تثنیه-باب بیست و پنجم Deuteronomy-25

احکام‌ مختلف

۱ اگر در میان مردم مرافعه ای باشد و به محاکمه آیند و در میان ایشان داوری نمایند، آنگاه عادل را عادل شمارند، و شریر را ملزم سازند. 
۲ و اگر شریر مستوجب تازیانه باشد، آنگاه داورْ او را بخواباند و حکم دهد تا او را موافق شرارتش به حضور خود به شماره بزنند. 
۳ چهل تازیانه او را بزند و زیاد نکند، مبادا اگر از این زیاده کرده، تازیانة بسیار زند، برادرت در نظر تو خوار شود. 
۴ دهن گاو را هنگامی که خرمن را خرد می کند، مبند. 
۵ اگر برادران با هم ساکن باشند و یکی از آنها بی اولاد بمیرد، پس زنِ آن متوفی، خارج به شخص بیگانه داده نشود، بلکه برادر شوهرش به او درآمده، او را برای خود به زنی بگیرد، و حق برادر شوهری را با او بجا آورد. 
۶ و نخست زاده ای که بزاید به اسم برادر متوفای او وارث گردد، تا اسمش از اسرائیل محو نشود. 
۷ و اگر آن مرد به گرفتن زن برادرش راضی نشود، آنگاه زن برادرش به دروازه نزد مشایخ برود و گوید: برادر شوهر من از برپا داشتن اسم برادر خود در اسرائیل انکار می کند، و از بجا آوردن حق برادر شوهری با من ابا می نماید.
۸ پس مشایخ شهرش او را طلبیده، با وی گفتگو کنند، واگر اصرار کرده، بگوید نمی خواهم او را بگیرم، 
۹ آنگاه زن برادرش نزد وی آمده، به حضور مشایخ کفش او را از پایش بکند، و به رویش آب دهن اندازد، و در جواب گوید: با کسی که خانة برادر خـود را بنا نکنـد، چنین کـرده شود.
۱۰ و نام او در اسرائیل، خانة کفش کنـده خوانـده شـود. 
۱۱ و اگر دو شخص با یکدیگر منازعه نمایند، و زن یکی پیش آید تا شوهر خود را از دست زننده اش رها کند و دست خود را دراز کرده، عورت او را بگیرد، 
۱۲ پس دست او را قطع کن و چشم تو بر او ترحم نکند. 
۱۳ در کیسة تو وزنه های مختلف، بزرگ و کوچک نباشد. 
۱۴ در خانة تو کیلهای مختلفْ، بزرگ و کوچک، نباشد. 
۱۵ تو را وزن صحیح و راست باشد و تو را کیل صحیح و راست باشد، تا عمـرت در زمینـی که یهُوَه، خدایت، به تو می دهد دراز شود. 
۱۶ زیرا هر که این کار کند یعنی هر که بی انصافی نماید، نزد یهُوَه خدایت مکروه است. 
۱۷ بیاد آور آنچه عمالیق وقت بیرون آمدنت از مصـر در راه به تـو نمودند. 
۱۸ که چگونه تو را در راه، مقابله کـرده، همة واماندگان را در عقب تـو از مؤخرت قطع نمودنـد، در حالـی که تو ضعیف و وامانده بودی و از خـدا نترسیدنـد. 
۱۹ پس چـون " یهُـوَه " خدایت تـو را در زمینی که یهُـوَه، خدایت، تو را برای تصرفش نصیب می دهد، از جمیع دشمنانت آرامی بخشد، آنگاه ذکر عمالیـق را از زیر آسمان محو ساز و فراموش مکن.