یوشع-باب نهم Joshua-09

حیله جبعونیان

  

۱ و واقع شد که تمامی ملوک حِتّیان و اَموریان و کنعانیان و فَرِزّیان و حِوّیان یبوسیان، که به آن طرف اُرْدُن در کوه و هامون و در تمامی کنارة دریای بزرگ تا مقابل لبنان بودند، چون این را شنیدند، 

۲ با هم جمع شدند، تا با یوشع و اسرائیل متفقاً جنگ کنند. 

۳ و اما ساکنان جَبَعُون چون آنچه را که یوشع به اریحا و عای کرده بود شنیدند، 

۴ ایشان نیز به حیله رفتار نمودند و روانه شده، خویشتن را مثل ایلچیان ظاهر کرده، جوالهای کهنه بر الاغهای خود و مشکهای شراب که کهنه و پاره و بسته شده بود، گرفتند. 

۵ و بر پایهای خود کفشهای مندرس و پینه زده و بر بدن خود رخت کهنه و تمامی نان توشة ایشان خشک و کفه زده بود. 

۶ و نزد یوشع به اردو در جِلْجال آمده، به او و به مردان اسرائیل گفتند که «از زمین دور آمده‌ایم پس الآن با ما عهد ببندید.»

۷ و مردان اسرائیل به حِوّیان گفتند: «شاید در میان ما ساکن باشید. پس چگونه با شما عهد ببندیم؟» 

۸ ایشان به یوشع گفتند: «ما بندگان تو هستیم.» یوشع به ایشان گفت که «شما کیانید و از کجا می‌آیید؟» 

۹ به وی گفتند: بندگانت به سبب اسم "یهُوَه" خدای تو از زمین بسیار دور آمده‌ایم زیرا که آوازة او و هر چه را که در مصر کرد، شنیدیم. 

۱۰ و نیز آنچه را به دو ملک اَموریان که به آن طرف اُرْدُن بودند یعنی به سَیحُون، ملک حَشْبُون، و عوج، ملک باشان، که در عَشْتارُوت بود، کرد. 

۱۱ پس مشایخ ما و تمامی ساکنان زمین ما به ما گفتند که توشه‌ای به جهت راه به دست خود بگیرید و به استقبال ایشان رفته، ایشان را بگویید که ما بندگان شما هستیم. پس الآن با ما عهد ببندید. 

۱۲ این نان ما در روزی که روانه شدیم تا نزد شما بیاییم از خانه‌های خود آن را برای توشة راه گرم گرفتیم، و الآن اینک خشک و کفه زده شده است. 

۱۳ و این مشکهای شراب که پر کردیم تازه بود و اینک پاره شده، و این رخت و کفشهای ما از کثرت طول راه کهنه شده است.

۱۴ آنگاه آن مردمان از توشة ایشان گرفتند و از دهان خداوند مشورت نکردند. 

۱۵ و یوشع با ایشان صلح کرده، عهد بست که ایشان را زنده نگهدارد و رؤسای جماعت با ایشان قسم خوردند. 

۱۶ اما بعد از انقضای سه روز که با ایشان عهد بسته بودند، شنیدند که آنها نزدیک ایشانند و در میان ایشان ساکنند. 

۱۷ پس بنی اسرائیل کوچ کرده، در روز سوم به شهرهای ایشان رسیدند و شهرهای ایشان، جَبَعُون و کفیره و بئیروت و قریة یعاریم بود. 

۱۸ و بنی اسرائیل ایشان را نکشتند زیرا رؤسای جماعت برای ایشان به یهُوَه، خدای اسرائیل، قسم خورده بودند، و تمامی جماعت بر رؤسا همهمه کردند. 

۱۹ و جمیع رؤسا به تمامی جماعت گفتند که برای ایشان به یهوه، خدای اسرائیل، قسم خوردیم پس الآن نمی‌توانیم به ایشان ضرر برسانیم. 

۲۰ این را به ایشان خواهیم کرد و ایشان را زنده نگاه خواهیم داشت مبادا به سبب قسمی که برای ایشان خوردیم، غضب بر ما بشود. 

۲۱ و رؤسا به ایشان گفتند: «بگذارید که زنده بمانند.» پس برای تمامی جماعت هیزم شکنان و سقایان آب شدند، چنانکه رؤسا به ایشان گفته بودند.

۲۲ و یوشع ایشان را خواند و بدیشان خطاب کرده، گفت: چرا ما را فریب دادید و گفتید که ما از شما بسیار دور هستیم و حال آنکه در میان ما ساکنید.

۲۳ پس حال شما ملعونید و از شما غلامان و هیزم شکنان و سقایان آب همیشه برای خانة خدای ما خواهند بود.

۲۴ ایشان در جواب یوشع گفتند: زیرا که بندگان تو را یقیناً خبر دادند که یهُوَه، خدای تو، بندة خود موسی را امر کرده بود که تمامی این زمین را به شما بدهد، و همة ساکنان زمین را از پیش روی شما هلاک کند، و برای جانهای خود به سبب شما بسیار ترسیدیم، پس این کار را کردیم. 

۲۵ و الآن، اینک ما در دست تو هستیم؛ به هر طوری که در نظر تو نیکو و صواب است که به ما رفتار نمایی، عمل نما.

۲۶ پس او با ایشان به همین طور عمل نموده، ایشان را از دست بنی اسرائیل رهایی داد که ایشان را نکشتند. 

۲۷ و یوشع در آن روز ایشان را مقرر کرد تا هیزم شکنان و سقایان آب برای جماعت و برای مذبح خداوند باشند، در مقامی که او اختیار کند و تا به امروز چنین هستند.