یوشع-باب دهم Joshua-10
۲ ایشان بسیار ترسیدند زیرا جَبَعُون، شهر بزرگ، مثل یکی از شهرهای پادشاه نشین بود، و مردانش شجاع بودند.
۳ پس اَدُونِی صَدَق، ملک اورشلیم نزد هوهام، ملک حَبْرُون، و فِرْآم، ملک یرْموت، و یافیع، ملک لاخیش، و دَبیرْ، ملک عَجْلُون، فرستاده، گفت:
۴ «نزد من آمده، مرا اعانت کنید، تا جَبَعُون را بزنیم زیرا که با یوشع و بنی اسرائیل صلح کرده‌اند.»
۵ پس پنج ملک اَموریان یعنی ملک اورشلیم و ملک حَبْرُون و ملک یرْمُوت و ملک لاخیش و ملک عَجْلُون جمع شدند، و با تمام لشکر خود برآمدند، و در مقابل جَبَعُون اردو زده، با آن جنگ کردند.
۶ پس مردان جَبَعُون نزد یوشع به اردو در جِلْجال فرستاده، گفتند: «دست خود را از بندگانت باز مدار. بزودی نزد ما بیا و ما را نجات بده، و مدد کن زیرا تمامی ملوک اَموریانی که در کوهستان ساکنند، بر ما جمع شده‌اند.»
۷ پس یوشع با جمیع مردان جنگی و همة مردان شجاع از جِلْجال آمد.
۸ و خداوند به یوشع گفت: «از آنها مترس زیرا ایشان را به دست تو دادم و کسی از ایشان پیش تو نخواهد ایستاد.»
۹ پس یوشع تمامی شب از جِلْجال کوچ کرده، ناگهان به ایشان برآمد.
۱۰ و خداوند ایشان را پیش اسرائیل منهزم ساخت، و ایشان را در جَبَعُون به کشتار عظیمی کشت. و ایشان را به راه گردنة بیت حورون گریزانید، و تا عَزِیقَه و مَقِّیدَه ایشان را کشت.
۱۱ و چون از پیش اسرائیل فرار می‌کردند و ایشان در سرازیری بیت حورون می‌بودند، آنگاه خداوند تا عَزِیقَه بر ایشان از آسمان سنگهای بزرگ بارانید و مردند. و آنانی که از سنگهای تگرگ مردند، بیشتر بودند از کسانی که بنی اسرائیل به شمشیر کشتند.
۱۲ آنگاه یوشع در روزی که خداوند اَموریان را پیش بنی اسرائیل تسلیم کرد، به خداوند در حضور بنی اسرائیل تکلم کرده، گفت: «ای آفتاب بر جَبَعُون بایست و تو ای ماه بر وادی اَیلُون.»
۱۳ پس آفتاب ایستاد و ماه توقف نمود تا قوم از دشمنان خود انتقام گرفتند. مگر این در کتاب یاشِر مکتوب نیست که آفتاب در میان آسمان ایستاد و قریب به تمامی روز به فرو رفتن تعجیل نکرد.
۱۴ و قبل از آن و بعد از آن روزی مثل آن واقع نشده بود که خداوند آواز انسان را بشنود زیرا خداوند برای اسرائیل جنگ می‌کرد.
۱۵ پس یوشع با تمامی اسرائیل به اردو به جِلْجال برگشتند.
۱۶ اما آن پنج ملک فرار کرده، خود را در مغارة مَقِّیدَه پنهان ساختند.
۱۷ و به یوشع خبر داده، گفتند: «که آن پنج ملک پیدا شده‌اند و در مغاره مَقِّیدَه پنهانند.»
۱۸ یوشع گفت: سنگهایی بزرگ به دهنة مغاره بغلطانید و بر آن مردمان بگمارید تا ایشان را نگاهبانی کنند.
۱۹ و اما شما توقف منمایید بلکه دشمنان خود را تعاقب کنید و مؤخر ایشان را بکشید و مگذارید که به شهرهای خود داخل شوند، زیرا یهُوَه خدای شما ایشان را به دست شما تسلیم نموده است.
۲۰ و چون یوشع و بنی اسرائیل از کشتن ایشان به کشتار بسیار عظیمی تا نابود شدن ایشان فارغ شدند، و بقیه‌ای که از ایشان نجات یافتند، به شهرهای حصاردار درآمدند.
۲۱ آنگاه تمامی قوم نزد یوشع به اردو در مَقِّیدَه به سلامتی برگشتند، و کسی زبان خود را بر احدی از بنی اسرائیل تیز نساخت.
۲۲ پس یوشع گفت: «دهنة مغاره را بگشایید و آن پنج ملک را از مغاره، نزد من بیرون آورید.»
۲۳ پس چنین کردند، و آن پنج ملک، یعنی ملک اورشلیم و ملک حَبْرُون و ملک یرْمُوت و ملک لاخیش و ملک عَجْلون را از مغاره نزد وی بیرون آوردند.
۲۴ و چون ملوک را نزد یوشع بیرون آوردند، یوشع تمامی مردان اسرائیل را خواند و به سرداران مردان جنگی که همراه وی می‌رفتند، گفت: «نزدیک بیایید و پایهای خود را بر گردن این ملوک بگذارید.» پس نزدیک آمده، پایهای خود را بر گردن ایشان گذاردند.
۲۵ و یوشع به ایشان گفت: «مترسید و هراسان مباشید. قوی و دلیر باشید زیرا خداوند با همة دشمنان شما که با ایشان جنگ می‌کنید، چنین خواهد کرد.»
۲۶ و بعد از آن یوشع ایشان را زد و کشت و بر پنج دار کشید که تا شام بر دارها آویخته بودند.
۲۷ و در وقت غروب آفتاب، یوشع فرمود تا ایشان را از دارها پایین آوردند، و ایشان را به مغاره‌ای که در آن پنهان بودند انداختند، و به دهنة مغاره سنگهای بزرگ که تا امروز باقی است، گذاشتند.
۲۸ و در آن روز یوشع مَقِّیدَه را گرفت، و آن و ملکش را به دم شمشیر زده، ایشان و همة نفوسی را که در آن بودند، هلاک کرد، و کسی را باقی نگذاشت؛ و به طوری که با ملک اریحا رفتار نموده بود، با ملک مَقِّیدَه نیز رفتار کرد.
۱۷ و به یوشع خبر داده، گفتند: «که آن پنج ملک پیدا شده‌اند و در مغاره مَقِّیدَه پنهانند.»
۱۸ یوشع گفت: سنگهایی بزرگ به دهنة مغاره بغلطانید و بر آن مردمان بگمارید تا ایشان را نگاهبانی کنند.
۱۹ و اما شما توقف منمایید بلکه دشمنان خود را تعاقب کنید و مؤخر ایشان را بکشید و مگذارید که به شهرهای خود داخل شوند، زیرا یهُوَه خدای شما ایشان را به دست شما تسلیم نموده است.
۲۰ و چون یوشع و بنی اسرائیل از کشتن ایشان به کشتار بسیار عظیمی تا نابود شدن ایشان فارغ شدند، و بقیه‌ای که از ایشان نجات یافتند، به شهرهای حصاردار درآمدند.
۲۱ آنگاه تمامی قوم نزد یوشع به اردو در مَقِّیدَه به سلامتی برگشتند، و کسی زبان خود را بر احدی از بنی اسرائیل تیز نساخت.
۲۲ پس یوشع گفت: «دهنة مغاره را بگشایید و آن پنج ملک را از مغاره، نزد من بیرون آورید.»
۲۳ پس چنین کردند، و آن پنج ملک، یعنی ملک اورشلیم و ملک حَبْرُون و ملک یرْمُوت و ملک لاخیش و ملک عَجْلون را از مغاره نزد وی بیرون آوردند.
۲۴ و چون ملوک را نزد یوشع بیرون آوردند، یوشع تمامی مردان اسرائیل را خواند و به سرداران مردان جنگی که همراه وی می‌رفتند، گفت: «نزدیک بیایید و پایهای خود را بر گردن این ملوک بگذارید.» پس نزدیک آمده، پایهای خود را بر گردن ایشان گذاردند.
۲۵ و یوشع به ایشان گفت: «مترسید و هراسان مباشید. قوی و دلیر باشید زیرا خداوند با همة دشمنان شما که با ایشان جنگ می‌کنید، چنین خواهد کرد.»
۲۶ و بعد از آن یوشع ایشان را زد و کشت و بر پنج دار کشید که تا شام بر دارها آویخته بودند.
۲۷ و در وقت غروب آفتاب، یوشع فرمود تا ایشان را از دارها پایین آوردند، و ایشان را به مغاره‌ای که در آن پنهان بودند انداختند، و به دهنة مغاره سنگهای بزرگ که تا امروز باقی است، گذاشتند.
۲۸ و در آن روز یوشع مَقِّیدَه را گرفت، و آن و ملکش را به دم شمشیر زده، ایشان و همة نفوسی را که در آن بودند، هلاک کرد، و کسی را باقی نگذاشت؛ و به طوری که با ملک اریحا رفتار نموده بود، با ملک مَقِّیدَه نیز رفتار کرد.
۲۹ و یوشع با تمامی اسرائیل از مَقِّیدَه به لِبْنَه گذشت و با لِبْنَه جنگ کرد.
۳۰ و خداوند آن را نیز با ملکش به دست اسرائیل تسلیم نمود، پس آن و همة کسانی را که در آن بودند به دم شمشیر کشت و کسی را باقی نگذاشت، و به طوری که با ملک اریحا رفتار نموده بود با ملک آن نیز رفتار کرد.
۳۱ و یوشع با تمامی اسرائیل از لِبْنَه به لاخیش گذشت و به مقابلش اردو زده، با آن جنگ کرد.
۳۲ و خداوند لاخیش را به دست اسرائیل تسلیم نمود که آن را در روز دوم تسخیر نمود. و آن و همة کسانی را که در آن بودند به دم شمشیر کشت چنانکه به لِبْنَه کرده بود.
۳۳ آنگاه هورام ملک جازر برای اعانت لاخیش آمد، و یوشع او و قومش را شکست داد، به حدی که کسی را برای او باقی نگذاشت.
۳۴ و یوشع با تمامی اسرائیل از لاخیش به عَجْلون گذشتند و به مقابلش اردو زده، با آن جنگ کردند.
۳۵ و در همان روز آن را گرفته، به دم شمشیر زدند و همة کسانی را که در آن بودند در آن روز هلاک کرد چنانکه به لاخیش کرده بود.
۳۶ و یوشع با تمامی اسرائیل از عَجْلون به حَبْرُون برآمده، با آن جنگ کردند.
۳۷ و آن را گرفته، آن را با ملکش و همة شهرهایش و همة کسانی که در آن بودند به دم شمشیر زدند، و موافق هر آنچه که به عَجْلون کرده بود کسی را باقی نگذاشت، بلکه آن را با همة کسانی که در آن بودند، هلاک ساخت.
۳۸ و یوشع با تمامی اسرائیل به دَبیرْ برگشت و با آن جنگ کرد.
۳۹ و آن را با ملکش و همة شهرهایش گرفت و ایشان را به دم شمشیر زدند، و همة کسانی را که در آن بودند، هلاک ساختند و او کسی را باقی نگذاشت؛ و به طوری که به حبرون رفتار نموده بود به دَبیرْ و ملکش نیز رفتار کرد، چنانکه به لِبْنَه و ملکش نیز رفتار نموده بود.
۴۰ پس یوشع تمامی آن زمین یعنی کوهستان و جنوب و هامون و وادیها و جمیع ملوک آنها را زده، کسی را باقی نگذاشت و هر ذی نفس را هلاک کرده، چنانکه یهُوَه، خدای اسرائیل، امر فرموده بود.
۴۱ و یوشع ایشان را از قادش بَرْنیع تا غَزّه و تمامی زمین جوشَن را تا جَبَعُون زد.
۴۲ و یوشع جمیع این ملوک و زمین ایشان را در یک وقت گرفت، زیرا که یهُوَه، خدای اسرائیل، برای اسرائیل جنگ می‌کرد.
۴۳ و یوشع با تمامی اسرائیل به اردو در جِلْجال مراجعت کردند.
۳۰ و خداوند آن را نیز با ملکش به دست اسرائیل تسلیم نمود، پس آن و همة کسانی را که در آن بودند به دم شمشیر کشت و کسی را باقی نگذاشت، و به طوری که با ملک اریحا رفتار نموده بود با ملک آن نیز رفتار کرد.
۳۱ و یوشع با تمامی اسرائیل از لِبْنَه به لاخیش گذشت و به مقابلش اردو زده، با آن جنگ کرد.
۳۲ و خداوند لاخیش را به دست اسرائیل تسلیم نمود که آن را در روز دوم تسخیر نمود. و آن و همة کسانی را که در آن بودند به دم شمشیر کشت چنانکه به لِبْنَه کرده بود.
۳۳ آنگاه هورام ملک جازر برای اعانت لاخیش آمد، و یوشع او و قومش را شکست داد، به حدی که کسی را برای او باقی نگذاشت.
۳۴ و یوشع با تمامی اسرائیل از لاخیش به عَجْلون گذشتند و به مقابلش اردو زده، با آن جنگ کردند.
۳۵ و در همان روز آن را گرفته، به دم شمشیر زدند و همة کسانی را که در آن بودند در آن روز هلاک کرد چنانکه به لاخیش کرده بود.
۳۶ و یوشع با تمامی اسرائیل از عَجْلون به حَبْرُون برآمده، با آن جنگ کردند.
۳۷ و آن را گرفته، آن را با ملکش و همة شهرهایش و همة کسانی که در آن بودند به دم شمشیر زدند، و موافق هر آنچه که به عَجْلون کرده بود کسی را باقی نگذاشت، بلکه آن را با همة کسانی که در آن بودند، هلاک ساخت.
۳۸ و یوشع با تمامی اسرائیل به دَبیرْ برگشت و با آن جنگ کرد.
۳۹ و آن را با ملکش و همة شهرهایش گرفت و ایشان را به دم شمشیر زدند، و همة کسانی را که در آن بودند، هلاک ساختند و او کسی را باقی نگذاشت؛ و به طوری که به حبرون رفتار نموده بود به دَبیرْ و ملکش نیز رفتار کرد، چنانکه به لِبْنَه و ملکش نیز رفتار نموده بود.
۴۰ پس یوشع تمامی آن زمین یعنی کوهستان و جنوب و هامون و وادیها و جمیع ملوک آنها را زده، کسی را باقی نگذاشت و هر ذی نفس را هلاک کرده، چنانکه یهُوَه، خدای اسرائیل، امر فرموده بود.
۴۱ و یوشع ایشان را از قادش بَرْنیع تا غَزّه و تمامی زمین جوشَن را تا جَبَعُون زد.
۴۲ و یوشع جمیع این ملوک و زمین ایشان را در یک وقت گرفت، زیرا که یهُوَه، خدای اسرائیل، برای اسرائیل جنگ می‌کرد.
۴۳ و یوشع با تمامی اسرائیل به اردو در جِلْجال مراجعت کردند.
 |  |
یوشع-باب دهم Joshua-10
Reviewed by جواد
on
چهارشنبه, آذر ۱۱, ۱۳۹۴
Rating:
Reviewed by جواد
on
چهارشنبه, آذر ۱۱, ۱۳۹۴
Rating:
