ایشان گفت: «اینک از این جهت که یهُوَه خدای پدران شما بر یهودا غضبناک می‌باشد، ایشان را به دست شما تسلیم نمود و شما ایشان را با غضبی که به آسمان رسیده است، کشتید.» 
۱۰ و حال شما خیال می‌کنید که پسران یهودا و اورشلیم را به عُنف غلامان و کنیزان خود سازید. و آیا با خود شما نیز تقصیرها به ضد یهُوَه خدای شما نیست؟ 
۱۱ پس الآن مرا بشنوید و اسیرانی را که از برادران خود آورده‌اید، برگردانید زیرا که حدّت خشم خداوند بر شما می‌باشد.» 
۱۲ آنگاه بعضی از رؤسای بنی افرایم یعنی عَزَرْیا ابن یهُوحانان و بَرکیا ابن مَشُلّیموت و یحِزْقیا ابن شَلُّوم و عماسا ابن حَدْلای با آنانی که از جنگ می‌آمدند، مقاومت نمودند. 
۱۳ و به ایشان گفتند که «اسیران را به اینجا نخواهید آورد زیرا که تقصیری به ضد خداوند بر ما هست؛ و شما می‌خواهید که گناهان و تقصیرهای ما را مزید کنید زیرا که تقصیر ما عظیم است و حدت خشم بر اسرائیل وارد شده است.
۱۴ پس لشکریان، اسیران و غنیمت را پیش رؤسا و تمامی جماعت واگذاشتند. 
۱۵ و آنانی که اسم ایشان مذکور شد برخاسته، اسیران را گرفتند و همة برهنگان ایشان را از غنیمت پوشانیده، ملبس ساختند و کفش به پای ایشان کرده، ایشان را خورانیدند و نوشانیدند و تدهین کرده، تمامی ضعیفان را بر الاغها سوار نموده، ایشان را به اریحا که شهر نخل باشد نزد برادرانشان رسانیده، خود به سامره مراجعت کردند. 
۱۶ و در آن زمان، آحازِ پادشاه نزد پادشاهان آشور فرستاد تا او را اعانت کنند. 
۱۷ زیرا که اَدُوْمیان هنوز می‌آمدند و یهودا را شکست داده، اسیران می‌بردند. 
۱۸ و فلسطینیان بر شهرهای هامون و جنوبی یهودا هجوم آوردند و بیت شمس و اَیلُون و جَدیروت و سُوکو را با دهاتش و تِمْنَه را با دهاتش و جِمْزُو را با دهاتش گرفته، در آنها ساکن شدند. 
۱۹ زیرا خداوند یهودا را به سبب آحاز، پادشاه اسرائیل ذلیل ساخت، چونکه او یهودا را به سرکشی واداشت و به خداوند خیانت عظیمی ورزید. 
۲۰ پس تِلْغَت فِلْناسَر، پادشاه آشور بر او برآمد و او را به تنگ آورد و وی را تقویت نداد. 
۲۱ زیرا که آحاز خانة خداوند و خانه‌های پادشاه و سروران را تاراج کرده، به پادشاه آشور داد، اما او را اعانت ننمود. 
۲۲ و چون او را به تنگ آورده بود، همین آحازِ پادشاه به خداوند بیشتر خیانت ورزید. 
۲۳ زیرا که برای خدایان دمشق که او را شکست داده بودند، قربانی گذرانید و گفت: چونکه خدایانِ پادشاهانِ ارام، ایشان را نصرت داده‌اند، پس من برای آنها قربانی خواهم گذرانید تا مرا اعانت نمایند. اما آنها سبب هلاکت وی و تمامی اسرائیل شدند. 
۲۴ و آحاز اسباب خانة خدا را جمع کرد و آلات خانة خدا را خرد کرد و درهای خانة خداوند را بسته، مذبح‌ها برای خود در هر گوشه اورشلیم ساخت. 
۲۵ و در هر شهری از شهرهای یهودا، مکان‌های بلند ساخت تا برای خدایان غریب بخور سوزانند. پس خشم یهُوَه خدای پدران خود را به هیجان آورد. 
۲۶ و بقیة وقایع وی و همة طریق‌های اول و آخر او، اینک در تواریخ پادشاهان یهودا و اسرائیل مکتوب است. 
۲۷ پس آحاز با پدران خود خوابید و او را در شهر اورشلیم دفن کردند، اما او را به مقبرة پادشاهان اسرائیل نیاوردند. و پسرش حِزْقیا به جایش پادشاه شد.