اول سموئیل-باب سیزدهم 1Samuel-13

نا اطاعتی شاؤل  

۱ و شاؤل (سی) ساله بود که پادشاه شد. و چون دو سال بر اسرائیل سلطنت نموده بود، 
۲ شاؤل به جهت خود سه هزار نفر از اسرائیل برگزید، و از ایشان دو هزار با شاؤل در مِخْماس و در کوه بیت ئیل بودند، و یک هزار با یوناتان در جِبْعه بنیامین. و اما هر کس از بقیة قوم را به خیمه‌اش فرستاد.
۳ و یوناتان قراول فلسطینیان را که در جِبْعه بودند، شکست داد. و فلسطینیان این را شنیدند. و شاؤل در تمامی زمین کرِنّا نواخته، گفت که «ای عبرانیان بشنوید!» 
۴ و چون تمامی اسرائیل شنیدند که شاؤل قراول فلسطینیان را شکست داده است، و اینکه اسرائیل نزد فلسطینیان مکروه شده‌اند، قوم نزد شاؤل در جِلْجال جمع شدند. 
۵ و فلسطینیان سی هزار ارابه و شش هزار سوار و خلقی را که مثل ریگ کنارة دریا بیشمار بودند، جمع کردند تا با اسرائیل جنگ نمایند، و برآمده، در مِخْماس به طرف شرقی بیت آوَن اُردو زدند. 
۶ و چون اسرائیلیان را دیدند که در تنگی هستند زیرا که قوم مضطرب بودند، پس ایشان خود را در مغاره‌ها و بیشه‌ها و گَریوه‌ها و حفره‌ها و صخره‌ها پنهان کردند. 
۷ و بعضی از عبرانیان از اردن به زمین جاد و جِلْعاد عبور کردند. و شاؤل هنوز در جِلْجال بود و تمامی قوم در عقب او لرزان بودند. 
۸ پس هفت روز موافق وقتی که سموئیل تعیین نموده بود، درنگ کرد. اما سموئیل به جِلْجال نیامد و قوم از او پراکنده می‌شدند. 
۹ و شاؤل گفت: «قربانی سوختنی و ذبایح سلامتی را نزد من بیاورید.» و قربانی سوختنی را گذرانید. 
۱۰ و چون از گذرانیدن قربانی سوختنی فارغ شد، اینک سموئیل برسید و شاؤل به جهت تحیتش، به استقبال وی بیرون آمد. 
۱۱ و سموئیل گفت: «چه کردی؟» شاؤل گفت: چون دیدم که قوم از نزد من پراکنده می‌شوند و تو در روزهای معین نیامدی و فلسطینیان در مِخْماس جمع شده‌اند، 
۱۲ پس گفتم: الآن فلسطینیان بر من در جِلْجال فرود خواهند آمد، و من رضامندی خداوند را نطلبیدم. پس خویشتن را مجبور ساخته، قربانی سوختنی را گذرانیدم.
۱۳ و سموئیل به شاؤل گفت: احمقانه عمل نمودی و امری که یهُوَه خدایت به تو امر فرموده است، بجا نیاوردی، زیرا که حال خداوند سلطنت تو را بر اسرائیل تا به ابد برقرار می‌داشت. 
۱۴ لیکن الآن سلطنت تو استوار نخواهد ماند و خداوند به جهت خویش مردی موافق دل خود طلب نموده است، و خداوند او را مأمور کرده است که پیشوای قوم وی باشد، چونکه تو فرمان خداوند را نگاه نداشتی.
۱۵ و سموئیل برخاسته، از جِلْجال به جِبْعَه بنیامین آمد. و شاؤل قومی را که همراهش بودند به قدر ششصد نفر سان دید. 
۱۶ و شاؤل و پسرش یوناتان و قومی که با ایشان حاضر بودند در جِبْعه بنیامین ماندند، و فلسطینیان در مِخْماس اردو زدند. 
۱۷ وتاراج کنندگان از اُردوی فلسطینیان در سه فرقه بیرون آمدند که یک فرقه از ایشان به راه عُفْرَه به زمین شُوعال توجه نمودند. 
۱۸ و فرقة دیگر به راه بیت حُورون میل کردند. و فرقة سوم به راه حدی که مشرف بر درّة صَبُوعیم به جانب بیابان است، توجه نمودند.
۱۹ و در تمام زمین اسرائیل آهنگری یافت نمی‌شد، زیرا که فلسطینیان می‌گفتند: «مبادا عبرانیان برای خود شمشیر یا نیزه بسازند.» 
۲۰ و جمیع اسرائیلیان نزد فلسطینیان فرود می‌آمدند تا هر کس بیل و گاوآهن و تبر و داس خود را تیز کند. 
۲۱ اما به جهت بیل و گاوآهن و چنگال سه دندانه و تبر و برای تیز کردن آهن گاوران سوهان داشتند. 
۲۲ و در روز جنگ، شمشیر و نیزه در دست تمامی قومی که با شاؤل و یوناتان بودند یافت نشد، اما نزد شاؤل و پسرش یوناتان بود. 
۲۳ و قراول فلسطینیان به معبر مِخْماس بیرون آمدند.