تثنیه-باب بیست و ششم Deuteronomy-26

نوبر و ده یک

۱ و چون به زمینی که ' یهُوَه " خدایت تو را نصیب می دهد داخل شدی، و در آن تصرف نموده، ساکن گردیدی، 
۲ آنگاه نوبر تمامی حاصل زمین را که از زمینی که " یهُوَه " خدایت به تو می دهد، جمع کرده باشی بگیر، و آن را در سبد گذاشته، به مکانی که " یهُوَه " خدایت برگزیند تا نام خود را در آن ساکن گرداند، برو. 
۳ و نزد کاهنی که در آن روزها باشد رفته، وی را بگو: امروز برای یهُوَه خدایت اقرار می کنم که به زمینی که خداوند برای پدران ما قسم خورد که به ما بدهد، داخل شده ام.
۴ و کاهن سبد را از دستت گرفته، پیش مذبح یهُوَه خدایت بگذارد. 
۵ پس تو به حضور یهُوَه خدای خود اقرار کرده، بگو: پدر من اَرامی آواره بود، و با عددی قلیل به مصر فرود شده، در آنجا غربت پذیرفت، و در آنجا امتی بزرگ و عظیم و کثیر شد. 
۶ و مصریان با ما بدرفتاری نموده، ما را ذلیل ساختند، و بندگی سخت بر ما نهادند. 
۷ و چون نزد یهُوَه، خدای پدران خود، فریاد برآوردیم، خداوند آواز ما را شنید و مشقت و محنت و تنگی ما را دید. 
۸ و خداوند ما را از مصر به دست قوی و بازوی افراشته و خوف عظیم، و با آیات و معجزات بیرون آورد. 
۹ و ما را به این مکان درآورده، این زمین را زمینی که به شیر و شهد جاری است به ما بخشید. 
۱۰ و الا´ن اینک نوبر حاصل زمینی را که تو ای خداوند به من دادی، آورده ام. پس آن را به حضور یهُوَه خدای خود بگذار، و به حضور یهُوَه، خدایت، عبادت نما. 
۱۱ و تو با لاوی و غریبی که در میان تو باشد از تمامی نیکویی که یهُوَه، خدایت، به تو و به خاندانت بخشیده است، شادی خواهی نمود. 
۱۲ و در سال سوم که سال عشر است، چون از گرفتن تمامی عشر محصول خود فارغ شدی، آن را به لاوی و غریب و یتیم و بیوه زن بده، تا در اندرون دروازه های تو بخورند و سیر شوند. 
۱۳ و به حضور یهُوَه خدایت بگو: موقوفات را از خانة خود بیرون کردم، و آنها را نیز به لاوی و غریب و یتیم و بیوه زن، موافق تمامی اوامری که به من امر فرمودی، دادم، و از اوامر تو تجاوز ننموده، فراموش نکردم. 
۱۴ در ماتم خود از آنها نخوردم و در نجاستی از آنها صرف ننمودم، و برای اموات از آنها ندادم، بلکه به قول یهُوَه، خدایم، گوش داده، موافق هر آنچه به من امر فرمودی، رفتار نمودم. 
۱۵ از مسکن مقدس خود از آسمان بنگر، و قوم خود اسرائیل و زمینی را که به ما دادی چنانکه برای پدران ما قسم خوردی، زمینی که به شیر و شهد جاری است، برکت بده،.

نگهداری اوامر خدا

۱۶ امروز یهُوَه، خدایت، تو را امر می فرماید که این فرایض و احکام را بجا آوری، پس آنها را به تمامی دل و تمامی جان خود نگاه داشته، بجا آور. 
۱۷ امروز به یهُوَه اقرار نمودی که خدای توست، و اینکه به طریقهای او سلوک خواهی نمود، و فرایض و اوامر و احکام او را نگاه داشته، آواز او را خواهی شنید. 
۱۸ و خداوند امروز به تو اقرار کرده است که تو قوم خاص او هستی، چنانکه به تو وعده داده است، و تا تمامی اوامر او را نگاه داری. 
۱۹ و تا تو را در ستایش و نام و اکرام از جمیع امت هایی که ساخته است، بلند گرداند، و تا برای یهُوَه، خدایت، قوم مقدس باشی، چنانکه وعده داده است.