حزقیال-باب بیست و ششم Ezekiel-26

نبوت به ضد صور  

۱ و در سال یازدهم در غرّه ماه واقع شد که کلام خداوند بر من نازل شده، گفت: 
۲ «ای پسر انسان چونکه صور دربارة اورشلیم می‌گوید هَهْ، دروازه امّت‌ها شکسته شد و حال به من منتقل گردیده است؛ و چون او خراب گردید من توانگر خواهم شد.» 
۳ بنابراین خداوند یهُوَه چنین می‌گوید: هان ای صور من به ضدّ تو می‌باشم و امّت‌های عظیم بر تو خواهم برانگیخت به نهجی که دریا امواج خود را بر می‌انگیزاند. 
۴ و حصار صور را خراب کرده، بُرجهایش را منهدم خواهند ساخت و غبارش را از آن خواهم رُفت و آن را به صخره‌ای صاف تبدیل خواهم نمود. 
۵ و او محّل پهن کردن دامها در میان دریا خواهد شد، زیرا خداوند یهُوَه می‌فرماید که من این را گفته‌ام. و آن تاراج امّت‌ها خواهد گردید. 
۶ «و دخترانش که در صحرا می‌باشند، به شمشیر کشته خواهند شد. پس ایشان خواهند دانست که من یهُوَه هستم.» 
۷ زیرا خداوند یهُوَه چنین می‌فرماید: «اینک من نبوکدرصّر پادشاه بابل، پادشاه پادشاهان را از طرف شمال بر صور با اسبان و ارابه‌ها و سواران و جمعیت و خلق عظیمی خواهم آورد.» 
۸ و او دختران تو را در صحرا به شمشیر خواهد کشت. و بُرجها به ضدّ تو بنا خواهد نمود. و سنگرها در برابر تو خواهد ساخت و مَتَرْسها در برابر تو برپا خواهد داشت. 
۹ و منجنیقهای خود را بر حصارهایت آورده، برجهایت را با تبرهای خود منهدم خواهد ساخت. 
۱۰ و اسبانش آنقدر زیاد خواهد بود که گَرد آنها تو را خواهد پوشانید. و چون به دروازه‌هایت داخل شود چنانکه به شهر رخنه دار در می‌آیند، حصارهایت از صدای سواران و ارابه‌ها و کالسکه‌ها متزلزل خواهد گردید. 
۱۱ و به سُمّ اسبان خود همه کوچه‌هایت را پایمال کرده، اهل تو را به شمشیر خواهد کشت. و بناهای فخر تو به زمین خواهد افتاد. 
۱۲ و توانگری تو را تاراج نموده، تجارت تو را به یغما خواهند برد. و حصارهایت را خراب نموده، خانه‌های مرغوب تو را منهدم خواهند نمود. و سنگها و چوب و خاک تو را در آب خواهند ریخت. 
۱۳ و آواز نغمات تو را ساکت خواهم گردانید که صدای عودهایت دیگر مسموع نشود. 
۱۴ «و تو را به صخره‌ای صاف مبدّل خواهم گردانید تا محّل پهن کردن دامها بشوی و بار دیگر بنا نخواهی شد. زیرا خداوند یهوه می‌فرماید: من که یهُوَه هستم این را گفته‌ام.» 
۱۵ خداوند یهُوَه به صور چنین می‌گوید: «آیا جزیره‌ها از صدای انهدام تو متزلزل نخواهد شد هنگامی که مجروحان ناله کشند و در میان تو کشتار عظیمی بشود؟» 
۱۶ و جمیع سروران دریا از کرسیهای خود فرود آیند. و رداهای خود را از خود بیرون کرده، رخوت قلاّبدوزی خویش را بکنند. و به ترسها ملبّس شده، بر زمین بنشینند و آناًفآناً لرزان گردیده، دربارة تو متحیر شوند. 
۱۷ پس برای تو مرثیه خوانده، تو را خواهند گفت: ای که از دریا معمور بودی چگونه تباه گشتی؟ آن شهر نامداری که در دریا زور آور می‌بود که با ساکنان خود هیبت خویش را بر جمیع سکنه دریا مستولی می‌ساخت. 
۱۸ الآن در روز انهدام تو جزیره‌ها می‌لرزند، و جزایری که در دریا می‌باشد، از رحلت تو مدهوش می‌شوند. 
۱۹ زیرا خداوند یهُوَه چنین می‌گوید: چون تو را شهر مخروب مثل شهرهای غیر مسکون گردانم و لجّه‌ها را بر تو برآورده، تو را به آبهای بسیار مستور سازم، 
۲۰ آنگاه تو را با آنانی که به هاویه فرو می‌روند، نزد قوم قدیم فرود آورده، تو را در اسفلهای زمین در خرابه‌های ابدی با آنانی که به هاویه فرو می‌روند ساکن خواهم گردانید تا دیگر مسکون نشوی و دیگر جلال تو را در زمین زندگان جای نخواهم داد. 
۲۱ «و خداوند یهُوَه می‌گوید: تو را محلّ وحشت خواهم ساخت که نابود خواهی شد و تو را خواهند طلبید امّا تا ابدالآباد یافت نخواهی شد.»