ایوب-باب سی و ششم Job-36

گفتار الیهو

۱ و الِیهو باز گفت: 
۲ برای من اندکی صبر کن تا تو را اعلام نمایم، زیرا از برای خدا هنوز سخنی باقی است. 
۳ عِلم خود را از دور خواهم آورد و به خالق خویش، عدالت را توصیف خواهم نمود. 
۴ چونکه حقیقت کلام من دروغ نیست، و آنکه در عِلم کامل است نزد تو حاضر است. 
۵ اینک خدا قدیر است و کسی را اهانت نمی‌کند و در قوّت عقل قادر است. 
۶ شریر را زنده نگاه نمی‌دارد و داد مسکینان را می‌دهد. 
۷ چشمان خود را از عادلان برنمی‌گرداند، بلکه ایشان را با پادشاهان بر کرسی تا به ابد می‌نشاند، پس سرافراشته می‌شوند. 
۸ امّا هرگاه به زنجیرها بسته شوند، و به بندهای مصیبت گرفتار گردند. 
۹ آنگاه اعمال ایشان را به ایشان می‌نمایاند و تقصیرهای ایشان را از اینکه تکبّر نموده‌اند، 
۱۰ و گوشهای ایشان را برای تأدیب باز می‌کند، و امر می‌فرماید تا از گناه بازگشت نمایند. 
۱۱ پس اگر بشنوند و او را عبادت نمایند، ایام خویش را در سعادت بسر خواهند برد، و سالهای خود را در شادمانی. 
۱۲ و امّا اگر نشنوند از تیغ خواهند افتاد، و بدون معرفت، جان را خواهند سپرد. 
۱۳ امّا آنانی که در دل، فاجرند غضب را ذخیره می‌نمایند، و چون ایشان را می‌بندد استغاثه نمی‌نمایند. 
۱۴ ایشان در عنفوان جوانی می‌میرند و حیات ایشان با فاسقان (تلف می‌شود). 
۱۵ مصیبت کشان را به مصیبت ایشان نجات می‌بخشد و گوش ایشان را در تنگی باز می‌کند. 
۱۶ پس تو را نیز از دهان مصیبت بیرون می‌آورد، در مکان وسیع که در آن تنگی نمی‌بود و زاد سفره تو از فربهی مملوّ می‌شد. 
۱۷ و تو از داوری شریر پر هستی، لیکن داوری و انصاف با هم مُلْتَصِقند. 
۱۸ باحذر باش مبادا خشم تو را به تعدّی ببرد، و زیادتی کفّاره تو را منحرف سازد. 
۱۹ آیا او دولت تو را به حساب خواهد آورد؟ نی، نه طلا و نه تمامی قوای توانگری را. 
۲۰ برای شب آرزومند مباش، که امّت‌ها را از جای ایشان می‌برد. 
۲۱ با حذر باش که به گناه مایل نشوی، زیرا که تو آن را بر مصیبت ترجیح داده‌ای. 
۲۲ اینک خدا در قوّت خود متعال می‌باشد. کیست که مثل او تعلیم بدهد؟ 
۲۳ کیست که طریق او را به او تفویض کرده باشد؟ و کیست که بگوید تو بی انصافی نموده‌ای؟
۲۴ به یاد داشته باش که اعمال او را تکبیر گویی که درباره آنها مردمان می‌سرایند. 
۲۵ جمیع آدمیان به آنها می‌نگرند. مردمانْ آنها را از دور مشاهده می‌نمایند. 
۲۶ اینک خدا متعال است و او را نمی‌شناسیم، و شماره سالهای او را تفحّص نتوان کرد. 
۲۷ زیرا که قطره‌های آب را جذب می‌کند و آنها باران را از بخارات آن می‌چکاند. 
۲۸ که ابرها آن را به شدّت می‌ریزد و بر انسان به فراوانی می‌تراود. 
۲۹ آیا کیست که بفهمد ابرها چگونه پهن می‌شوند، یا رعدهای خیمه او را بداند؟ 
۳۰ اینک نور خود را بر آن می‌گستراند و عمق‌های دریا را می‌پوشاند. 
۳۱ زیرا که به واسطه آنها قوم‌ها را داوری می‌کند، و رزق را به فراوانی می‌بخشد. 
۳۲ دستهای خود را با برق می‌پوشاند، و آن را بر هدف مأمور می‌سازد. 
۳۳ رعدش از او خبر می‌دهد و مواشی از برآمدن او اطّلاع می‌دهند.