حزقیال-باب یازدهم Ezekiel-11

داوری رهبران اسرائیل  

۱ و روح مرا برداشته، به دروازه شرقی خانه خداوند که بسوی مشرق متوجّه است آورد. و اینک نزد دهنه دروازه بیست و پنج مرد بودند و در میان ایشان یازَنْیا ابن عَزُّور و فَلَطیا ابن بنایا رؤسای قوم را دیدم. 
۲ و او مرا گفت: «ای پسر انسان اینها آن کسانی می‌باشند که تدابیر فاسد می‌کنند و در این شهر مشورتهای قبیح می‌دهند.» 
۳ و می‌گویند وقت نزدیک نیست که خانه‌ها را بنا نماییم، بلکه این شهر دیگ است و ما گوشت می‌باشیم. 
۴ «بنابراین برای ایشان نبوّت کن. ای پسر انسان نبوّت کن.» 
۵ آنگاه روح خداوند بر من نازل شده، مرا فرمود: «بگو که خداوند چنین می‌فرماید: ای خاندان اسرائیل شما به اینطور سخن می‌گویید و امّا من خیالات دل شما را می‌دانم.» 
۶ بسیاری را در این شهر کشته‌اید و کوچه‌هایش را از کشتگان پر کرده‌اید. 
۷ لهذا خداوند یهوه چنین می‌گوید: کشتگان شما که در میانش گذاشته‌اید، گوشت می‌باشند و شهر دیگ است. لیکن شما را از میانش بیرون خواهم برد. 
۸ شما از شمشیر می‌ترسید، امّا خداوند یهوه می‌گوید شمشیر را بر شما خواهم آورد. 
۹ و شما را از میان شهر بیرون برده، شما را به دست غریبان تسلیم خواهم نمود و بر شما داوری خواهم کرد. 
۱۰ به شمشیر خواهید افتاد و در حدود اسرائیل بر شما داوری خواهم نمود و خواهید دانست که من یهُوَه هستم. 
۱۱ این شهر برای شما دیگ نخواهد بود و شما در آن گوشت نخواهید بود، بلکه در حدود اسرائیل بر شما داوری خواهم نمود. 
۱۲ «و خواهید دانست که من آن یهوه هستم که در فرایض من سلوک ننمودید و احکام مرا بجا نیاوردید، بلکه بر حسب احکام امّت‌هایی که به اطراف شما می‌باشند عمل نمودید.» 
۱۳ و واقع شد که چون نبوّت کردم، فَلَطْیا ابن بنایا مُرد. پس به روی خود در افتاده، به آواز بلند فریاد نمودم و گفتم: «آه ای خداوند یهوه آیا تو بقیه اسرائیل را تماماً هلاک خواهی ساخت؟»

وعده بازگشت اسرائیل  

۱۴ و کلام خداوند بر من نازل شده، گفت: 
۱۵ «ای پسر انسان برادران تو یعنی برادرانت که از اهل خاندان تو می‌باشند و تمامی خاندان اسرائیل جمیعاً کسانی می‌باشند که سکنه اورشلیم به ایشان می‌گویند: شما از خداوند دور شوید و این زمین به ما به ملکیت داده شده است.» 
۱۶ بنابراین بگو: خداوند یهُوَه چنین می‌گوید: اگر چه ایشان را در میان امّت‌ها دور کنم و ایشان را در میان کشورها پراکنده سازم، امّا من برای ایشان در آن کشورهایی که به آنها رفته باشند اندک زمانی مَقْدَس خواهم بود. 
۱۷ «پس بگو خداوند یهُوَه چنین می‌فرماید: شما را از میان امّت‌ها جمع خواهم کرد و شما را از کشورهایی که در آنها پراکنده شده‌اید، فراهم خواهم آورد و زمین اسرائیل را به شما خواهم داد.» 
۱۸ و به آنجا داخل شده، تمامی مکروهات و جمیع رجاسات آن را از میانش دور خواهند کرد. 
۱۹ و ایشان را یکدل خواهم داد و در اندرون ایشان روح تازه خواهم نهاد و دل سنگی را از جسد ایشان دور کرده، دل گوشتی به ایشان خواهم بخشید. 
۲۰ تا در فرایض من سلوک نمایند و احکام مرا نگاه داشته، آنها را بجا آورند. و ایشان قوم من خواهند بود و من خدای ایشان خواهم بود.
۲۱ «امّا آنانی که دل ایشان از عقب مکروهات و رجاسات ایشان می‌رود، پس خداوند یهوه می‌گوید: من رفتار ایشان را بر سر ایشان وارد خواهم آورد.»
۲۲ آنگاه کروبیان بالهای خود را برافراشتند و چرخها به پهلوی ایشان بود و جلال خدای اسرائیل از طرف بالا بر ایشان قرار گرفت. 
۲۳ و جلال خداوند از بالای میان شهر صعود نموده، بر کوهی که بطرف شرقی شهر است قرار گرفت. 
۲۴ و روح مرا برداشت و در عالم رؤیا مرا به روح خدا به زمین کلدانیان نزد اسیران بُرد و آن رؤیایی که دیده بودم از نظر من مرتفع شد. 
۲۵ و تمامی کلام خداوند را که به من نشان داده بود، برای اسیران بیان کردم.