اعداد-باب هجدهم Numbers-18

وظایف کاهنا ن ولاویان

۱ و خداوند به هارون گفت: تو و پسرانت و خاندان آبایت با تو، گناه مَقدَس را متحمل شوید، و تو و پسرانت با تو، گناه کهانت خود را متحمل شوید. 

۲ و هم برادران خود یعنی سبط لاوی راکه سبط آبای توباشند باخود نزدیک بیاور تا با تو متفق شده، تو را خدمت نمایند، و اما تو با پسرانت پیش خیمة شهادت باشید. 

۳ و ایشان ودیعت تو را و ودیعت تمامی مسکن را نگاه دارند؛ لیکن به اسباب قدس و به مذبح نزدیک نیایند مبادا بمیرند، ایشان و شما نیز. 

۴ و ایشان با تو متفق شده، ودیعت خیمة اجتماع را با تمامی خدمت خیمه بجا آورند و غریبی به شما نزدیک نیاید. 

۵ و ودیعت قدس و ودیعت مذبح را نگاه دارید تا غضب بر بنی اسرائیل دیگر مستولی نشود. 

۶ و اما من اینک برادران شما لاویان را از میان بنی اسرائیل گرفتم، و برای شما پیشکش می باشند که به خداوند داده شده اند، تا خدمت خیمة اجتماع را بجا آورند. 

۷ و اما تو با پسرانت، کهانت خود را بجهت هر کار مذبح و برای آنچه اندرون حجاب است نگاه دارید، و خدمت بکنید. کهانت را به شما دادم تا خدمت از راه بخشش باشد، و غریبی که نزدیک آید، کشته شود.

۸ و خداوند به هارون گفت: اینک من ودیعت هدایای افراشتنی خود را با همة چیزهای مقدس بنی اسرائیل به تو بخشیدم. آنها را به تو و پسرانت به سبب مسح شدن به فریضة ابدی دادم. 

۹ از قدس اقداس که از آتش نگاه داشته شود، این از آن تو خواهد بود، هر هدیة ایشان یعنی هر هدیة آردی و هر قربانی گناه و هر قربانی جرم ایشان که نزد من بگذرانند، اینها برای تو و پسرانت قدس اقداس باشد. 

۱۰ مثل قدس اقداس آنها را بخور. هر ذکور از آن بخورد، برای تو مقدس باشد. 

۱۱ و این هم از آن تو باشد، هدیة افراشتنی از عطایای ایشان با هر هدیة جنبانیدنی بنی اسرائیل را به تو و به پسرانت و دخترانت به فریضة ابدی دادم، هرکه در خانة تو طاهر باشد، از آن بخورد. 

۱۲ تمامی بهترین روغن و تمامی بهترین حاصل مو و غله یعنی نوبرهای آنها را که به خداوند می دهند، به تو بخشیدم. 

۱۳ نوبرهای هرچه در زمین ایشان است که نزد خداوند می آورند از آن تو باشد، هرکه در خانة تو طاهر باشد، از آن بخورد. 

۱۴ وهرچه در اسرائیل وقف بشود، از آن تو باشد. 

۱۵ و هرچه رحم را گشاید از هر ذی جسدی که برای خداوند می گذرانند چه از انسان و چه از بهایم از آن تو باشد؛ اما نخست زادة انسان را البته فدیه دهی، و نخست زادة بهایم ناپاک را فدیه ای بده. 

۱۶ و اما دربارة فدیة آنها، آنها را از یک ماهه به حساب خود به پنج مثقال نقره، موافق مثقال قدس که بیست جیره باشد فدیه بده. 

۱۷ ولی نخست زادة گاو یا نخست زادة گوسفند یا نخست زادة بز را فدیه ندهی ؛ آنها مقدسند؛ خون آنها را بر مذبح بپاش و پیه آنها را بجهت هدیة آتشین و عطر خوشبو برای خداوند بسوزان. 

۱۸ و گوشت آنها مثل سینة جنبانیدنی، از آن تو باشد و ران راست، از آن تو باشد. 

۱۹ جمیع هدایای افراشتنی را از چیزهای مقدس که بنی اسرائیل برای خداوند می گذرانند به تو و پسرانت و دخترانت با تو به فریضة ابدی دادم. این به حضور خداوند برای تو و ذریت تو با تو عهد نمک تا به ابد خواهد بود.

۲۰ و خداوند به هارون گفت: تو در زمین ایشان هیچ ملک نخواهی یافت، و در میان ایشان برای تو نصیبی نخواهد بود، نصیب تو و ملک تو در میان بنی اسرائیل من هستم. 

۲۱ و به بنی لاوی اینک تمامی عشر اسرائیل را برای ملکیت دادم، به عوض خدمتی که می کنند، یعنی خدمت خیمة اجتماع. 

۲۲ و بعد از این بنی اسرائیل به خیمة اجتماع نزدیک نیایند، مبادا گناه را متحمل شده، بمیرند. 

۲۳ اما لاویان خدمت خیمة اجتماع را بکنند و متحمل گناه ایشان بشوند، این در قرنهای شما فریضه ای ابدی خواهد بود، و ایشان در میان بنی اسرائیل ملک نخواهندیافت. 

۲۴ زیراکه عشر بنی اسرائیل را که آن را نزد خداوند برای هدیة افراشتنی بگذرانند به لاویان بجهت ملک بخشیدم. بنابراین به ایشان گفتم که در میان بنی اسرائیل ملک نخواهند یافت.

۲۵ و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت: 

۲۶ که لاویان را نیز خطاب کرده، به ایشان بگو: چون عشری را که از بنی اسرائیل به شما برای ملکیت دادم از ایشان بگیرید، آنگاه هدیة افراشتنی خداوند را از آن، یعنی عشری از عشر بگذرانید. 

۲۷ و هدیة افراشتنی شما برای شما، مثل غلة خرمن و پری چرخشت حساب می شود. 

۲۸ بدینطور شما نیز از همة عشرهایی که از بنی اسرائیل می گیرید، هدیة افراشتنی برای خداوند بگذرانید، و از آنها هدیة افراشتنی خداوند را به هارون کاهن بدهید. 

۲۹ از جمیع هدایای خود، هر هدیة خداوند را از تمامی پیه آنها و از قسمت مقدس آنها بگذرانید. 

۳۰ و ایشان را بگو هنگامی که پیه آنها را از آنها گذرانیده باشید، آنگاه برای لاویان مثل محصول خرمن و حاصل چرخشت حساب خواهد شد. 

۳۱ و شما و خاندان شما آن را در هرجا بخورید زیراکه این مزد شما است، به عوض خدمتی که در خیمة اجتماع می کنید. 

۳۲ و چون پیه آنها را از آنها گذرانیده باشید، پس به سبب آنها متحمل گناه نخواهید بود، و چیزهای مقدس بنی اسرائیل را ناپاک نکنید، مبادا بمیرند.