اول پادشاهان-باب شانزدهم 1Kings-16

بعشا، پادشاه اسرائیل

۱ و کلام خداوند بر ییهُو ابن حَنانی دربارة بَعْشا نازل شده، گفت: 
۲ چونکه تو را از خاک برافراشتم و تو را بر قوم خود، اسرائیل پیشوا ساختم، اما تو به راه یرُبْعام سلوک نموده، قوم من، اسرائیل را مرتکب گناه ساخته، تا ایشان خشم مرا از گناهان خود به هیجان آوردند، 
۳ اینک من بَعْشا و خانة او را بالکل تلف خواهم نمود و خانة تو را مثل خانة یرُبْعام بن نباط خواهم گردانید. 
۴ آن را که از بَعْشا در شهر بمیرد، سگان بخورند و آن را که در صحرا بمیرد، مرغان هوا بخورند.
۵ و بقیه وقایع بَعْشا و آنچه کرد و تهّور او، آیا در کتاب تواریخ ایام پادشاهان اسرائیل مکتوب نیست؟ 
۶ پس بَعْشا با پدران خود خوابید و در تِرْصَّه مدفون شد و پسرش اِیلَه در جایش پادشاه شد. 
۷ و نیز کلام خداوند بر ییهُوابن حنانی نبی نازل شد، دربارة بَعْشا و خاندانش هم به سبب تمام شرارتی که در نظر خداوند بجا آورده، خشم او را به اعمال دستهای خود به هیجان آورد و مثل خاندان یرُبْعام گردید و هم از این سبب که او را کشت.

ایله، پادشاه اسرائیل  

۸ و در سال بیست و ششم آسا، پادشاه یهودا، اِیلَه بن بَعْشا در تِرْصَه بر اسرائیل پادشاه شد و دو سال سلطنت نمود. 
۹ و بندة او، زِمْرِی که سردار نصف ارابه‌های او بود، بر او فتنه انگیخت. و او در تِرْصَه در خانة اَرْصا که ناظر خانة او در تِرْصَـه بود، می‌نوشید و مستی می‌نمود. 
۱۰ و زِمْرِی داخل شده، او را در سال بیست و هفتم آسا، پادشاه یهودا زد و کشت و در جایش سلطنت نمود. 
۱۱ و چون پادشاه شد و بر کرسی وی بنشست، تمـام خاندان بَعْشا را زد چنانکه یک مرد از اقربا و اصحاب او را برایش باقی نگذاشت. 
۱۲ پس زِمْـرِی تمامـی خانـدان بَعْشـا را موافق کلامـی که خداوند به واسطـة ییهُـوی نبـی دربـارة بَعْشا گفته بود، هلاک کرد. 
۱۳ به سبب تمامی گناهانـی که بَعْشـا و گناهانـی که پسرش اِیلَه کرده، و اسرائیل را به آنها مرتکب گنـاه ساخته بودند، به طوری که ایشان به اباطیل خویش خشم یهُوَه، خدای اسرائیل را به هیجان آوردند. 
۱۴ و بقیة وقایع اِیلَه و هر چه کرد، آیا در کتاب تواریخ ایام پادشاهان اسرائیل مکتوب نیست؟

زمری، پادشاه اسرائیل  

۱۵ در سال بیست و هفتم آسا، پادشاه یهودا، زِمْرِی در تِرْصَه هفت روز سلطنت نمود. و قوم در برابر جِبَّتُون که از آن فلسطینیان بود، اردو زده بودند. 
۱۶ و قومی که در اردو بودند، شنیدند که زِمْرِی فتنه برانگیخته و پادشاه را نیز کشته است. پس تمامی اسرائیل، عُمْری را که سردار لشکر بود، در همان روز بر تمامی اسرائیل در اردو پادشاه ساختند. 
۱۷ آنگاه عُمْری و تمام اسرائیل با وی از جبتون برآمده، تِرْصَه را محاصره نمودند. 
۱۸ و چون زِمْرِی دید که شهر گرفته شد، به قصر خانة پادشاه داخل شده، خانة پادشاه را بر سر خویش به آتش سوزانید و مرد. 
۱۹ و این به سبب گناهانی بود که ورزید و آنچه را که در نظر خداوند ناپسند بود بجا آورد، و به راه یرُبْعام و به گناهی که او ورزیده بود، سلوک نموده، اسرائیل را نیز مرتکب گناه ساخت. 
۲۰ و بقیة وقایع زِمْرِی و فتنه‌ای که او برانگیخته بود، آیا در کتاب تواریخ ایام پادشاهان اسرائیل مکتوب نیست؟

عمری، پادشاه اسرائیل  

۲۱ آنگاه قوم اسرائیل به دو فرقه تقسیم شدند و نصف قوم تابع تِبْنی پسر جِینَت گشتند تا او را پادشاه سازند و نصف دیگر تابع عُمْری. 
۲۲ اما قومی که تابع عُمْری بودند، بر قومی که تابع تِبْنی پسر جِینَت بودند، غالب آمدند پس تِبْنی مرد و عُمْری سلطنت نمود. 
۲۳ در سال سی و یکم آسا، پادشاه یهودا، عُمْری بر اسرائیل پادشاه شد و دوازده سال سلطنت نمود؛ شش سال در تِرْصَه سلطنت کرد. 
۲۴ پس کوه سامره را از سامَر به دو وزنة نقره خرید و در آن کوه بنایی ساخت و شهری را که بنا کرد به نام سامَر که مالک کوه بود، سامره نامید. 
۲۵ و عُمْری آنچه در نظر خداوند ناپسند بود، به عمل آورد و از همة آنانی که پیش از او بودند، بدتر کرد، 
۲۶ زیرا که به تمامی راههای یرُبْعام بن نباط و به گناهانی که اسرائیل را به آنها مرتکب گناه ساخته بود به طوری که ایشان به اباطیل خویش خشم یهُوَه، خدای اسرائیل را به هیجان آورد، سلوک می‌نمود. 
۲۷ و بقیة اعمال عُمْری که کرد و تهوّری که نمود، آیا در کتاب تواریخ ایام پادشاهان اسرائیل مکتوب نیست؟ 
۲۸ پس عُمْری با پدران خویش خوابید و در سامره مدفون شد و پسرش اَخاب در جایش سلطنت نمود.

اخاب، پادشاه اسرائیل  

۲۹ و اَخاب بن عُمْری در سال سی و هشتم آسا، پادشاه یهودا، بر اسرائیل پادشاه شد، و اَخاب بن عُمْری بر اسرائیل در سامره بیست و دو سال سلطنت نمود. 
۳۰ و اَخاب بن عُمْری از همة آنانی که قبل از او بودند در نظر خداوند بدتر کرد. 
۳۱ و گویا سلوک نمودن او به گناهان یرُبْعام بن نباط سهل می‌بود که اِیزابَل، دختر اَتْبَعْل، پادشاه صیدونیان را نیز به زنی گرفت و رفته، بَعل را عبادت نمود و او را سجده کرد. 
۳۲ و مذبحی به جهت بعل در خانة بَعل که در سامره ساخته بود، برپا نمود. 
۳۳ و اَخاب اشیره را ساخت و اَخاب در اعمال خود افراط نموده، خشم یهُوَه، خدای اسرائیل را بیشتر از جمیع پادشاهان اسرائیل که قبل از او بودند، به هیجان آورد. 
۳۴ و در ایام او، حیئیلِ بیت ئیلی، اریحا را بنا کرد و بنیادش را بر نخست زادة خود ابیرام نهاد و دروازه‌هایش را بر پسر کوچک خود سُجُوب برپا کرد، موافق کلام خداوند که به واسطة یوشع بن نون گفته بود.