حزقیال-باب بیست و هفتم Ezekiel-27

مرثیه صور  

۱ و کلام خداوند بر من نازل شده، گفت: 
۲ «امّا تو ای پسر انسان برای صُور مرثیه بخوان!» 
۳ و به صُور بگو: ای که نزد مدخل دریا ساکنی و برای جزیره‌های بسیار تاجر طوایف می‌باشی! خداوند یهُوَه چنین می‌گوید: ای صُور تو گفته‌ای که من کمال زیبایی هستم. 
۴ حدود تو در وسط دریا است و بنّایانت زیبایی تو را کامل ساخته‌اند. 
۵ همه تخته‌هایت را از صنوبر سَنیر ساختند و سرو آزاد لبنان را گرفتند تا دَکلْها برای تو بسازند. 
۶ پاروهایت را از بلوطهای باشان ساختند و نشیمنهایت را از شمشاد جزایر کتیم که به عاج منبّت شده بود ترتیب دادند. 
۷ کتان مطرّز مصری بادبان تو بود تا برای تو عَلَمی بشود. و شِراع تو از آسمانجونی و ارغوان از جزایر اَلیشَه بود. 
۸ اهل سیدون و اَرْواد پاروزن تو بودند و حکمای تو ای صور که در تو بودند ناخدایان تو بودند. 
۹ مشایخ جُبَیل و حکمایش در تو بوده، قلاّفان تو بودند. تمامی کشتیهای دریا و ملاّحان آنها در تو بودند تا برای تو تجارت نمایند. 
۱۰ فارس و لُود و فُوط در افواجت مردان جنگی تو بودند. سپرها و خودها بر تو آویزان کرده، ایشان تو را زینت دادند. 
۱۱ بنی ارواد با سپاهیانت بر حصارهایت از هر طرف و جَمادیان بر برجهایت بودند. و سپرهای خود را بر حصارهایت از هر طرف آویزان کرده، ایشان زیبایی تو را کامل ساختند. 
۱۲ ترشیش به فراوانی هر قسم اموالْ سوداگران تو بودند. نقره و آهن و روی و سرب به عوض بضاعت تو می‌دادند. 
۱۳ یاوان و توبال و ماشِک سوداگران تو بودند.جانهای مردمان و آلات مس به عوض متاع تو می‌دادند. 
۱۴ اهل خاندان تُوجَرْمَة اسبان و سواران و قاطران به عوض بضاعت تو می‌دادند. 
۱۵ بنی دَدان سوداگران تو و جزایر بسیار بازارگانان دست تو بودند. شاخهای عاج و آبنوس را با تو معاوضت می‌کردند. 
۱۶ اَرام به فراوانی صنایع تو سوداگران تو بودند. بَهْرَمان و اَرْغَوان و پارچه‌های قلاّبدوزی و کتان نازک و مرجان و لعل به عوض بضاعت تو می‌دادند. 
۱۷ یهودا و زمین اسرائیل سوداگران تو بودند، گندم مِنیت و حلوا و عسل و روغن و بلسان به عوض متاع تو می‌دادند. 
۱۸ دمشق به فراوانی صنایع تو و کثرت هر قسم اموال با شراب حَلْبُون و پشم سفید با تو سودا می‌کردند. 
۱۹ وَدان و یاوان ریسمان به عوض بضاعت تو می‌دادند. آهن مصنوع و سلیخه و قصب الذرّیره از متاعهای تو بود.
۲۰ ددان با زین پوشهای نفیس به جهت سواری سوداگران تو بودند. 
۲۱ عرب و همه سروران قیدار بازارگانانِ دست تو بودند. با بره‌ها و قوچها و بزها با تو داد و ستد می‌کردند. 
۲۲ تجّار شَبا و رَعْمَه سوداگران تو بودند. بهترین همه ادویه‌جات و هر گونه سنگ گرانبها و طلا به عوض بضاعت تو می‌دادند.
۲۳ حرّان و کنَّه و عَدَن و تجّار شبا و آشور و کلْمَد سوداگران تو بودند. 
۲۴ اینان با نفایس و رداهای آسمانجونی و قلاّبدوزی و صندوقهای پر از رختهای فاخر ساخته شده از چوب سرو آزاد و بسته شده با ریسمانها در بازارهای تو سوداگران تو بودند. 
۲۵ کشتیهای ترشیش قافله‌های متاع تو بودند. پس در وسط دریا توانگر و بسیار معزّز گردیدی. 
۲۶ پاروزنانت تو را به آبهای عظیم بردند و باد شرقی تو را در میان دریا شکست. 
۲۷ اموال و بضاعت و متاع و ملاّحان و ناخدایان و قلاّفان و سوداگران و جمیع مردان جنگی که در تو بودند، با تمامی جمعیتی که در میان تو بودند در روز انهدام تو در وسط دریا افتادند. 
۲۸ «از آواز فریاد ناخدایانت ساحلها متزلزل گردید.» 
۲۹ و جمیع پاروزنان و ملاّحان و همه ناخدایان دریا از کشتیهای خود فرود آمده، در زمین می‌ایستند. 
۳۰ و برای تو آواز خود را بلند کرده، به تلخی ناله می‌کنند و خاک بر سر خود ریخته، در خاکستر می‌غلطند. 
۳۱ و برای تو موی خود را کنده، پلاس می‌پوشند و با مرارت جان و نوحه تلخ برای تو گریه می‌کنند. 
۳۲ و در نوحه خود برای تو مرثیه می‌خوانند. و بر تو نوحه گری نموده، می‌گویند: کیست مثل صور و کیست مثل آن شهری که در میان دریا خاموش شده است؟ 
۳۳ هنگامی که بضاعت تو از دریا بیرون می‌آمد، قومهای بسیاری را سیر می‌گردانیدی و پادشاهان جهان را به فراوانی اموال و متاع خود توانگر می‌ساختی. 
۳۴ امّا چون از دریا، در عمق‌های آبها شکسته شدی، متاع و تمامی جمعیت تو در میانت تلف شد. 
۳۵ جمیع ساکنان جزایر به سبب تو متحیر گشته و پادشاهان ایشان به شدّت دهشت زده و پریشان حال گردیده‌اند. 
۳۶ «تجّار قوم‌ها بر تو صفیر می‌زنند و تو محّل دهشت گردیده، دیگر تا به ابد نخواهی بود.»