حزقیال-باب چهاردهم Ezekiel-14

محکومیت بت پرستان  

۱ و کسانی چند از مشایخ اسرائیل نزد من آمده، پیش رویم نشستند. 
۲ آنگاه کلام خداوند بر من نازل شده، گفت: 
۳ ای پسر انسان، این اشخاصْ بتهای خویش را در دلهای خود جای دادند و سنگ مصادم گناه خویش را پیش روی خود نهادند. پس آیا ایشان از من مسألت نمایند؟ 
۴ لهذا ایشان را خطاب کن و به ایشان بگو: خداوند یهوه چنین می‌فرماید: هر کسی از خاندان اسرائیل که بتهای خویش را در دل خود جای دهد و سنگ مصادم گناه خویش را پیش روی خود بنهد و نزد نبی بیاید، من که یهُوَه هستم آن را که می‌آید موافق کثرت بتهایش اجابت خواهم نمود، 
۵ تا خاندان اسرائیل را در افکار خودشان گرفتار سازم چونکه جمیع ایشان به سبب بتهای خویش از من مرتدّ شده‌اند. 
۶ بنابراین به خاندان اسرائیل بگو خداوند یهُوَه چنین می‌فرماید: توبه کنید و از بتهای خود بازگشت نمایید و رویهای خویش را از همه رجاسات خود برگردانید. 
۷ زیرا هر کس چه از خاندان اسرائیل و چه از غریبانی که در اسرائیل ساکن باشند که از پیروی من مرتدّ شده، بتهای خویش را در دلش جای دهد و سنگ مصادم گناه خود را پیش رویش نهاده، نزد نبی آید تا به واسطه او از من مسألت نماید، من که یهُوَه هستم خودْ او را جواب خواهم داد. 
۸ و من نظر خود را بر آن شخص دوخته، او را مورد دهشت خواهم ساخت تا علامتی و ضرب المثلی بشود و او را از میان قوم خود منقطع خواهم ساخت و خواهید دانست که من یهُوَه هستم. 
۹ و اگر نبی فریب خورده، سخنی گوید، من که یهوه هستم آن نبی را فریب داده‌ام و دست خود را بر او دراز کرده، او را از میان قوم خود اسرائیل منقطع خواهم ساخت. 
۱۰ و ایشان بار گناهان خود را متحمّل خواهند شد و گناه مسألت کننده مثل گناه آن نبی خواهد بود. 
۱۱ «تا خاندان اسرائیل دیگر از پیروی من گمراه نشوند و باز به تمامی تقصیرهای خویش نجس نگردند. بلکه خداوند یهُوَه می‌گوید: ایشان قوم من خواهند بود و من خدای ایشان خواهم بود.»

داوری  

۱۲ و کلام خداوند بر من نازل شده، گفت: 
۱۳ ای پسر انسان، اگر زمینی خیانت کرده، به من خطا ورزد و اگر من دست خود را بر آن دراز کرده، عصای نانش را بشکنم و قحطی در آن فرستاده، انسان و بهایم را از آن منقطع سازم، 
۱۴ اگر چه این سه مرد یعنی نوح و دانیال و ایوب در آن باشند، خداوند یهُوَه می‌گوید که ایشان (فقط) جانهای خود را به عدالت خویش خواهند رهانید. 
۱۵ و اگر حیوانات درنده به آن زمین بیاورم که آن را از اهل آن خالی سازند و چنان ویران شود که از ترس آن حیوانات کسی از آن گذر نکند، 
۱۶ اگر چه این سه مرد در میانش باشند، خداوند یهوه می‌گوید: به حیات خودم قَسَم که ایشان پسران و دختران را رهایی نخواهند داد. ایشان به تنهایی رهایی خواهند یافت ولی زمین ویران خواهد شد. 
۱۷ یا اگر شمشیری به آن زمین آورم و بگویم: ای شمشیر از این زمین بگذر. و اگر انسان و بهایم را از آن منقطع سازم، 
۱۸ اگر چه این سه مرد در میانش باشند، خداوند یهُوَه می‌گوید: به حیات خودم قسم که پسران و دختران را رهایی نخواهند داد بلکه ایشان به تنهایی رهایی خواهند یافت. 
۱۹ یا اگر وبا در آن زمین بفرستم و خشم خود را بر آن با خون بریزم و انسان و بهایم را از آن منقطع بسازم، 
۲۰ اگر چه نوح و دانیال و ایوب در میانش باشند خداوند یهُوَه می‌گوید: به حیات خودم قسم که نه پسری و نه دختری را رهایی خواهند داد بلکه ایشان (فقط) جانهای خود را به عدالت خویش خواهند رهانید. 
۲۱ پس خداوند یهُوَه چنین می‌گوید: چه قدر زیاده حینی که چهار عذاب سخت خود یعنی شمشیر و قحط و حیوان درنده و وبا را بر اورشلیم بفرستم تا انسان و بهایم را از آن منقطع سازم. 
۲۲ لیکن اینک بقیتی از پسران و دخترانی که بیرون آورده می‌شوند در آن واگذاشته خواهد شد. هان ایشان را نزد شما بیرون خواهند آورد و رفتار و اعمال ایشان را خواهید دید و از بلایی که بر اورشلیم وارد آورده و هر آنچه بر آن رسانیده باشم، تسلّی خواهید یافت. 
۲۳ و چون رفتار و اعمال ایشان را ببینید شما را تسلّی خواهند داد و خداوند یهُوَه می‌گوید: شما خواهید دانست که هر آنچه به آن کردم بی سبب بجا نیاوردم.