ارمیا-باب چهل و هشتم Jeremiah-48

پیغام درباره موآب  

۱ درباره موآب، یهوه صبایوت خدای اسرائیل چنین می‌گوید: «وای بر نَبُو زیرا که خراب شده است. قریه تایم خجل و گرفتار گردیده است. و مِسْجاب رسوا و منهدم گشته است.» 
۲ فخر موآب زایل شده، در حِشْبون برای وی تقدیرهای بد کردند. بیایید و او را منقطع سازیم تا دیگر قوم نباشد. تو نیز ای مَدْمِین ساکت خواهی شد و شمشیر تو را تعاقب خواهد نمود. 
۳ آواز ناله از حُورُونایم مسموع می‌شود. هلاکت و شکستگی عظیم. 
۴ موآب بهم شکسته است و صغیرهای او فریاد بر می‌آورند. 
۵ زیرا که به فراز لُوحِیت با گریه سخت بر می‌آیند و از سرازیری حورونایم صدای شکست یافتن از دشمنان شنیده می‌شود. 
۶ بگریزید و جانهای خود را برهانید و مثل درخت عَرْعَرْ در بیابان باشید. 
۷ زیرا از این جهت که به اعمال و گنجهای خویش توکل نمودی تو نیز گرفتار خواهی شد. و کمُوش با کاهنان و سرورانش با هم به اسیری خواهند رفت. 
۸ و غارت کننده به همه شهرها خواهد آمد و هیچ شهر خلاصی نخواهد یافت و برحسب فرمان خداوند اهل وادی تلف خواهند شد و اهل همواری هلاک خواهند گردید. 
۹ بالها به موآب بدهید تا پرواز نموده، بگریزد و شهرهایش خراب و غیر مسکون خواهد شد. 
۱۰ ملعون باد کسی که کار خداوند را با غفلت عمل نماید و ملعون باد کسی که شمشیر خود را از خون باز دارد. 
۱۱ موآب از طفولیت خود مستریح بوده و بر دُردهای خود نشسته است و از ظرف به ظرف ریخته نشده و به اسیری نرفته است. از این سبب طعمش در او مانده است و خوشبویی او تغییر نیافته است. 
۱۲ بنابراین اینک خداوند می‌گوید: روزها می‌آید که من ریزندگان می‌فرستم که او را بریزند و ظروف او را خالی کرده، مشکهایش را پاره خواهند نمود. 
۱۳ و موآب از کموش شرمنده خواهد شد چنانکه خاندان اسرائیل از بیت ئیل که اعتماد ایشان بود، شرمنده شده‌اند. 
۱۴ چگونه می‌گویید که ما شجاعان و مردان قوی برای جنگ می‌باشیم؟ 
۱۵ موآب خراب شده، دود شهرهایش متصاعد می‌شود و جوانان برگزیده‌اش به قتل فرود می‌آیند. پادشاه که نام او یهوه صبایوت می‌باشد این را می‌گوید: 
۱۶ رسیدن هلاکت موآب نزدیک است و بلای او بزودی هر چه تمام‌تر می‌آید. 
۱۷ ای جمیع مجاورانش و همگانی که نام او را می‌دانید برای وی ماتم گیرید. بگویید عصای قوت و چوبدستی زیبایی چگونه شکسته شده است! 
۱۸ ای دختر دیبُون که (در امنیت) ساکن هستی از جلال خود فرود آی و در جای خشک بنشین زیرا که غارت کننده موآب بر تو هجوم می‌آورد و قلعه‌های تو را منهدم می‌سازد. 
۱۹ ای تو که در عَروُعیر ساکن هستی به سر راه بایست و نگاه کن و از فراریان و ناجیان بپرس و بگو که چه شده است؟ 
۲۰ موآب خجل شده، زیرا که شکست یافته است پس ولوله و فریاد برآورید. در اَرْنون اخبار نمایید که موآب هلاک گشته است. 
۲۱ و داوری بر زمینِ همواری رسیده است. بر حُولُونْ و یهْصَهْ و میفاعَتْ، 
۲۲ و بر دیبُون و نَبُو و بَیتْدِبْلَتایم، 
۲۳ و بر قریه تایم و بیت جامُول و بیت مَعُونْ، 
۲۴ و بر قَرْیوت و بُصْرَه و بر تمامی شهرهای بعید و قریبِ زمین موآب. 
۲۵ «خداوند می‌گوید که شاخ موآب بریده و بازویش شکسته شده است.» 
۲۶ او را مست سازید زیرا به ضدّ خداوند تکبّر می‌نماید. و موآب در قی خود غوطه می‌خورد و او نیز مضحکه خواهد شد. 
۲۷ آیا اسرائیل برای تو مضحکه نبود؟ و آیا او در میان دزدان یافت شد به حدّی که هر وقت که درباره او سخن می‌گفتی سر خود را می‌جنبانیدی؟ 
۲۸ ای ساکنان موآب شهرها را ترک کرده، در صخره ساکن شوید و مثل فاخته‌ای باشید که آشیانه خود را در کنار دهنه مغاره می‌سازد. 
۲۹ غرور موآب و بسیاری تکبّر او را و عظمت و خُیلا و کبر و بلندی دل او را شنیدیم. 
۳۰ خداوند می‌گوید: خشم او را می‌دانم که هیچ است و فخرهای او را که از آنها هیچ برنمی‌آید. 
۳۱ بنابراین برای موآب ولوله خواهم کرد و به جهت تمامی موآب فریاد برخواهم آورد. برای مردان قیرحارَسْ ماتم گرفته خواهد شد. 
۳۲ برای تو ای مَوِ سِبْمَه به گریه یعْزیر خواهم گریست. شاخه‌های تو از دریا گذشته بود و به دریاچه یعزیر رسیده، بر میوه‌ها و انگورهایت غارت کننده هجوم آورده است. 
۳۳ شادی و ابتهاج از بستانها و زمین موآب برداشته شد و شراب را از چرخشتها زایل ساختم و کسی آنها را به صدای شادمانی به پا نخواهد فشرد. صدای شادمانی صدای شادمانی نیست. 
۳۴ به فریاد حشبون آواز خود را تا اَلْعالَه و یاهَصْ بلند کردند و از صوغر تا حُوُرونایم عِجْلَت شَلِیشیا، زیرا که آبهای نِمریم نیز خرابه شده است. 
۳۵ و خداوند می‌گوید من آنانی را که در مکان‌های بلند قربانی می‌گذرانند و برای خدایان خود بخور می‌سوزانند از موآب نابود خواهم گردانید. 
۳۶ لهذا دل من به جهت موآب مثل نای صدا می‌کند و دل من به جهت مردان قیرحارس مثل نای صدا می‌کند، چونکه دولتی که تحصیل نمودند تلف شده است. 
۳۷ و هر سر بی مو گشته و هر ریش تراشیده شده است و همه دستها خراشیده و بر هر کمر پلاس است. 
۳۸ بر همه پشت بامهای موآب و در جمیع کوچه‌هایش ماتم است زیرا خداوند می‌گوید موآب را مثل ظرف ناپسند شکسته‌ام. 
۳۹ چگونه منهدم شده و ایشان چگونه ولوله می‌کنند؟ و موآب چگونه به رسوایی پشت داده است؟ پس موآب برای جمیع مجاوران خود مضحکه و باعث ترس شده است. 
۴۰ زیرا خداوند چنین می‌گوید: او مثل عقاب پرواز خواهد کرد و بالهای خویش را بر موآب پهن خواهد نمود. 
۴۱ شهرهایش گرفتار و قلعه‌هایش تسخیر شده، و دل شجاعان موآب در آن روز مثل دل زنی که درد زه داشته باشد خواهد شد. 
۴۲ و موآب خراب شده، دیگر قوم نخواهد بود چونکه به ضدّ خداوند تکبّر نموده است. 
۴۳ خداوند می‌گوید: ای ساکن موآب خوف و حفره و دام پیش روی تو است. 
۴۴ آنکه از ترس بگریزد در حفره خواهد افتاد و آنکه از حفره برآید گرفتار دام خواهد شد، زیرا خداوند فرموده است که سال عقوبت ایشان را بر ایشان یعنی بر موآب خواهم آورد. 
۴۵ فراریان بی تاب شده، در سایه حشبون ایستاده‌اند زیرا که آتش از حَشْبُون و نار از میان سِیحُون بیرون آمده، حدود موآب و فرق سر فتنه انگیزان را خواهد سوزانید. 
۴۶ وای بر تو ای موآب! قوم کموش هلاک شده‌اند زیرا که پسرانت به اسیری و دخترانت به جلای وطن گرفتار گردیده‌اند. 
۴۷ «لیکن خداوند می‌گوید که در ایام آخر، اسیران موآب را باز خواهم آورد. حکم درباره موآب تا اینجاست.»