اشعیاء-باب بیست و نهم Isaiah-29

وای بر شهر داود  

۱ وای بر اَریئیل؟ وای بر اَریئیل؟ شهری که داود در آن خیمه زد. سال بر سال مزید کنید و عیدها دور زنند. 
۲ و من اریئیل را به تنگی خواهم انداخت و ماتم و نوحه گری خواهد بود و آن برای من مثل اریئیل خواهد بود. 
۳ و بر تو به هر طرف اردو زده، تو را به باره‌ها محاصره خواهم نمود و منجنیقها بر تو خواهم افراشت. 
۴ و به زیر افکنده شده، از زمین تکلّم خواهی نمود و کلام تو از میان غبار پست خواهد گردید و آواز تو از زمین مثل آواز جنّ خواهد بود و زبان تو از میان غبار زمزم خواهد کرد. 
۵ امّا گروه دشمنانت مثل گرد نرم خواهند شد و گروه ستم کیشان مانند کاه که می‌گذرد. و این بغتةً در لحظه‌ای واقع خواهد شد. 
۶ و از جانب یهوه صبایوت با رعد و زلزله و صوت عظیم و گردباد و طوفان و شعله آتش سوزنده از تو پرسش خواهد شد. 
۷ و جمعیت تمام امّت‌هایی که با اریئیل جنگ می‌کنند، یعنی تمامی آنانی که بر او و بر قلعه وی مقاتله می‌نمایند و او را بتنگ می‌آورند مثل خواب و رؤیای شب خواهند شد. 
۸ و مثل شخص گرسنه که خواب می‌بیند که می‌خورد و چون بیدار شود شکم او تهی است. یا شخص تشنه که خواب می‌بیند که آب می‌نوشد و چون بیدار شود اینک ضعف دارد و جانش مشتهی می‌باشد. همچنین تمامی جماعت امّت‌هایی که با کوه صهیون جنگ می‌کنند، خواهند شد.
۹ درنگ کنید و متحیر باشید و تمتّع برید و کور باشید. ایشان مست می‌شوند، لیکن نه از شراب و نوان می‌گردند، امّا نه از مسکرات. 
۱۰ زیرا خداوند بر شما روح خواب سنگین را عارض گردانیده، چشمان شما را بسته است. و انبیا و رؤسای شما یعنی رائیان را محجوب کرده است. 
۱۱ و تمامی رؤیا برای شما مثل کلام تومار مختوم گردیده است که آن را به کسی که خواندن می‌داند داده، می‌گویند: این را بخوان و او می‌گوید: نمی‌توانم چونکه مختوم است.
۱۲ و آن طومار را به کسی که خواندن نداند داده، می‌گویند این را بخوان و او می‌گوید خواندن نمی‌دانم. 
۱۳ و خداوند می‌گوید: «چونکه این قوم از دهان خود به من تقرّب می‌جویند و به لبهای خویش مرا تمجید می‌نمایند، امّا دل خود را از من دور کرده‌اند و ترس ایشان از من وصیتی است که از انسان آموخته‌اند؛» 
۱۴ «بنابراین اینک من بار دیگر با این قوم عمل عجیب و غریب بجا خواهم آورد و حکمت حکیمان ایشان باطل و فهم فهیمان ایشان مستور خواهد شد.» 
۱۵ وای بر آنانی که مشورت خود را از خداوند بسیار عمیق پنهان می‌کنند و اعمال ایشان در تاریکی می‌باشد و می‌گویند: «کیست که ما را ببیند و کیست که ما را بشناسد؟» 
۱۶ ای زیر و زبر کنندگان هر چیز؟ آیا کوزه‌گر مثل گل محسوب شود یا مصنوع دربارة صانع خود گوید مرا نساخته است و یا تصویر دربارة مصوّرش گوید که فهم ندارد؟ 
۱۷ آیا در اندک زمانی واقع نخواهد شد که لبنان به بوستان مبدّل گردد و بوستان به جنگل محسوب شود؟ 
۱۸ و در آن روز کران کلام کتاب را خواهند شنید و چشمان کوران از میان ظلمت و تاریکی خواهد دید. 
۱۹ و حلیمان شادمانی خود را در خداوند مزید خواهند کرد و مسکینان مردمان در قدّوس اسرائیل وجد خواهند نمود. 
۲۰ زیرا که ستمگران نابود و استهزا کنندگان معدوم خواهند شد و پیروان شرارت منقطع خواهند گردید. 
۲۱ که انسان را به سخنی مجرم می‌سازند و برای کسی که در محکمه حکم می‌کند دام می‌گسترانند و عادل را به بطالت منحرف می‌سازند. 
۲۲ بنابراین خداوند که ابراهیم را فدیه داده است دربارة خاندان یعقوب چنین می‌گوید که از این به بعد یعقوب خجل نخواهد شد و رنگ چهره‌اش دیگر نخواهد پرید. 
۲۳ بلکه چون فرزندان خود را که عمل دست من می‌باشند، در میان خویش بیند، آنگاه ایشان اسم مرا تقدیس خواهند نمود و قدّوس یعقوب را تقدیس خواهند کرد و از خدای اسرائیل خواهند ترسید. 
۲۴ و آنانی که روح گمراهی دارند فهیم خواهند شد و متمّردان تعلیم را خواهند آموخت.