اعداد-باب پانزدهم Numbers-15

هدایا و قربانی ها

۱ و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت: 
۲ بنی اسرائیل را خطاب کرده، به ایشان بگو: چون به زمین سکونت خود که من آن را به شما می دهم داخل شوید، 
۳ و می خواهید هدیة آتشین برای خداوند بگذرانید، چه قربانی سوختنی و چه ذبیحة وفای نذر، یا برای نافله یا در عیدهای خود، برای گذرانیدن هدیة خوشبو بجهت خداوند، خواه از رمه و خواه از گله، 
۴ آنگاه کسی که هدیة خود را می گذراند، برای هدیة آردی یک عشر ایفة آرد نرم مخلوط شده با یک ربع هین روغن بجهت خداوند بگذراند. 
۵ و برای هدیة ریختنی یک ربع هین شراب با قربانی سوختنی یا برای ذبیحه بجهت هر بره حاضرکن. 
۶ یا بجهت قوچ برای هدیة آردی دو عشر ایفة آرد نرم مخلوط شده با یک ثلث هینِ روغن حاضرکن. 
۷ و بجهت هدیة ریختنی یک ثلث هین شراب برای خوشبویی بجهت خداوند حاضرکن. 
۸ و چون گاوی برای قربانی سوختنی یا ذبیحه ای برای ادای نذر یا برای ذبیحة سلامتی بجهت خداوند حاضر می کنی، 
۹ آنگاه بجهت هدیة آردی، سه عشر آرد نرم مخلوط شده با نصف هین روغن با گاو بگذراند. 
۱۰ و برای هدیة ریختنی نصف هین شراب بگذران تا هدیة آتشین خوشبو برای خداوند بشود. 
۱۱ همچنین برای هر گاو و برای هر قوچ و برای هر برة نرینه و هر بزغاله کرده شود. 
۱۲ برحسب شماره ای که حاضر کنید بدین قسم برای هریک، موافق شمارة آنها عمل نمایید. 
۱۳ هر متوطن چون هدیة آتشین خوشبو برای خداوند می گذراند، این اوامر را به اینطور بجا بیاورد. 
۱۴ و اگر غریبی که در میان شما مأوا گزیند، هرکه در قرنهای شما در میان شما باشد، می خواهد هدیة آتشین خوشبو برای خداوند بگذراند، به نوعی که شما عمل می نمایید، او نیز عمل نماید. 
۱۵ برای شما که اهل جماعت هستید و برای غریبی که نزد شما مأوا گزیند یک فریضه باشد، فریضة ابدی در نسلهای شما؛ مَثَل شما به حضور خداوند مَثَل غریب است. 
۱۶ یک قانون و یک حکم برای شما و برای غریبی که در میان شما مأوا گزیند، خواهد بود.
۱۷ و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت: 
۱۸ بنی اسرائیل را خطاب کرده، به ایشان بگو: چون به زمینی که من شما را در آن درمی آورم داخل شوید، 
۱۹ و از محصول زمین بخورید، آنگاه هدیة افراشتنی برای خداوند بگذرانید. 
۲۰ از خمیر اول خود گِرده ای بجهت هدیة افراشتنی بگذرانید؛ مثل هدیة افراشتنی خرمن، همچنان آن را بگذرانید. 
۲۱ از خمیر اول خود، هدیة افراشتنی در قرنهای خود برای خداوندبگذرانید. 
۲۲ و هرگاه سهواً خطا کرده، جمیع این اوامر را که خداوند به موسی گفته است، بجا نیاورده باشید، 
۲۳ یعنی هرچه خداوند به واسطة موسی شما را امر فرمود، از روزی که خداوند امر فرمود و از آن به بعد در قرنهای شما. 
۲۴ پس اگر این کار سهواً و بدون اطلاع جماعت کرده شد، آنگاه تمامی جماعت یک گاو جوان برای قربانی سوختنی و خوشبویی بجهت خداوند با هدیة آردی و هدیة ریختنی آن، موافق رسم بگذرانند، و یک بز نر بجهت قربانی گناه. 
۲۵ و کاهن برای تمامی جماعت بنی اسرائیل کفاره نماید، و ایشان آمرزیده خواهندشد، زیراکه آن کار سهواً شده است ؛ و ایشان قربانی خود را بجهت هدیة آتشین خداوند و قربانی گناه خود را بجهت سهو خویش، به حضور خداوند گذرانیده اند. 
۲۶ و تمامی جماعت بنی اسرائیل و غریبی که در میان ایشان ساکن باشد، آمرزیده خواهند شد، زیراکه به تمامی جماعت سهواً شده بود. 
۲۷ و اگر یک نفر سهواً خطا کرده باشد، آنگاه بز مادة یک ساله برای قربانی گناه بگذراند. 
۲۸ و کاهن بجهت آن کسی که سهو کرده است چونکه خطای او از نادانستگی بود، به حضور خداوند کفاره کند تا بجهت وی کفاره بشود و آمرزیده خواهد شد. 
۲۹ بجهت کسی که سهواً خطا کند، خواه متوطنـی از بنی اسرائیل و خواه غریبی که در میان ایشان ساکن باشـد، یک قانـون خواهد بود. 
۳۰ و اما کسی که به دست بلند عمل نماید،چه متوطن و چه غریب، او به خداوند کفر کرده باشد. پس آن شخص از میان قوم خود منقطع خواهد شد. 
۳۱ چونکه کلام خداوند را حقیر شمرده، حکم او را شکسته است، آن کس البته منقطع شود و گناهش بر وی خواهد بود. 
۳۲ و چون بنی اسرائیل در صحرا بودند، کسی را یافتند که در روز سَبَّت هیزم جمع می کرد. 
۳۳ و کسانی که او را یافتند که هیزم جمع می کرد، او را نزد موسی و هارون و تمامی جماعت آوردند. 
۳۴ و او را در حبس نگاه داشتند، زیراکه اعلام نشده بود که با وی چه باید کرد. 
۳۵ و خداوند به موسی گفت: این شخص البته کشته شود، تمامی جماعت او را بیرون از لشکرگاه با سنگها سنگسار کنند.
۳۶ پس تمامی جماعت او را بیرون از لشکرگاه آورده، او را سنگسار کردند و بمرد، چنانکه خداوند به موسی امر کرده بود. 
۳۷ و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت: 
۳۸ بنی اسرائیل را خطاب کرده، به ایشان بگو که برای خود بر گوشه های رخت خویش در قرنهای خود صیصیت بسازند و رشتة لاجوردی بر هر گوشة صیصیت بگذارند. 
۳۹ و بجهت شما صیصیت خواهد بود تا برآن بنگرید و تمام اوامر خداوند را بیاد آورده، بجا آورید، و در پی دلها و چشمان خود که شما در پی آنها زنا می کنید، منحرف نشوید. 
۴۰ تا تمامی اوامر مرا بیاد آورده، بجا آورید، و بجهت خدای خود مقدس باشید. 
۴۱ من یهوه خدای شما هستم که شما را از زمین مصر بیرون آوردم تا خدای شما باشم. من" یهُوَه " خدای شما هستم.