حزقیال-باب بیست و نهم Ezekiel-29

نبوت به ضد مصر  

۱ و در روز دوازدهم ماه دهم از سال دهم کلام خداوند بر من نازل شده، گفت: 
۲ «ای پسر انسان نظر خود را به طرف فرعون پادشاه مصر بدار و به ضدّ او و تمامی مصر نبوّت نما.» 
۳ و متکلّم شده، بگو: خداوند یهُوَه چنین می‌فرماید: اینک ای فرعون پادشاه مصر من به ضدّ تو هستم. ای اژدهای بزرگ که در میان نهرهایت خوابیده‌ای و می‌گویی نهر من از آن من است و من آن را به جهت خود ساخته‌ام! 
۴ لهذا قلاّبها در چانه‌ات می‌گذارم و ماهیان نهرهایت را به فلسهایت خواهم چسپانید و تو را از میان نهرهایت بیرون خواهم کشید و تمامی ماهیان نهرهایت به فلسهای تو خواهند چسپید. 
۵ و تو را با تمامی ماهیان نهرهایت در بیابان پراکنده خواهم ساخت و به روی صحرا افتاده، بار دیگر تو را جمع نخواهند کرد و فراهم نخواهند آورد. و تو را خوراک حیوانات زمین و مرغان هوا خواهم ساخت. 
۶ و جمیع ساکنان مصر خواهند دانست که من یهُوَه هستم چونکه ایشان برای خاندان اسرائیل عصای نئین بودند. 
۷ «چون دست تو را گرفتند، خرد شدی. و کتفهای جمیع ایشان را چاک زدی. و چون بر تو تکیه نمودند، شکسته شدی. و کمرهای جمیع ایشان را لرزان گردانیدی.» 
۸ بنابراین خداوند یهوه چنین می‌فرماید: «اینک من بر تو شمشیری آورده، انسان و بهایم را از تو منقطع خواهم ساخت.» 
۹ و زمین مصر ویران و خراب خواهد شد. پس خواهند دانست که من یهُوَه هستم، چونکه می‌گفت: نهر از آن من است و من آن را ساخته‌ام. 
۱۰ بنابراین اینک من به ضدّ تو و به ضدّ نهرهایت هستم و زمین مصر را از مَجْدَلْ تا اَسْوان و تا حدود حَبَشستان بالکل خراب و ویران خواهم ساخت. 
۱۱ که پای انسان از آن عبور ننماید و پای حیوان از آن گذر نکند و مدّت چهل سال مسکون نشود. 
۱۲ «و زمین مصر را در میان زمینهای ویرانْ ویران خواهم ساخت و شهرهایش در میان شهرهای مخروب مدّت چهل سال خراب خواهد ماند. و مصریان را در میان امّت‌ها پراکنده و در میان کشورها متفرّق خواهم ساخت.»
۱۳ زیرا خداوند یهُوَه چنین می‌فرماید: «بعد از انقضای چهل سال مصریان را از قوم‌هایی که در میان آنها پراکنده شوند، جمع خواهم نمود.» 
۱۴ و اسیران مصر را باز آورده، ایشان را به زمین فَتْرُوس یعنی به زمین مولد ایشان راجع خواهم گردانید و در آنجا مملکت پست خواهند بود. 
۱۵ و آن پست‌ترین ممالک خواهد بود. و بار دیگر بر طوایف برتری نخواهد نمود. و من ایشان را قلیل خواهم ساخت تا بر امّت‌ها حکمرانی ننمایند. 
۱۶ «و آن بار دیگر برای خاندان اسرائیل محّل اعتماد نخواهد بود تا بسوی ایشان متوجّه شده، گناه را به یاد آورند.» 
«پس خواهند دانست که من خداوند یهُوَه هستم.» 
۱۷ و در روز اوّل ماه اوّل از سال بیست و هفتم کلام خداوند بر من نازل شده، گفت: 
۱۸ «ای پسر انسان نَبوکدْرَصَّرْ پادشاه بابل از لشکر خود به ضدّ صور خدمت عظیمی گرفت که سرهای همه بی مو گردید و دوشهای همه پوست کنده شد. لیکن از صور به جهت خدمتی که به ضدّ آن نموده بود، خودش و لشکرش هیچ مزد نیافتند.» 
۱۹ لهذا خداوند یهوه چنین می‌فرماید: «اینک من زمین مصر را به نَبوکدْرَصَّرْ پادشاه بابل خواهم بخشید. و جمعیت آن را گرفتار کرده، غنیمتش را به یغما و اموالش را به تاراج خواهد برد تا اجرت لشکرش بشود.» 
۲۰ و خداوند یهُوَه می‌گوید: زمین مصر را به جهت خدمتی که کرده است، اجرت او خواهم داد چونکه این کار را برای من کرده‌اند. 
۲۱ «و در آن روز شاخی برای خاندان اسرائیل خواهم رویانید. و دهان تو را در میان ایشان خواهم گشود، پس خواهند دانست که من یهُوَه هستم.»