دوم تواریخ-باب سی و یکم 2Chronicles-31

تعیین خدمات عبادات  

۱ و چون این همه تمام شد، جمیع اسرائیلیانی که در شهرهای یهودا حاضر بودند بیرون رفته، تمثالها را شکستند و اَشَیریم را قطع نمودند و مکانهای بلند و مذبحها را از تمامی یهودا و بنیامین و افرایم و مَنَسَّی بالکل منهدم ساختند. پس تمامی بنی اسرائیل هر کس به ملک خویش به شهرهای خود برگشتند.
۲ و حِزْقیا فرقه‌های کاهنان و لاویان را برحسب اقسام ایشان قرار داد که هر کس از کاهنان و لاویان موافق خدمت خود برای قربانی‌های سوختنی و ذبایح سلامتی و خدمت و تشکر و تسبیح به دروازه‌های اردوی خداوند حاضر شوند. 
۳ و حصّة پادشاه را از اموال خاصش برای قربانی‌های سوختنی معین کرد، یعنی برای قربانی‌های سوختنی صبح و شام و قربانی‌های سوختنی سَبَّت‌ها و هِلالها و موسمها برحسب آنچه در تورات خداوند مکتوب بود. 
۴ و به قومی که در اورشلیم ساکن بودند، امر فرمود که حصّة کاهنان و لاویان را بدهند تا به شریعت خداوند مواظب باشند. 
۵ و چون این امر شایع شد، بنی اسرائیل نوبر گندم و شیره و روغن و عسل و تمامی محصول زمین را به فراوانی دادند و عُشر همه چیز را به کثرت آوردند. 
۶ و بنی اسرائیل و یهودا که در شهرهای یهودا ساکن بودند نیز عشر گاوان و گوسفندان و عشر موقوفاتی که برای یهُوَه خدای ایشان وقف شده بود آورده، آنها را توده توده نمودند.
۷ و در ماه سوم به ساختن توده‌ها شروع نمودند، و در ماه هفتم آنها را تمام کردند. 
۸ و چون حِزْقیا و سروران آمدند و توده‌ها را دیدند، خداوند را متبارک خواندند و قوم او اسرائیل را مبارک خواندند. 
۹ و حِزْقیا دربارة توده‌ها از کاهنان و لاویان سؤال نمود. 
۱۰ و عَزَرْیا رئیس کهنه که از خاندان صادوق بود او را جواب داد و گفت: «از وقتی که قوم به آوردن هدایا برای خانة خداوند شروع کردند، خوردیم و سیر شدیم و بسیاری باقی گذاشتیم، زیرا خداوند قوم خود را برکت داده است و آنچه باقی مانده است، این مقدار عظیم است.» 
۱۱ پس حِزْقیا امر فرمود که انبارها در خانة خداوند مهیا سازند و مهیا ساختند.
۱۲ و هدایا و عُشرها و موقوفات را در آنها در مکان امانت گذاشتند و کونَنْیای لاوی بر آنها رئیس بود و برادرش شِمْعِی ثانی اثنین. 
۱۳ و یحِیئیل و عَزَرْیا و نَحَت و عَسائیل و یرِیمْوت و یوزاباد و ایللئیل و یسْمَخْیا و مَحَتْ و بَنایا برحسب تعیین حِزْقیا پادشاه و عَزَرْیا رئیس خانة خدا زیر دست کونَنْیا و برادرش شِمْعِی وکلاء شدند. 
۱۴ و قُوری ابن یمْنَه لاوی که دربان دروازه شرقی بود ناظر نوافل خدا شد تا هدایای خداوند و موقوفات مقدس را تقسیم نماید. 
۱۵ و زیر دست او عِیدَن و مِنیامین و یشُوع و شَمَعْیا و اَمَرْیا و شَکنْیا در شهرهای کاهنان به وظیفه‌های امانتی مقرر شدند تا به برادران خود، خواه بزرگ و خواه کوچک، برحسب فرقه‌های ایشان برسانند، 
۱۶ علاوه بر حصة یومیه ذکوری که در نسب نامه‌ها شمرده شده بودند، از سه ساله و بالاتر یعنی همة آنانی که به خانة خداوند داخل می‌شدند، برای خدمت‌های ایشان در وظیفه‌های ایشان برحسب فرقه‌های ایشان، 
۱۷ (و حصّه) آنانی که در نسب نامه‌ها شمرده شده بود، از کاهنان برحسب خاندان آبای ایشان و از لاویان از بیست ساله و بالاتر در وظیفه‌های ایشان برحسب فرقه‌های ایشان، 
۱۸ و (حصّه) جمیع اطفال و زنان و پسران و دختران ایشان که در تمامی جماعت در نسب نامه‌ها شمرده شده بودند، پس در وظیفه‌های امانتی خود خویشتن را تقدیس نمودند. 
۱۹ و نیز برای پسران هارون کهنه که در زمینهای حوالی شهرهای خود ساکن بودند، کسان، شهر به شهر به نامهای خود معین شدند تا به همة ذکوران کهنه و به همة لاویانی که در نسب نامه‌ها شمرده شده بودند، حصه‌ها بدهند. 
۲۰ پس حِزْقیا در تمامی یهودا به اینطور عمل نمود و آنچه در نظر یهُوَه خدایش نیکو و پسند و امین بود بجا آورد. 
۲۱ و در هر کاری که در خدمت خانة خدا و در شرایع و اوامر برای طلبیدن خدای خود اقدام نمود، آن را به تمامی دل خود به عمل آورد و کامیاب گردید.