اول تواریخ-باب شانزدهم 1Chronicles-16

سرود داود  

۱ و تابوت خدا را آورده، آن را در خیمه‌ای که داود برایش برپا کرده بود، گذاشتند؛ و قربانی‌های سوختنی و ذبایح سلامتی به حضور خدا گذرانیدند.
۲ و چون داود از گذرانیدن قربانی‌های سوختنی و ذبایح سلامتی فارغ شد، قوم را به اسم خداوند برکت داد. 
۳ و به جمیع اسرائیلیان به مردان و زنان به هر یکی یک گردة نان و یک پارة گوشت و یک قرص کشمش بخشید. 
۴ و بعضی از لاویان را برای خدمتگزاری پیش تابوت خداوند تعیین نمود تا یهُوَه خدای اسرائیل را ذکر نمایند و شکر گویند و تسبیح خوانند، 
۵ یعنی آساف رئیس و بعد از او زکریا و یعْیئیل و شَمِیرامُوت و یحیئیل و مَتَّتیا و اَلِیآب و بنایا و عُوبید اَدُوم و یعْیئیل را با عودها و بربطها و آساف با سنجها می‌نواخت. 
۶ و بنایا و یحْزِیئِیل کهنه پیش تابوت عهد خدا با کرّناها دائماً (حاضر می‌بودند.) 
۷ پس در همان روز داود اولاً (این سرود را) به دست آساف و برادرانش داد تا خداوند را تسبیح بخوانند: 
۸ یهُوَه را حمد گویید و نام او را بخوانید. اعمال او را در میان قومها اعلام نمایید. 
۹ او را بسرایید برای او تسبیح بخوانید. در تمامی کارهای عجیب او تفکر نمایید. 
۱۰ در نام قدّوس او فخر کنید. دل طالبان خداوند شادمان باشد. 
۱۱ خداوند و قوت او را بطلبید. روی او را پیوسته طالب باشید. 
۱۲ کارهای عجیب را که او کرده است، بیاد آورید، آیات او و داوریهای دهان وی را، ۱۳ ای ذریت بندة او اسرائیل! ای فرزندان یعقوب برگزیده او! 
۱۴ یهُوَه خدای ما است. داوریهای او در تمامی جهان است. 
۱۵ عهد او را بیاد آورید تا ابدالآباد، و کلامی را که به هزاران پشت فرموده است، 
۱۶ آن عهدی را که با ابراهیم بسته، و قَسَمی را که برای اسحاق خورده است، 
۱۷ و آن را برای یعقوب فریضه قرار داد و برای اسرائیل عهد جاودانی؛ 
۱۸ و گفت زمین کنْعان را به تو خواهم داد، تا حصة میراث شما شود، 
۱۹ هنگامی که عددی معدود بودید، قلیل العدد و غربا در آنجا، 
۲۰ و از اُمّتی تا اُمّتی سرگردان می‌بودند، و از یک مملکت تا قوم دیگر. 
۲۱ او نگذاشت که کسی بر ایشان ظلم کند، بلکه پادشاهان را به خاطر ایشان توبیخ نمود، 
۲۲ که بر مسیحان من دست مگذارید، و انبیای مرا ضرر مرسانید. 
۲۳ ای تمامی زمین یهُوَه را بسرایید. نجات او را روز به روز بشارت دهید. 
۲۴ در میان امّت‌ها جلال او را ذکر کنید، و کارهای عجیب او را در جمیع قوم‌ها. 
۲۵ زیرا خداوند عظیم است و بی نهایت محمود؛ و او مُهیب است بر جمیع خدایان. 
۲۶ زیرا جمیع خدایان امّت‌ها بتهایند. اما یهُوَه آسمانها را آفرید. 
۲۷ مجد و جلال به حضور وی است؛ قوت و شادمانی در مکان او است. 
۲۸ ای قبایل قوم‌ها خداوند را توصیف نمایید. خداوند را به جلال و قوت توصیف نمایید. 
۲۹ خداوند را به جلال اسم او توصیف نمایید. هدایا بیاورید و به حضور وی بیایید. خداوند را در زینت قدوسیت بپرستید. 
۳۰ ای تمامی زمین از حضور وی بلرزید. ربع مسکون نیز پایدار شد و جنبش نخواهد خورد. 
۳۱ آسمان شادی کند و زمین سرور نماید، و در میان امّت‌ها بگویند که یهُوَه سلطنت می‌کند. 
۳۲ دریا و پری آن غرش نماید؛ و صحرا و هر چه در آن است به وجد آید.
۳۳ آنگاه درختان جنگل ترنم خواهند نمود، به حضور خداوند زیرا که برای داوری جهان می‌آید. 
۳۴ یهُوَه را حمد بگویید زیرا که نیکو است. زیرا که رحمت او تا ابدالآباد است. 
۳۵ و بگویید ای خدای نجات ما، ما را نجات بده. و ما را جمع کرده، از میان امّت‌ها رهایی بخش. تا نام قدوس تو را حمد گوییم، و در تسبیح تو فخر نماییم. 
۳۶ یهُوَه خدای اسرائیل متبارک باد. از ازل تا ابدالآباد و تمامی قوم آمین گفتند و خداوند را تسبیح خواندند. 
۳۷ پس آساف و برادرانش را آنجا پیش تابوت عهد خداوند گذاشت تا همیشه پیش تابوت به خدمت هر روز در روزش مشغول باشند. 
۳۸ و عُوبید اَدُوم و شصت و هشت نفر برادران ایشان و عُوبید اَدُوم بن یدِیتُون و حُوسَه دربانان را. 
۳۹ و صادوقِ کاهن و کاهنان برادرانش را پیش مسکن خداوند در مکان بلندی که در جِبْعُون بود، 
۴۰ تا قربانی‌های سوختنی برای خداوند بر مذبح قربانی سوختنی دائماً صبح و شام بگذرانند برحسب آنچه در شریعت خداوند که آن را به اسرائیل امر فرموده بود مکتوب است. 
۴۱ و با ایشان هِیمان و یدُوتُون و سایر برگزیدگانی را که اسم ایشان ذکر شده بود تا خداوند را حمد گویند زیرا که رحمت او تا ابدالآباد است. 
۴۲ و همراه ایشان هِیمان و یدُوتُون را با کرّناها و سنجها و آلات نغمات خدا به جهت نوازندگان و پسران یدُوتُون را تا نزد دروازه باشند. 
۴۳ پس تمامی قوم هر یکی به خانة خود رفتند، اما داود برگشت تا خانة خود را تبرک نماید.