مزامیر-باب یکصد و چهل و پنجم Psalms-145

پرستش خداوند  

[تسبیح داود]

۱ ای خدای من، ای پادشاه، تو را متعال می‌خوانم و نام تو را متبارک می‌گویم، تا ابدالآباد! 
۲ تمامی روز تو را متبارک می‌خوانم، و نام تو را حمد می‌گویم تا ابدالآباد. 
۳ خداوند عظیم است و بی نهایت ممدوح، و عظمت او را تفتیش نتوان کرد. 
۴ طبقه تا طبقه اعمال تو را تسبیح می‌خوانند و کارهای عظیم تو را بیان خواهند نمود. 
۵ در مجد جلیل کبریایی تو و در کارهای عجیب تو تفکر خواهم نمود. 
۶ در قوّتِ کارهای مهیبِ تو سخن خواهند گفت. و من عظمت تو را بیان خواهم نمود. 
۷ و یادگاری کثرت احسان تو را حکایت خواهند کرد. و عدالت تو را خواهند سرایید. 
۸ خداوند کریم و رحیم است و دیر غضب و کثیرالاحسان. 
۹ خداوند برای همگان نیکو است، و رحمت‌های وی بر همه اعمال وی است. 
۱۰ ای خداوند جمیع کارهای تو، تو را حمد می‌گویند. و مقدّسان تو، تو را متبارک می‌خوانند. 
۱۱ دربارة جلال ملکوت تو سخن می‌گویند و توانایی تو را حکایت می‌کنند. 
۱۲ تا کارهای عظیم تو را به بنی آدم تعلیم دهند و کبریایی مجیدِ ملکوت تو را. 
۱۳ ملکوت تو، ملکوتی است تا جمیع دهرها و سلطنت تو باقی تا تمام دورها. 
۱۴ خداوند جمیع افتادگان را تأیید می‌کند و خم شدگان را بر می‌خیزاند. 
۱۵ چشمان همگان منتظر تو می‌باشد و تو طعام ایشان را در موسمش می‌دهی. 
۱۶ دست خویش را باز می‌کنی و آرزوی همه زندگان را سیر می‌نمایی. 
۱۷ خداوند عادل است در جمیع طریق‌های خود و رحیم در کل اعمال خویش. 
۱۸ خداوند نزدیک است به آنانی که او را می‌خوانند، به آنانی که او را به راستی می‌خوانند. 
۱۹ آرزوی ترسندگان خود را بجا می‌آورد و تضّرع ایشان را شنیده، ایشان را نجات می‌دهد. 
۲۰ خداوند همه محبّان خود را نگاه می‌دارد و همه شریران را هلاک خواهد ساخت. 
۲۱ دهان من تسبیح خداوند را خواهد گفت و همه بشر نام قدّوس او را متبارک بخوانند تا ابدالآباد.