غزل غزلهای سلیمان-باب دوم Song of Solomon-02

محبوبه

۱ محبوبه: من نرگس شارون و سوسن وادیها هستم. 

محبوب

۲ محبوب: چنانکه سوسن در میان خارها همچنان محبوبه من در میان دختران است. 

محبوبه

۳ محبوبه: چنانکه سیب در میان درختان جنگل، همچنان محبوب من در میان پسران است. در سایه وی به شادمانی نشستم و میوه‌اش برای کامم شیرین بود. 
۴ مرا به میخانه آورد و عَلَم وی بالای سر من محبّت بود. 
۵ مرا به قرصهای کشمش تقویت دهید و مرا به سیبها تازه سازید، زیرا که من از عشق بیمار هستم. 
۶ دست چپش در زیر سر من است و دست راستش مرا در آغوش می‌کشد. 
۷ ای دختران اورشلیم، شما را به غزالها و آهوهای صحرا قسم می‌دهم که محبوب مرا تا خودش نخواهد بیدار نکنید و برنینگیزانید. 
۸ آواز محبوب من است، اینک بر کوهها جستان و بر تلّها خیزان می‌آید. 
۹ محبوب من مانند غزال یا بچه آهو است. اینک او در عقب دیوار ما ایستاده، از پنجره‌ها می‌نگرد و از شبکه‌ها خویشتن را نمایان می‌سازد. 
۱۰ محبوب من مرا خطاب کرده، گفت: «ای محبوبه من و ای زیبایی من برخیز و بیا.» 
۱۱ زیرا اینک زمستان گذشته و باران تمام شده و رفته است. 
۱۲ گلها بر زمین ظاهر شده و زمان اَلحان رسیده و آواز فاخته در ولایت ما شنیده می‌شود. 
۱۳ «درخت انجیر میوه خود را می‌رساند و موها گل آورده، رایحه خوش می‌دهد. ای محبوبه من و ای زیبایی من، برخیز و بیا.» 

محبوب

۱۴ محبوب: ای کبوتر من که در شکافهای صخره و در ستر سنگهای خارا هستی، چهره خود را به من بنما و آوازت را به من بشنوان زیرا که آواز تو لذیذ و چهره‌ات خوشنما است. 
۱۵ شغالها، شغالهای کوچک را که تاکستانها را خراب می‌کنند برای ما بگیرید، زیرا که تاکستانهای ما گل آورده است. 

محبوبه

۱۶ محبوبه: محبوبم از آن من است و من از آن وی هستم. در میان سوسنها می‌چراند. 
۱۷ ای محبوب من، برگرد و تا نسیم روز بوزد و سایه‌ها بگریزد، (مانند) غزال یا بچه آهو بر کوههای باتر باش.