ارمیا-باب پنجم Jeremiah-05

عادلی نیست  

۱ در کوچه‌های اورشلیم گردش کرده، ببینید و بفهمید و در چهارسوهایش تفتیش نمایید که آیا کسی را که به انصاف عمل نماید و طالب راستی باشد توانید یافت تا من آن را بیامرزم؟ 
۲ «و اگر چه بگویند: قسم به حیات یهوه، لیکن به دروغ قسم می‌خورند.» 
۳ ای خداوند آیا چشمان تو براستی نگران نیست؟ ایشان را زدی اما محزون نشدند. و ایشان را تلف نمودی اما نخواستند تأدیب را بپذیرند. رویهای خود را از صخره سختتر گردانیدند و نخواستند بازگشت نمایند. 
۴ و من گفتم: «به درستی که اینان فقیرند و جاهل هستند که راه خداوند و احکام خدای خود را نمی‌دانند.» 
۵ «پس نزد بزرگان می‌روم و با ایشان تکلّم خواهم نمود زیرا که ایشان طریق خداوند و احکام خدای خود را می‌دانند.» 
لیکن ایشان متّفقاً یوغ را شکسته و بندها را گسیخته‌اند. 
۶ از این جهت شیری از جنگل ایشان را خواهد کشت و گرگ بیابان ایشان را تاراج خواهد کرد و پلنگ بر شهرهای ایشان در کمین خواهد نشست و هر که از آنها بیرون رود دریده خواهد شد، زیرا که تقصیرهای ایشان بسیار و ارتدادهای ایشان عظیم است. 
۷ «چگونه تو را برای این بیامرزم که پسرانت مرا ترک کردند و به آنچه خدا نیست قسم خوردند و چون من ایشان را سیر نمودم مرتکب زنا شدند و در خانه‌های فاحشه‌ها ازدحام نمودند.» 
۸ «مثل اسبان پرورده شده مست شدند که هر یکی از ایشان برای زن همسایه خود شیهه می‌زند.» 
۹ و خداوند می‌گوید: «آیا به سبب این کارها عقوبت نخواهم رسانید و آیا جان من از چنین طایفه‌ای انتقام نخواهد کشید؟» 
۱۰ بر حصارهایش برآیید و آنها را خراب کنید اما بالکلّ هلاک مکنید و شاخه‌هایش را قطع نمایید زیرا که از آن خداوند نیستند. 
۱۱ خداوند می‌گوید: «هر آینه خاندان اسرائیل و خاندان یهودا به من به شدت خیانت ورزیده‌اند.» 
۱۲ خداوند را انکار نموده، می‌گویند که او نیست و بلا به ما نخواهد رسید و شمشیر و قحط را نخواهیم دید. 
۱۳ و انبیا باد می‌شوند و کلام در ایشان نیست پس به ایشان چنین واقع خواهد شد. 
۱۴ بنابراین یهوه خدای صبایوت چنین می‌گوید: «چونکه این کلام را گفتید همانا من کلام خود را در دهان تو آتش و این قوم را هیزم خواهم ساخت و ایشان را خواهد سوزانید.» 
۱۵ خداوند می‌گوید: «ای خاندان اسرائیل، اینک من امّتی را از دور بر شما خواهم آورد. امّتی که زور آورند و امّتی که قدیمند و امّتی که زبان ایشان را نمی‌دانی و گفتار ایشان را نمی‌فهمی.» 
۱۶ ترکش ایشان قبر گشاده است و جمیع ایشان جبّارند. 
۱۷ و خرمن و نان تو را که پسران و دخترانت آن را می‌باید بخورند خواهند خورد و گوسفندان و گاوان تو را خواهند خورد و انگورها و انجیرهای تو را خواهند خورد و شهرهای حصاردار تو را که به آنها توکل می‌نمایی با شمشیر هلاک خواهند ساخت.
۱۸ لیکن خداوند می‌گوید: «در آن روزها نیز شما را بالکل هلاک نخواهم ساخت.» 
۱۹ و چون شما گویید که یهوه خدای ما چرا تمامی این بلاها را بر ما وارد آورده است، آنگاه تو به ایشان بگو از این جهت که مرا ترک کردید و خدایان غیر را در زمین خویش عبادت نمودید. پس غریبان را در زمینی که از آن شما نباشد بندگی خواهید نمود. 
۲۰ این را به خاندان یعقوب اخبار نمایید و به یهودا اعلان کرده، گویید 
۲۱ که ای قوم جاهل و بی فهم که چشم دارید اما نمی‌بینید و گوش دارید اما نمی‌شنوید این را بشنوید. 
۲۲ خداوند می‌گوید آیا از من نمی‌ترسید و آیا از حضور من نمی‌لرزید که ریگ را به قانون جاودانی، حدّ دریا گذاشته‌ام که از آن نتواند گذشت و اگر چه امواجش متلاطم شود غالب نخواهد آمد و هر چند شورش نماید اما از آن تجاوز نمی‌تواند کرد؟ 
۲۳ اما این قوم، دل فتنه انگیز و متمرّد دارند. ایشان فتنه انگیخته و رفته‌اند. 
۲۴ و در دلهای خود نمی‌گویند که از یهوه خدای خود بترسیم که باران اول و آخر را در موسمش می‌بخشد و هفته‌های معین حصاد را به جهت ما نگاه می‌دارد. 
۲۵ خطایای شما این چیزها را دور کرده و گناهان شما نیکویی را از شما منع نموده است. 
۲۶ زیرا در میان قوم من شریران پیدا شده‌اند که مثل کمین نشستن صیادان در کمین می‌نشینند. دامها گسترانیده، مردم را صید می‌کنند. 
۲۷ مثل قفسی که پر از پرندگان باشد، همچنین خانه‌های ایشان پر از فریب است و از این جهت بزرگ و دولتمند شده‌اند. 
۲۸ فربه و درخشنده می‌شوند و در اعمال زشت هم از حدّ تجاوز می‌کنند. دعوی یعنی دعوی یتیمان را فیصل نمی‌دهند و با وجود آن کامیاب می‌شوند و فقیران را دادرسی نمی‌کنند. 
۲۹ «و خداوند می‌گوید: آیا به سبب این کارها عقوبت نخواهم رسانید و آیا جان من از چنین طایفه‌ای انتقام نخواهد کشید؟» 
۳۰ امری عجیب و هولناک در زمین واقع شده است. 
۳۱ «انبیا به دروغ نبوّت می‌کنند و کاهنان به واسطه ایشان حکمرانی می‌نمایند و قوم من این حالت را دوست می‌دارند و شما در آخر این چه خواهید کرد؟»