حزقیال-باب سی ام Ezekiel-30

مرثیه برای اسرائیل  

۱ و کلام خداوند بر من نازل شده، گفت: 
۲ ای پسر انسان نبوّت کرده، بگو: خداوند یهُوَه چنین می‌فرماید: ولوله کنید و بگویید وای بر آن روز! 
۳ زیرا که آن روز نزدیک است و روز خداوند نزدیک است! روز ابرها و زمان امّت‌ها خواهد بود! 
۴ و شمشیری بر مصر فرود می‌آید. و چون کشتگان در مصر بیفتند، آنگاه درد شدیدی بر حبش مستولی خواهد شد. و جمعیتِ آن را گرفتار خواهند کرد و اساسهایش منهدم خواهد گردید. 
۵ «و حَبَش و فُوط و لُود و تمامی قومهای مختلف و کوب و اهل زمین عهد همراه ایشان به شمشیر خواهند افتاد.» 
۶ و خداوند چنین می‌فرماید: «معاونان مصر خواهند افتاد و فخر قوّت آن فرود خواهد آمد. و از مَجْدَلْ تا اَسْوان در میان آن به شمشیر خواهند افتاد. قول خداوند یهُوَه این است.» 
۷ و در میان زمینهای ویرانْ ویران خواهند شد و شهرهایش در میان شهرهای مخروب خواهد بود. 
۸ و چون آتشی در مصر افروخته باشم و جمیع انصارش شکسته شوند، آنگاه خواهند دانست که من یهُوَه هستم. 
۹ «در آن روز قاصدان از حضور من به کشتیها بیرون رفته، حبشیان مطمئن را خواهند ترسانید. و بر ایشان درد شدیدی مثل روز مصر مستولی خواهد شد، زیرا اینک آن می‌آید.» 
۱۰ و خداوند یهُوَه چنین می‌گوید: «من جمعیت مصر را به دست نَبُوکدْرَصَّر پادشاه بابل تباه خواهم ساخت.»
۱۱ او با قوم خود و ستمکیشان امّت‌ها آورده خواهند شد تا آن زمین را ویران سازند. و شمشیرهای خود را بر مصر کشیده، زمین را از کشتگان پر خواهند ساخت. 
۱۲ «و نهرها را خشک گردانیده، زمین را به دست اشرار خواهم فروخت. و زمین را با هر چه در آن است، به دست غریبان ویران خواهم ساخت. من که یهوه هستم گفته‌ام.» 
۱۳ و خداوند یهُوَه چنین می‌فرماید: «بتها را نابود ساخته، اصنام را از نُوف تلف خواهم نمود. و بار دیگر رئیسی از زمین مصر نخواهد برخاست. و خوف بر زمین مصر مستولی خواهم ساخت.» 
۱۴ و فَتْروس را خراب نموده، آتشی در صُوْعَنْ خواهم افروخت. و بر نُوْ داوری خواهم نمود. 
۱۵ و غضب خود را بر سِینْ که ملاذ مصر است ریخته، جمعیت نُوْ را منقطع خواهم ساخت. 
۱۶ و چون آتشی در مصر افروخته باشم، سِین به درد سخت مبتلا و نُوْمفتوح خواهد شد. و خصمان در وقت روز بر نُوف خواهند آمد. 
۱۷ جوانان آوَن و فِیبَسَتْ به شمشیر خواهند افتاد و اهل آنها به اسیری خواهند رفت. 
۱۸ و روز در تَحْفَنحِیس تاریک خواهد شد حینی که یوغهای مصر را در آنجا شکسته باشم و فخر قوّتش در آن تلف شده باشد. و ابرها آن را خواهد پوشانید و دخترانش به اسیری خواهند رفت. 
۱۹ «پس چون بر مصر داوری کرده باشم، آنگاه خواهند دانست که من یهُوَه هستم.» 
۲۰ و در روز هفتم ماه اوّل از سال یازدهم، کلام خداوند بر من نازل شده، گفت: 
۲۱ «ای پسر انسان بازوی فرعون پادشاه مصر را خواهم شکست. و اینک شکسته بندی نخواهد شد و بر آن مرهم نخواهند گذارد و کرباس نخواهند بست تا قادر بر گرفتن شمشیر بشود.» 
۲۲ بنابراین خداوند یهُوَه چنین می‌گوید: هان من به ضدّ فرعون پادشاه مصر هستم و هر دو بازوی او هم درست و هم شکسته را خرد خواهم کرد و شمشیر را از دستش خواهم انداخت. 
۲۳ و مصریان را در میان امّت‌ها پراکنده و در میان کشورها متفرّق خواهم ساخت. 
۲۴ و بازوهای پادشاه بابل را تقویت نموده، شمشیر خود را به دست او خواهم داد. و بازوهای فرعون را خواهم شکست که به حضور وی به ناله کشتگان ناله خواهد کرد. 
۲۵ پس بازوهای پادشاه بابل را تقویت خواهم نمود. و بازوهای فرعون خواهد افتاد و چون شمشیر خود را به دست پادشاه بابل داده باشم و او آن را بر زمین مصر دراز کرده باشد، آنگاه خواهند دانست که من یهُوَه هستم. 
۲۶ «و چون مصریان را در میان امّت‌ها پراکنده و ایشان را در کشورها متفرّق ساخته باشم، ایشان خواهند دانست که من یهُوَه هستم.»