حزقیال-باب هشتم Ezekiel-08

بت پرستی در هیکل  

۱ و در سال ششم در روز پنجم از ماه ششم، چون من در خانه خود نشسته بودم و مشایخ یهودا پیش من نشسته بودند، آنگاه دست خداوند یهوه در آنجا بر من فرود آمد. 
۲ و دیدم که اینک شبیهی مثل صورت آتش بود یعنی از نمایش کمر او تا پایین آتش و از کمر او تا بالا مثل منظر درخشندگی مانند صورت برنج لامع ظاهر شد. 
۳ و شبیه دستی دراز کرده، موی پیشانی مرا بگرفت و روح، مرا در میان زمین و آسمان برداشت و مرا در رؤیاهای خدا به اورشلیم نزد دهنه دروازه صحن اندرونی که بطرف شمال متوجّه است بُرد که در آنجا نشیمنِ تمثالِ غیرتِ غیرت انگیز می‌باشد. 
۴ و اینک جلال خدای اسرائیل مانند آن رؤیایی که در هامون دیده بودم ظاهر شد. 
۵ و او مرا گفت: «ای پسر انسان چشمان خود را بسوی راه شمال برافراز!» و چون چشمان خود را بسوی راه شمال برافراشتم، اینک بطرف شمالی دروازه مذبحْ این تمثالِ غیرتْ در مدخل ظاهر شد. 
۶ و او مرا گفت: «ای پسر انسان آیا تو آنچه را که ایشان می‌کنند می‌بینی؟ یعنی رجاسات عظیمی که خاندان اسرائیل در اینجا می‌کنند تا از مَقْدَس خود دور بشوم؟ امّا باز رجاسات عظیم‌تر خواهی دید.» 
۷ پس مرا به دروازه صحن آورد و دیدم که اینک سوراخی در دیوار است. 
۸ و او مرا گفت: «ای پسر انسان دیوار را بکن.» و چون دیوار را کنْدَم، اینک دروازه‌ای پدید آمد.» 
۹ و او مرا گفت: «داخل شو و رجاسات شَنیعی را که ایشان در اینجا می‌کنند ملاحظه نما.» 
۱۰ پس چون داخل شدم، دیدم که هر گونه حشرات و حیوانات نجس و جمیع بتهای خاندان اسرائیل بر دیوار از هر طرف نقش شده بود. 
۱۱ وهفتاد نفر از مشایخ خاندان اسرائیل پیش آنها ایستاده بودند و یازنیا ابن شافان در میان ایشان ایستاده بود و هر کس مجمره‌ای در دست خود داشت و بوی ابر بخور بالا می‌رفت. 
۱۲ و او مرا گفت: «ای پسر انسان آیا آنچه را که مشایخ خاندان اسرائیل در تاریکی و هر کس در حجره‌های بتهای خویش می‌کنند دیدی؟ زیرا می‌گویند که خداوند ما را نمی‌بیند و خداوند این زمین را ترک کرده است.» 
۱۳ «و به من گفت که باز رجاسات عظیم‌تر از اینهایی که اینان می‌کنند خواهی دید.» 
۱۴ پس مرا به دهنه دروازه خانه خداوند که بطرف شمال بود آورد. و اینک در آنجا بعضی زنان نشسته، برای تَمُّوز می‌گریستند. 
۱۵ و او مرا گفت: «ای پسر انسان آیا این را دیدی؟ باز رجاسات عظیم‌تر از اینها را خواهی دید.» 
۱۶ پس مرا به صحن اندرونی خانه خداوند آورد. و اینک نزد دروازه هیکل خداوند در میان رواق و مذبح به قدر بیست و پنج مرد بودند که پُشتهای خود را بسوی هیکل خداوند و رویهای خویش را بسوی مشرق داشتند و آفتاب را بطرف مشرق سجده می‌نمودند. 
۱۷ و به من گفت: «ای پسر انسان این را دیدی؟ آیا برای خاندان یهودا بجا آوردن این رجاسات که در اینجا بجا می‌آورند سهل است؟ زیرا که زمین را از ظلم مملّو ساخته‌اند و برای هیجان خشم من بر می‌گردند و هان شاخه را به بینی خود می‌گذارند.» 
۱۸ «بنابراین من نیز در غضب، عمل خواهم نمود و چشم من شفقت نخواهد کرد و رحمت نخواهم فرمود و اگرچه به آواز بلند به گوش من بخوانند، ایشان را اجابت نخواهم نمود.»