حزقیال-باب بیست و سوم Ezekiel-23

دو خواهر زناکار  

۱ و کلام خداوند بر من نازل شده، گفت: 
۲ «ای پسر انسان، دو زن دختر یک مادر بودند.» 
۳ و ایشان در مصر زنا کرده، در جوانی خود زناکار شدند. در آنجا سینه‌های ایشان را مالیدند و پستانهای بکارت ایشان را افشردند. 
۴ و نامهای ایشان بزرگتر اُهُوله و خواهر او اُهُولِیبَه بود. و ایشان از آن من بوده، پسران و دختران زاییدند. و امّا نامهای ایشان اُهُوله، سامره می‌باشد و اُهُولِیبَه، اورشلیم. 
۵ و اُهُوله از من رو تافته، زنا نمود و بر محبّان خود یعنی بر آشوریان که مجاور او بودند عاشق گردید؛ 
۶ کسانی که به آسمانجونی ملبّس بودند؛ حاکمان و سرداران که همه ایشان جوانان دلپسند و فارسان اسب سوار بودند. 
۷ و به ایشان یعنی به جمیع برگزیدگان بنی آشور فاحشگی خود را بذل نمود و خود را از جمیع بتهای آنانی که بر ایشان عاشق می‌بود نجس می‌ساخت. 
۸ و فاحشگی خود را که در مصر می‌نمود، ترک نکرد. زیرا که ایشان در ایام جوانی‌اش با او همخواب می‌شدند و پستانهای بکارت او را افشرده، زناکاری خود را بر وی می‌ریختند. 
۹ لهذا من او را به دست عاشقانش یعنی به دست بنی آشور که او بر ایشان عشق می‌ورزید، تسلیم نمودم. 
۱۰ که ایشان عورت او را منکشف ساخته، پسران و دخترانش را گرفتند. و او را به شمشیر کشتند که در میان زنان عبرت گردید و بر وی داوری نمودند. 
۱۱ «و چون خواهرش اُهُوْلِیبَه این را دید، در عشق بازی خویش از او زیادتر فاسد گردید و بیشتر از زناکاری خواهرش زنا نمود.»
۱۲ و بر بنی آشور عاشق گردید که جمیع ایشان حاکمان و سرداران مجاور او بودند و ملبّس به آسمانجونی و فارسان اسب سوار و جوانان دلپسند بودند. 
۱۳ و دیدم که او نیز نجس گردیده و طریق هر دو ایشان یک بوده است. 
۱۴ پس زناکاری خود را زیاد نمود، زیرا صورتهای مردان که بر دیوارها نقش شده بود یعنی تصویرهای کلدانیان را که به شَنْجَرف کشیده شده بود، دید. 
۱۵ که کمرهای ایشان به کمربندها بسته و عمامهای رنگارنگ بر سر ایشان پیچیده بود. و جمیع آنها مانند سرداران و به شبیه اهل بابل که مولد ایشان زمین کلدانیان است، بودند. 
۱۶ و چون چشم او بر آنها افتاد، عاشق ایشان گردید. و رسولان نزد ایشان به زمین کلدانیان فرستاد. 
۱۷ و پسران بابل نزد وی در بستر عشق بازی درآمده، او را از زناکاری خود نجس ساختند. پس چون خود را از ایشان نجس یافت، طبع وی از ایشان متنفّر گردید. 
۱۸ و چون که زناکاری خود را آشکار کرد و عورت خود را منکشف ساخت، جان من از او متنفّر گردید، چنانکه جانم از خواهرش متنفّر شده بود. 
۱۹ امّا او ایام جوانی خود را که در آنها در زمین مصر زنا کرده بود به یاد آورده، باز زناکاری خود را زیاد نمود. 
۲۰ و بر معشوقه‌های ایشان عشق ورزید که گوشت ایشان، مثل گوشت الاغان و نطفه ایشان چون نطفه اسبان می‌باشد. 
۲۱ و قباحت جوانی خود را حینی که مصریان پستانهایت را به خاطر سینه‌های جوانی‌ات افشردند به یاد آوردی.
۲۲ «بنابراین ای اُهُوْلِیبَه خداوند یهُوَه چنین می‌فرماید: اینک من عاشقانت را که جانت از ایشان متنفّر شده است به ضدّ تو برانگیزانیده، ایشان را از هر طرف بر تو خواهم آورد.» 
۲۳ یعنی پسران بابل و همه کلدانیان را از فَقُود و شُوع و قُوع. و همه پسران آشور را همراه ایشان که جمیع ایشان جوانان دلپسند و حاکمان و والیان و سرداران و نامداران هستند و تمامی ایشان اسب سوارند. 
۲۴ و با اسلحه و کالسکه‌ها و ارابه‌ها و گروه عظیمی بر تو خواهند آمد و با مِجَّن‌ها و سپرها و خُودها تو را احاطه خواهند نمود. و من داوری تو را به ایشان خواهم سپرد تا تو را بر حسب احکام خود داوری نمایند. 
۲۵ و من غیرت خود را به ضدّ تو خواهم برانگیخت تا با تو به غضب عمل نمایند. و بینی و گوشهایت را خواهند برید و بقیه تو با شمشیر خواهند افتاد و پسران و دخترانت را خواهند گرفت و بقیه تو به آتش سوخته خواهند شد. 
۲۶ و لباس تو را از تو کنده، زیورهای زیبایی تو را خواهند برد. 
۲۷ پس قباحت تو و زناکاری‌ات را که از زمین مصر آورده‌ای، از تو نابود خواهم ساخت. و چشمان خود را بسوی ایشان بر نخواهی افراشت و دیگر مصر را به یاد نخواهی آورد. 
۲۸ «زیرا خداوند یهُوَه چنین می‌گوید: اینک تو را به دست آنانی که از ایشان نفرت داری و به دست آنانی که جانت از ایشان متنفّر است، تسلیم خواهم نمود.» 
۲۹ و با تو از راه بغض رفتار نموده، تمامی حاصل تو را خواهند گرفت و تو را عریان و برهنه وا خواهم گذاشت. تا آنکه برهنگی زناکاری تو و قباحت و فاحشه گری تو ظاهر شود. 
۳۰ و این کارها را به تو خواهم کرد، از این جهت که در عقب امّت‌ها زنا نموده، خویشتن را از بتهای ایشان نجس ساخته‌ای. 
۳۱ و چونکه به طریق خواهر خود سلوک نمودی، جام او را به دست تو خواهم داد. 
۳۲ و خداوند یهُوَه چنین می‌فرماید: جام عمیق و بزرگ خواهر خود را خواهی نوشید و محّل سخریه و استهزا خواهی شد که متحمّل آن نتوانی شد. 
۳۳ و از مستی و حزن پر خواهی شد. از جام حیرت و خرابی یعنی از جام خواهرت سامره. 
۳۴ و آن را خواهی نوشید و تا تَه خواهی آشامید و خورده‌های آن را خواهی خایید و پستانهای خود را خواهی کند، زیرا خداوند یهوه می‌گوید که من این را گفته‌ام. 
۳۵ «بنابراین خداوند یهوه چنین می‌فرماید: چونکه مرا فراموش کردی و مرا پشت سر خود انداختی، لهذا تو نیز متحمّل قباحت و زناکاری خود خواهی شد.» 
۳۶ و خداوند مرا گفت: «ای پسر انسان! آیا بر اهوله و اهولیبه داوری خواهی نمود؟ بلکه ایشان را از رجاسات ایشان آگاه ساز.» 
۳۷ زیرا که زنا نموده‌اند و دست ایشان خون آلود است و با بتهای خویش مرتکب زنا شده‌اند. و پسران خود را نیز که برای من زاییده بودند، به جهت آنها از آتش گذرانیده‌اند تا سوخته شوند.
۳۸ و علاوه بر آن این را هم به من کرده‌اند که در همان روز مَقْدَس مرا بی عصمت کرده، سَبَّت‌های مرا بی حرمت نموده‌اند. 
۳۹ زیرا چون پسران خود را برای بتهای خویش ذبح نموده بودند، در همان روز به مَقْدَس من داخل شده، آن را بی عصمت نمودند و هان این عمل را در خانه من بجا آوردند. 
۴۰ بلکه نزد مردانی که از دور آمدند، فرستادید که نزد ایشان قاصدی فرستاده شد. و چون ایشان رسیدند، خویشتن را برای ایشان غسل دادی و سرمه به چشمانت کشیدی و خود را به زیورهایت آرایش دادی. 
۴۱ و بر بستر فاخری که سفره پیش آن آماده بود نشسته، بُخور و روغن مرا بر آن نهادی. 
۴۲ و در آن آوازِ گروه عیاشان مسموع شد. و همراه آن گروه عظیم صابیان از بیابان آورده شدند که دستبندها بر دستها و تاجهای فاخر بر سر هر دو آنها گذاشتند. 
۴۳ و من دربارة آن زنی که در زناکاری فرسوده شده بود گفتم: آیا ایشان الآن با او زنا خواهند کرد و او با ایشان؟ 
۴۴ و به او درآمدند به نهجی که نزد فاحشه‌ها در می‌آیند. همچنان به آن دو زن قباحت پیشه یعنی اُهُوَله و اُهُولِیبه درآمدند. 
۴۵ پس مردان عادل بر ایشان قصاص زنان زناکار و خونریز را خواهند رسانید، زیرا که ایشان زانیه می‌باشند و دست ایشان خون آلود است. 
۴۶ زیرا خداوند یهوه چنین می‌فرماید: من گروهی به ضدّ ایشان خواهم برانگیخت. و ایشان را مشوّش ساخته، به تاراج تسلیم خواهم نمود. 
۴۷ و آن گروه ایشان را به سنگها سنگسار نموده، به شمشیرهای خود پاره خواهند کرد. و پسران و دختران ایشان را کشته، خانه‌های ایشان را به آتش خواهند سوزانید. 
۴۸ و قباحت را از زمین نابود خواهم ساخت. پس جمیع زنان متنبّه خواهند شد که مثل شما مرتکب قباحت نشوند. 
۴۹ «و سزای قباحت شما را بر شما خواهند رسانید. و متحمّل گناهان بتهای خویش خواهید شد و خواهید دانست که من خداوند یهُوَه می‌باشم.»