اعداد-باب نوزدهم Numbers-19

وظایف‌ کاهنان‌ و لاویان

۱ و خداوند موسی و هارون را خطاب کرده، گفت: 
۲ این است فریضة شریعتی که خداوند آن را امر فرموده، گفت: به بنی اسرائیل بگو که گاو سرخ پاک که در آن عیب نباشد و یوغ بر گردنش نیامده باشد، نزد تو بیاورند. 
۳ و آن را به العازار کاهن بدهید، و آن را بیرون از لشکرگاه برده، پیش روی وی کشته شود. 
۴ و العازار کاهن به انگشت خود از خون آن بگیرد، و به سوی پیشگاه خیمة اجتماع آن خون را هفت مرتبه بپاشد. 
۵ و گاو در نظر او سوخته شود، پوست و گوشت و خون با سرگین آن سوخته شود. 
۶ و کاهن چوب سرو با زوفا و قرمز گرفته، آنها را در میان آتشِ گاو بیندازد. 
۷ پس کاهن رخت خود را بشوید و بدن خود را به آب غسل دهد، و بعد از آن در لشکرگاه داخل شود و کاهن تا شام نجس باشد. 
۸ و کسی که آن را سوزانید، رخت خود را به آب بشوید و بدن خود را به آب غسل دهد، و تا شام نجس باشد. 
۹ و شخص طاهر، خاکستر گاو را جمع کرده، بیرون از لشکرگاه در جای پاک بگذارد. و آن بجهت جماعت بنی اسرائیل برای آب تنزیه نگاه داشته شود. آن قربانی گناه است. 
۱۰ و کسی که خاکستر گاو را جمع کند، رخت خود را بشوید و تا شام نجس باشد. این برای بنی اسرائیل و غریبی که در میان ایشان ساکن باشد، فریضه ای ابدی خواهد بود. 
۱۱ هرکه میتة هر آدمی را لمس نماید، هفت روز نجس باشد. 
۱۲ و آن شخص در روز سوم خویشتن را به آن پاک کند، و در روز هفتم طاهر باشد، و اگر خویشتن را در روز سوم پاک نکرده باشد، در روز هفتم طاهر نخواهد بود. 
۱۳ و هرکه میتة هر آدمی را که مرده باشد لمس نموده، وخود را به آن پاک نکرده باشد، او مسکن خداوند را ملوث کرده است. و آن شخص از اسرائیل منقطع شود، چونکه آب تنزیه بر او پاشیده نشده است، نجس خواهد بود، و نجاستش بر وی باقی است. 
۱۴ این است قانون برای کسی که در خیمه ای بمیرد، هرکه داخل آن خیمه شود و هرکه در آن خیمه باشد هفت روز نجس خواهد بود. 
۱۵ و هر ظرف گشاده که سرپوش برآن بسته نباشد، نجس خواهد بود. 
۱۶ و هرکه در بیابان کشتة شمشیر یا میته یا استخوان آدمی یا قبری را لمس نماید، هفت روز نجس باشد. 
۱۷ و برای شخص نجس از خاکستر آتش آن قربانی گناه بگیرند و آب روان برآن در ظرفی بریزند. 
۱۸ و شخص طاهر زوفا گرفته، درآن آب فرو برد و بر خیمه بر همة اسباب و کسانی که در آن بودند و بر شخصی که استخوان یا مقتول یا میته یا قبر را لمس کرده باشد، بپاشد. 
۱۹ و آن شخصِ طاهر، آب را بر آن شخص نجس در روز سـوم و در روز هفتـم بپاشد، و در روز هفتم خویشتن را تطهیر کرده، رخت خود را بشوید و به آب غسل کند و در شـام طاهـر خواهد بود. 
۲۰ و اما کسی که نجس شده، خویشتن را تطهیر نکند. آن شخص از میان جماعت منقطع شود، چونکه مَقْدَس خداوند را ملوث نموده، و آب تنزیه بر او پاشیده نشده است. او نجس است. 
۲۱ و برای ایشان فریضة ابدی خواهد بود. و کسی که آب تنزیه را بپاشد، رخت خود را بشوید و کسی که آب تنزیه را لمس کند، تا شام نجس باشد. 
۲۲ و هر چیزی را که شخص نجس لمس نماید نجس خواهد بود، و هر کسی که آن را لمس نماید تا شام نجس خواهد بود.