ارمیا-باب ششم Jeremiah-06

محاصره اورشلیم  

۱ ای بنی بنیامین از اورشلیم فرار کنید و کرِنّا را در تقوع بنوازید و علامتی بر بیت هکاریم برافرازید زیرا که بلایی از طرف شمال و شکست عظیمی رو خواهد داد. 
۲ و من آن دختر جمیل و لطیف یعنی دختر صهیون را منقطع خواهم ساخت. 
۳ و شبانان با گله‌های خویش نزد وی خواهند آمد و خیمه‌های خود را گرداگرد او برپا نموده، هر یک در جای خود خواهند چرانید. 
۴ با او جنگ را مهیا سازید و برخاسته، در وقت ظهر برآییم. وای بر ما زیرا که روز رو به زوال نهاده است و سایه‌های عصر دراز می‌شود. 
۵ برخیزید! و در شب برآییم تا قصرهایش را منهدم سازیم. 
۶ زیرا که یهوه صبایوت چنین می‌فرماید: «درختان را قطع نموده، مقابل اورشلیم سنگر برپا نمایید. زیرا این است شهری که سزاوار عقوبت است چونکه اندرونش تماماً ظلم است.» 
۷ مثل چشمه‌ای که آب خود را می‌جوشاند همچنان او شرارت خویش را می‌جوشاند. ظلم و تاراج در اندرونش شنیده می‌شود و بیماریها و جراحات دایماً در نظر من است. 
۸ ای اورشلیم، تأدیب را بپذیر مبادا جان من از تو بیزار شود و تو را ویران و زمین غیر مسکون گردانم.
۹ یهوه صبایوت چنین می‌گوید که «بقیه اسرائیل را مثل مو خوشه چینی خواهند کرد پس مثل کسی که انگور می‌چیند دست خود را بر شاخه‌هایش برگردان.» 
۱۰ کیستند که به ایشان تکلّم نموده، شهادت دهم تا بشنوند. هان گوش ایشان نامختون است که نتوانند شنید. اینک کلام خداوند برای ایشان عار گردیده است و در آن رغبت ندارند. 
۱۱ و من از حدّت خشم خداوند پُر شده‌ام و از خودداری خسته گردیده‌ام پس آن را در کوچه‌ها بر اطفال و بر مجلس جوانان با هم بریز. زیرا که شوهر و زن هر دو گرفتار خواهند شد و شیخ با دیرینه روز. 
۱۲ و خانه‌ها و مزرعه‌ها و زنان ایشان با هم از آن دیگران خواهند شد زیرا خداوند می‌گوید که «دست خود را به ضدّ ساکنان این زمین دراز خواهم کرد.» 
۱۳ چونکه جمیع ایشان چه خُرد و چه بزرگ، پر از طمع شده‌اند و همگی ایشان چه نبی و چه کاهن، فریب را بعمل می‌آورند. 
۱۴ و جراحت قوم مرا اندک شفایی دادند، چونکه می‌گویند سلامتی است، سلامتی است با آنکه سلامتی نیست.
۱۵ آیا چون مرتکب رجاسات شدند خجل گردیدند؟ نی ابداً خجل نشدند بلکه حیا را احساس ننمودند. بنابراین خداوند می‌گوید که «در میان افتادگان خواهند افتاد و حینی که من به ایشان عقوبت رسانم خواهند لغزید.» 
۱۶ خداوند چنین می‌گوید: «بر طریق‌ها بایستید و ملاحظه نمایید و درباره طریق‌های قدیم سؤآل نمایید که طریق نیکو کدام است تا در آن سلوک نموده، برای جان خود راحت بیابید، لیکن ایشان جواب دادند که در آن سلوک نخواهیم کرد.» 
۱۷ و من پاسبانان بر شما گماشتم (که می‌گفتند): به آواز کرِنّا گوش دهید، اما ایشان گفتند گوش نخواهیم داد. 
۱۸ پس ای امّت‌ها بشنوید و ای جماعت آنچه را که در میان ایشان است بدانید! 
۱۹ ای زمین بشنو اینک من بلایی بر این قوم می‌آورم که ثمره خیالات ایشان خواهد بود زیرا که به کلام من گوش ندادند و شریعت مرا نیز ترک نمودند. 
۲۰ چه فایده دارد که بخور از سبا و قَصب الذّریره از زمین بعید برای من آورده می‌شود. قربانی‌های سوختنی شما مقبول نیست و ذبایح شما پسندیده من نی.
۲۱ بنابراین خداوند چنین می‌گوید: «اینک من پیش روی این قوم سنگهای لغزش دهنده خواهم نهاد و پدران و پسران با هم از آنها لغزش خواهند خورد و ساکن زمین با همسایه‌اش هلاک خواهند شد.» 
۲۲ خداوند چنین می‌گوید: «اینک قومی از زمین شمال می‌آورم و امّتی عظیم از اقصای زمین خواهند برخاست.» 
۲۳ و کمان و نیزه خواهند گرفت. ایشان مردان ستمکیش می‌باشند که ترحّم ندارند. به آواز خود مثل دریا شورش خواهند نمود و بر اسبان سوار شده، مثل مردان جنگی به ضدّ تو ای دختر صهیون صف آرایی خواهند کرد.
۲۴ آوازه این را شنیدیم و دستهای ما سُست گردید. تنگی و درد مثل زنی که می‌زاید ما را در گرفته است. 
۲۵ به صحرا بیرون مشوید و به راه مروید زیرا که شمشیر دشمنان و خوف از هر طرف است. 
۲۶ ای دختر قوم من پلاس بپوش و خویشتن را در خاکستر بغلطان. ماتم پسر یگانه و نوحه گری تلخ برای خود بکن زیرا که تاراج کننده ناگهان بر ما می‌آید. 
۲۷ تو را در میان قوم خود امتحان کننده و قلعه قرار دادم تا راههای ایشان را بفهمی و امتحان کنی. 
۲۸ همه ایشان سخت متمرّد شده‌اند و برای نمّامی کردن گردش می‌کنند. برنج و آهن می‌باشند و جمیع ایشان فساد کننده‌اند. 
۲۹ دَم پر زور می‌دمد و سُرب در آتش فانی می‌گردد و قالگر عبث قال می‌گذارد زیرا که شریران جدا نمی‌شوند. 
۳۰ نقره ترک شده نامیده می‌شوند زیرا خداوند ایشان را ترک کرده است.