اعداد-باب سی و دوم Numbers-32
مالکیت زمینهای دو طرف اردن
۱ و بنی رؤبین و بنی جاد را مواشی بی نهایت بسیار و کثیر بود. پس چون زمین یعْزیر و زمین جلعاد را دیدند که اینک این مکان، مکان مواشی است،
۲ بنی جاد و بنی رؤبین نزد موسی و العازار کاهن و سروران جماعت آمده، گفتند:
۳ عطاروت و دیبون و یعْزیر و نِمرَه و حَشبون و اَلِعالَه و شَبام و نبو و بَعون،
۴ زمینی که خداوند پیش روی جماعت اسرائیل مفتوح ساخته است، زمین مواشی است، و بندگانت صاحب مواشی می باشیم.
۵ پس گفتند: « اگر در نظر تو التفات یافته ایم، این زمین به بندگانت به ملکیت داده شود، و ما را از اردن عبور مده.»
۶ موسی به بنی جاد و بنی رؤبین گفت: آیا برادران شما به جنگ روند و شما اینجا بنشینید؟
۷ چرا دل بنی اسرائیل را افسرده می کنید تا به زمینی که خداوند به ایشان داده است، عبور نکنند؟
۸ به همین طور پدران شما عمل نمودند، وقتی که ایشان را از قادِش بَرنیع برای دیدن زمین فرستادم.
۹ به وادی اشکول رفته، زمین را دیدند و دل بنی اسرائیل را افسرده ساختند تا به زمینی که خداوند به ایشان داده بود، داخل نشوند.
۱۰ پس غضب خداوند در آن روز افروخته شد به حدی که قسم خورده، گفت:
۱۱ البته هیچکدام از مردانی که از مصر بیرون آمدند از بیست ساله و بالاتر آن زمین را که برای ابراهیم و اسحاق و یعقوب قسم خوردم، نخواهند دید، چونکه ایشان مرا پیروی کامل ننمودند،
۱۲ سوای کالیب بن یفُنَّة قِنِزّی و یوشَع بن نُون، چونکه ایشان خداوند را پیروی کامل نمودند.
۱۳ پس غضب خداوند بر اسرائیل افروخته شده، ایشان را چهل سال در بیابان آواره گردانید، تا تمامی آن گروهی که این شرارت را در نظر خداوند ورزیده بودند، هلاک شدند.
۱۴ و اینک شما به جای پدران خود انبوهی از مردان خطاکار برپا شده اید تا شدت غضب خداوند را بر اسرائیل باز زیاده کنید؟
۱۵ زیرا اگر از پیروی او روبگردانید بار دیگر ایشان را در بیابان ترک خواهد کرد و شما تمامی این قوم را هلاک خواهید ساخت.
۱۶ پس ایشان نزد وی آمده، گفتند: آغلها را اینجا برای مواشی خود و شهرها بجهت اطفال خویش خواهیم ساخت.
۱۷ و خود مسلح شده، حاضر می شویم و پیش روی بنی اسرائیل خواهیم رفت تا آنها را به مکان ایشان برسانیم. و اطفال ما از ترس ساکنان زمین در شهرهای حصاردار خواهند ماند.
۱۸ و تا هر یکی از بنی اسرائیل ملک خود را نگرفته باشد، به خانه های خود مراجعت نخواهیم کرد.
۱۹ زیرا که ما با ایشان در آن طرف اردن و ماورای آن ملک نخواهیم گرفت، چونکه نصیب ما به این طرف اردن به طرف مشرق به ما رسیده است.
۲۰ و موسی به ایشان گفت: اگر این کار را بکنید و خویشتن را به حضور خداوند برای جنگ مهیا سازید،
۲۱ و هر مرد جنگی از شما به حضور خداوند از اردن عبور کند تا او دشمنان خود را از پیش روی خود اخراج نماید،
۲۲ و زمین به حضور خداوند مغلوب شود، پس بعد از آن برگردیده، به حضور خداوند و به حضور اسرائیل بی گناه خواهید شد، و این زمین از جانب خداوند ملک شما خواهد بود.
۲۳ و اگر چنین نکنید، اینک به خداوند گناه ورزیده اید، و بدانید که گناه شما، شما را درخواهد گرفت.
۲۴ پس شهرها برای اطفال و آغلها برای گله های خود بنا کنید، و به آنچه از دهان شما درآمد، عمل نمایید.
۲۵ پس بنی جاد و بنی رؤبین موسی را خطاب کرده، گفتند: بندگانت به طوری که آقای ما فرموده است، خواهیم کرد.
۲۶ اطفال و زنان و مواشی و همة بهایم ما اینجا در شهرهای جلعاد خواهند ماند.
۲۷ و جمیع بندگانت مهیای جنگ شده، چنانکه آقای ما گفته است به حضور خداوند برای مقاتله عبور خواهیم نمود.
۲۸ پس موسی العازار کاهن، و یوشع بن نون، و رؤسای خاندان آبای اسباط بنی اسرائیل را دربارة ایشان وصیت نمود.
۲۹ و موسی به ایشان گفت: اگر جمیع بنی جاد و بنی رؤبین مهیای جنگ شده، همراه شما به حضور خداوند از اردن عبور کنند، و زمین پیش روی شما مغلوب شود، آنگاه زمین جلعاد را برای ملکیت به ایشان بدهید.
۳۰ و اگر ایشان مهیا نشوند و همراه شما عبور ننمایند،پس در میان شما در زمین کنعان ملک بگیرند.
۳۱ بنی جاد و بنی رؤبین در جواب وی گفتند: چنانکه خداوند به بندگانت گفته است، همچنین خواهیم کرد.
۳۲ ما مهیای جنگ شده، پیش روی خداوند به زمین کنعان عبور خواهیم کرد، و ملک نصیب ما به این طرف اردن داده شود.
۳۳ پس موسی به ایشان یعنی به بنی جاد و بنی رؤبین و نصف سبط منسی ابن یوسف، مملکت سیحون، مَلِک اموریان و مملکت عوج ملک باشان را داد، یعنی زمین را با شهرهایش و حدود شهرهایش، زمین را از هر طرف.
۳۴ و بنی جاد، دیبون و عطاروت و عَروُعیر
۳۵ و عَطْروت، شوفان و یعزیر و یجبَهَه
۳۶ و بیت نِمرَه و بیت هاران را بنا کردند یعنی شهرهای حصاردار را با آغلهای گله ها.
۳۷ و بنی رؤبین، حشبون و اَلِیعالَه و قِرْیتایم
۳۸ و نَبو و بَعْل مَعون که نام این دو را تغییر دادند و سِبْمَه را بنا کردند و شهرهایی را که بنا کردند به نامها مسمّی ساختند.
۳۹ و بنی ماکیر بن منسی به جلعاد رفته، آن را گرفتند و اموریان را که در آن بودند، اخراج نمودند.
۴۰ و موسی جلعاد را به ماکیر بن منسی داد و او در آن ساکن شد.
۴۱ و یائیر بن منسی رفته، قصبه هایش را گرفت، و آنها را حوُّوت یائیر نامید.
۴۲ و نُوْبَح رفته، قنات و دهاتش را گرفته، آنها را به اسم خود نوبَح نامید.
۳ عطاروت و دیبون و یعْزیر و نِمرَه و حَشبون و اَلِعالَه و شَبام و نبو و بَعون،
۴ زمینی که خداوند پیش روی جماعت اسرائیل مفتوح ساخته است، زمین مواشی است، و بندگانت صاحب مواشی می باشیم.
۵ پس گفتند: « اگر در نظر تو التفات یافته ایم، این زمین به بندگانت به ملکیت داده شود، و ما را از اردن عبور مده.»
۶ موسی به بنی جاد و بنی رؤبین گفت: آیا برادران شما به جنگ روند و شما اینجا بنشینید؟
۷ چرا دل بنی اسرائیل را افسرده می کنید تا به زمینی که خداوند به ایشان داده است، عبور نکنند؟
۸ به همین طور پدران شما عمل نمودند، وقتی که ایشان را از قادِش بَرنیع برای دیدن زمین فرستادم.
۹ به وادی اشکول رفته، زمین را دیدند و دل بنی اسرائیل را افسرده ساختند تا به زمینی که خداوند به ایشان داده بود، داخل نشوند.
۱۰ پس غضب خداوند در آن روز افروخته شد به حدی که قسم خورده، گفت:
۱۱ البته هیچکدام از مردانی که از مصر بیرون آمدند از بیست ساله و بالاتر آن زمین را که برای ابراهیم و اسحاق و یعقوب قسم خوردم، نخواهند دید، چونکه ایشان مرا پیروی کامل ننمودند،
۱۲ سوای کالیب بن یفُنَّة قِنِزّی و یوشَع بن نُون، چونکه ایشان خداوند را پیروی کامل نمودند.
۱۳ پس غضب خداوند بر اسرائیل افروخته شده، ایشان را چهل سال در بیابان آواره گردانید، تا تمامی آن گروهی که این شرارت را در نظر خداوند ورزیده بودند، هلاک شدند.
۱۴ و اینک شما به جای پدران خود انبوهی از مردان خطاکار برپا شده اید تا شدت غضب خداوند را بر اسرائیل باز زیاده کنید؟
۱۵ زیرا اگر از پیروی او روبگردانید بار دیگر ایشان را در بیابان ترک خواهد کرد و شما تمامی این قوم را هلاک خواهید ساخت.
۱۶ پس ایشان نزد وی آمده، گفتند: آغلها را اینجا برای مواشی خود و شهرها بجهت اطفال خویش خواهیم ساخت.
۱۷ و خود مسلح شده، حاضر می شویم و پیش روی بنی اسرائیل خواهیم رفت تا آنها را به مکان ایشان برسانیم. و اطفال ما از ترس ساکنان زمین در شهرهای حصاردار خواهند ماند.
۱۸ و تا هر یکی از بنی اسرائیل ملک خود را نگرفته باشد، به خانه های خود مراجعت نخواهیم کرد.
۱۹ زیرا که ما با ایشان در آن طرف اردن و ماورای آن ملک نخواهیم گرفت، چونکه نصیب ما به این طرف اردن به طرف مشرق به ما رسیده است.
۲۰ و موسی به ایشان گفت: اگر این کار را بکنید و خویشتن را به حضور خداوند برای جنگ مهیا سازید،
۲۱ و هر مرد جنگی از شما به حضور خداوند از اردن عبور کند تا او دشمنان خود را از پیش روی خود اخراج نماید،
۲۲ و زمین به حضور خداوند مغلوب شود، پس بعد از آن برگردیده، به حضور خداوند و به حضور اسرائیل بی گناه خواهید شد، و این زمین از جانب خداوند ملک شما خواهد بود.
۲۳ و اگر چنین نکنید، اینک به خداوند گناه ورزیده اید، و بدانید که گناه شما، شما را درخواهد گرفت.
۲۴ پس شهرها برای اطفال و آغلها برای گله های خود بنا کنید، و به آنچه از دهان شما درآمد، عمل نمایید.
۲۵ پس بنی جاد و بنی رؤبین موسی را خطاب کرده، گفتند: بندگانت به طوری که آقای ما فرموده است، خواهیم کرد.
۲۶ اطفال و زنان و مواشی و همة بهایم ما اینجا در شهرهای جلعاد خواهند ماند.
۲۷ و جمیع بندگانت مهیای جنگ شده، چنانکه آقای ما گفته است به حضور خداوند برای مقاتله عبور خواهیم نمود.
۲۸ پس موسی العازار کاهن، و یوشع بن نون، و رؤسای خاندان آبای اسباط بنی اسرائیل را دربارة ایشان وصیت نمود.
۲۹ و موسی به ایشان گفت: اگر جمیع بنی جاد و بنی رؤبین مهیای جنگ شده، همراه شما به حضور خداوند از اردن عبور کنند، و زمین پیش روی شما مغلوب شود، آنگاه زمین جلعاد را برای ملکیت به ایشان بدهید.
۳۰ و اگر ایشان مهیا نشوند و همراه شما عبور ننمایند،پس در میان شما در زمین کنعان ملک بگیرند.
۳۱ بنی جاد و بنی رؤبین در جواب وی گفتند: چنانکه خداوند به بندگانت گفته است، همچنین خواهیم کرد.
۳۲ ما مهیای جنگ شده، پیش روی خداوند به زمین کنعان عبور خواهیم کرد، و ملک نصیب ما به این طرف اردن داده شود.
۳۳ پس موسی به ایشان یعنی به بنی جاد و بنی رؤبین و نصف سبط منسی ابن یوسف، مملکت سیحون، مَلِک اموریان و مملکت عوج ملک باشان را داد، یعنی زمین را با شهرهایش و حدود شهرهایش، زمین را از هر طرف.
۳۴ و بنی جاد، دیبون و عطاروت و عَروُعیر
۳۵ و عَطْروت، شوفان و یعزیر و یجبَهَه
۳۶ و بیت نِمرَه و بیت هاران را بنا کردند یعنی شهرهای حصاردار را با آغلهای گله ها.
۳۷ و بنی رؤبین، حشبون و اَلِیعالَه و قِرْیتایم
۳۸ و نَبو و بَعْل مَعون که نام این دو را تغییر دادند و سِبْمَه را بنا کردند و شهرهایی را که بنا کردند به نامها مسمّی ساختند.
۳۹ و بنی ماکیر بن منسی به جلعاد رفته، آن را گرفتند و اموریان را که در آن بودند، اخراج نمودند.
۴۰ و موسی جلعاد را به ماکیر بن منسی داد و او در آن ساکن شد.
۴۱ و یائیر بن منسی رفته، قصبه هایش را گرفت، و آنها را حوُّوت یائیر نامید.
۴۲ و نُوْبَح رفته، قنات و دهاتش را گرفته، آنها را به اسم خود نوبَح نامید.
 |  |
اعداد-باب سی و دوم Numbers-32
Reviewed by جواد
on
شنبه, مرداد ۱۰, ۱۳۹۴
Rating:
Reviewed by جواد
on
شنبه, مرداد ۱۰, ۱۳۹۴
Rating:
