ارمیا-باب سی ام Jeremiah-30

تفقد از اسرائیل  

۱ کلامی که از جانب خداوند بر ارمیا نازل شده، گفت: 
۲ «یهوه خدای اسرائیل تکلّم نموده، چنین می‌گوید: تمامی سخنانی را که من به تو گفته‌ام، در طوماری بنویس.» 
۳ «زیرا خداوند می‌گوید: اینک ایامی می‌آید که اسیران قوم خود اسرائیل و یهودا را باز خواهم آورد و خداوند می‌گوید: ایشان را به زمینی که به پدران ایشان داده‌ام، باز خواهم رسانید تا آن را به تصرّف آورند.» 
۴ و این است کلامی که خداوند درباره اسرائیل و یهودا گفته است. 
۵ زیرا خداوند چنین می‌گوید: «صدای ارتعاش شنیدیم. خوف است و سلامتی نی.» 
۶ «سؤال کنید و ملاحظه نمایید که آیا ذکور اولاد می‌زاید؟ پس چرا هر مرد را می‌بینم که مثل زنی که می‌زاید دست خود را بر کمرش نهاده و همه چهره‌ها به زردی مبدّل شده است؟» 
۷ وای بر ما زیرا که آن روز، عظیم است و مثل آن دیگری نیست و آن زمان تنگی یعقوب است اما از آن نجات خواهد یافت. 
۸ و یهوه صبایوت می‌گوید: «هر آینه در آن روز یوغ او را از گردنت خواهم شکست و بندهای تو را خواهم گسیخت. و غریبان بار دیگر او را بنده خود نخواهند ساخت.» 
۹ و ایشان خدای خود یهُوَه و پادشاه خویش داود را که برای ایشان بر می‌انگیزانم خدمت خواهند کرد. 
۱۰ پس خداوند می‌گوید که ای بنده من یعقوب مترس و ای اسرائیل هراسان مباش زیرا اینک من تو را از جای دور و ذریت تو را از زمین اسیری ایشان خواهم رهانید و یعقوب مراجعت نموده، در رفاهیت و امنیت خواهد بود و کسی او را نخواهد ترسانید. 
۱۱ زیرا خداوند می‌گوید: من با تو هستم تا تو را نجات بخشم و جمیع امّت‌ها را که تو را در میان آنها پراکنده ساختم، تلف خواهم کرد. اما تو را تلف نخواهم نمود، بلکه تو را به انصاف تأدیب خواهم کرد و تو را بی سزا نخواهم گذاشت. 
۱۲ زیرا خداوند چنین می‌گوید: جراحت تو علاج ناپذیر و ضربت تو مهلک می‌باشد. 
۱۳ کسی نیست که دعوی تو را فیصل دهد تا التیام یابی و برایت دواهای شفا بخشنده‌ای نیست. 
۱۴ جمیع دوستانت تو را فراموش کرده، درباره تو احوال پرسی نمی‌نمایند زیرا که تو را به صدمه دشمن و به تأدیب بیرحمی به سبب کثرت عصیانت و زیادتی گناهانت مبتلا ساخته‌ام. 
۱۵ چرا درباره جراحت خود فریاد می‌نمایی؟ درد تو علاج ناپذیر است. به سبب زیادتی عصیانت و کثرت گناهانت این کارها را به تو کرده‌ام. 
۱۶ «بنابراین آنانی که تو را می‌بلعند، بلعیده خواهند شد و آنانی که تو را به تنگ می‌آورند، جمیعاً به اسیری خواهند رفت. و آنانی که تو را تاراج می‌کنند، تاراج خواهند شد و همه غارت کنندگانت را به غارت تسلیم خواهم کرد.» 
۱۷ زیرا خداوند می‌گوید: به تو عافیت خواهم رسانید و جراحات تو را شفا خواهم داد، از این جهت که تو را (شهر) متروک می‌نامند (و می‌گویند) که این صهیون است که احدی درباره آن احوال پرسی نمی‌کند. 
۱۸ خداوند چنین می‌گوید: اینک خیمه‌های اسیری یعقوب را باز خواهم آورد و به مسکنهایش ترحّم خواهم نمود و شهر بر تلّش بنا شده، قصرش برحسب عادت خود مسکون خواهد شد. 
۱۹ و تسبیح و آواز مطربان از آنها بیرون خواهد آمد و ایشان را خواهم افزود و کم نخواهند شد و ایشان را معزّز خواهم ساخت و پست نخواهند گردید. 
۲۰ و پسرانش مانند ایام پیشین شده، جماعتش در حضور من برقرار خواهند ماند و بر جمیع ستمگرانش عقوبت خواهم رسانید. 
۲۱ و حاکم ایشان از خود ایشان بوده، سلطان ایشان از میان ایشان بیرون خواهد آمد و او را مقرّب می‌گردانم تا نزدیک من بیاید زیرا خداوند می‌گوید: کیست که جرأت کند نزد من آید؟ 
۲۲ و شما قوم من خواهید بود و من خدای شما خواهم بود. 
۲۳ اینک باد شدید خداوند با حدّت غضب و گردبادهای سخت بیرون می‌آید که بر سر شریران هجوم آورد.
۲۴ «تا خداوند تدبیرات دل خود را بجا نیاورد و استوار نفرماید، حدّت خشم او نخواهد برگشت. در ایام آخر این را خواهید فهمید.»