حزقیال-باب هفتم Ezekiel-07

فرار رسیدن انتها  

۱ و کلام خداوند بر من نازل شده، گفت: 
۲ «و تو ای پسر انسان (بگو): خداوند یهُوَه به زمین اسرائیل چنین می‌گوید: انتهایی بر چهار گوشه زمین انتها رسیده است.» 
۳ الآن انتها بر تو رسیده است و من خشم خود را بر تو وارد آورده‌ام و بر وفق راههایت ترا داوری نموده، تمامی رجاساتت را بر تو خواهم نهاد. 
۴ «و چشم من بر تو شفقت نخواهد کرد و رحمت نخواهم فرمود بلکه راههای تو را بر تو خواهم نهاد و رجاسات تو در میانت خواهد بود.» 
«پس خواهی دانست که من یهُوَه هستم.» 
۵ خداوند یهُوَه چنین می‌گوید: «بلا هان بلای واحد می‌آید!» 
۶ انتهایی می‌آید، انتهایی می‌آید و به ضّد تو بیدار شده است. هان می‌آید. 
۷ ای ساکن زمین اجل تو بر تو می‌آید. وقت معین می‌آید و آن روز نزدیک است. روز هنگامه خواهد شد و نه روز آواز شادمانی بر کوهها.
۸ الآن عنقریب غضب خود را بر تو خواهم ریخت و خشم خویش را بر تو به اتمام رسانیده، تو را موافق راههایت داوری خواهم نمود و جمیع رجاساتت را بر تو خواهم نهاد. 
۹ و چشم من شفقت نخواهد کرد و رحمت نخواهم فرمود، بلکه مکافات راههایت را به تو خواهم رسانید و رجاسات تو در میانت خواهد بود و خواهید دانست که زننده تو من، یهوه هستم. 
۱۰ اینک آنروز هان می‌آید! اجل تو بیرون آمده و عصا شکوفه آورده و تکبّر، گُل کرده است.
۱۱ ظلم عصای شرارت گشته است. از ایشان و از جمعیت ایشان و از ازدحام ایشان چیزی باقی نیست و در میان ایشان حشمتی نمانده است. 
۱۲ وقت می‌آید و آنروز نزدیک است. پس مشتری شادی نکند و فروشنده ماتم نگیرد، زیرا که خشم بر تمامی جمعیت ایشان قرار گرفته است. 
۱۳ زیرا که فروشندگان اگر چه در میان زندگان زنده مانند، به آنچه فروخته باشند نخواهند برگشت، چونکه غضب بر تمامی جمعیت ایشان قرار گرفته است. ایشان نخواهند برگشت و هیچکس به گناه خویش زندگی خود را تقویت نخواهد داد. 
۱۴ کرِنّا را نواخته و همه چیز را مهیا ساخته‌اند، امّا کسی به جنگ نمی‌رود. زیرا که غضب من بر تمامی جمعیت ایشان قرار گرفته است. 
۱۵ شمشیر در بیرون است و وبا و قحط در اندرون. آنکه در صحرا است به شمشیر می‌میرد و آنکه در شهر است قحط و وبا او را هلاک می‌سازد. 
۱۶ و رستگاران ایشان فرار می‌کنند و مثل فاخته‌های درهّ‌ها بر کوهها می‌باشند. و هر کدام از ایشان به سبب گناه خود ناله می‌کنند. 
۱۷ همه دستها سُست شده و جمیع زانوها مثل آب بی تاب گردیده است. 
۱۸ و پلاس در بر می‌کنند و وحشت ایشان را می‌پوشاند و بر همه چهره‌ها خجلت و بر جمیع سرها گری می‌باشد. 
۱۹ نقره خود را در کوچه‌ها می‌ریزند و طلای ایشان مثل چیز نجس می‌باشد. نقره و طلای ایشان در روز غضب خداوند ایشان را نتواند رهانید. جانهای خود را سیر نمی‌کنند و بطنهای خویش را پر نمی‌سازند زیرا گناه ایشان سنگ مصادم آنها شده است. 
۲۰ «و او زیبایی زینت خود را در کبریایی قرار داده بود، امّا ایشان بتهای مکروهات و رجاسات خویش را در آن ساختند. بنابراین آن را برای ایشان مثل چیز نجس خواهم گردانید.» 
۲۱ و آن را به دست غریبان به تاراج و به شریران جهان به غارت خواهم داد و آن را بی عصمت خواهند ساخت. 
۲۲ و روی خود را از ایشان خواهم برگردانید و مکان مستور مرا بی عصمت خواهند نمود و ظالمان داخل آن شده، آن را بی عصمت خواهند ساخت. 
۲۳ زنجیر را بساز، زیرا که زمین از جرمهای خونریزی پر است و شهر از ظلم مملّو. 
۲۴ و اشرار امّت‌ها را خواهم آورد و در خانه‌های ایشان تصرّف خواهند نمود و تکبّر زور آوران را زایل خواهم ساخت و آنها مکان‌های مقدّس ایشان را بی عصمت خواهند نمود. 
۲۵ هلاکت می‌آید و سلامتی را خواهند طلبید، امّا یافت نخواهد شد. 
۲۶ مصیبت بر مصیبت می‌آید و آوازه بر آوازه مسموع می‌شود. رؤیا از نبی می‌طلبند، امّا شریعت از کاهنان و مشورت از مشایخ نابود شده است. 
۲۷ پادشاه ماتم می‌گیرد و رئیس به حیرت ملبّس می‌شود و دستهای اهل زمین می‌لرزد. و موافق راههای ایشان با ایشان عمل خواهم نمود و بر وفق استحقاق ایشان ایشان را داوری خواهم نمود. 
پس خواهند دانست که من یهُوَه هستم.