تثنیه-باب نوزدهم Deuteronomy-19

شهر ملجا

۱ وقتی که " یهُوَه " خدایت این امت ها را که " یهُوَه "، خدایت، زمین ایشان را به تو می دهد منقطع سازد، و تو وارث ایشان شده، در شهرها و خانه های ایشان ساکن شوی، 
۲ پس سه شهر را برای خود در میان زمینی که یهُوَه، خدایت، به جهت ملکیت به تو می دهد، جدا کن. 
۳ شاهراه را برای خود درست کن، و حدود زمین خود را که یهُوَه خدایت برای تو تقسیم می کند، سه قسمت کن، تا هر قاتلی در آنجا فرار کند. 
۴ و این است حکم قاتلی که به آنجا فرار کرده، زنده ماند: هر که همسایة خود را نادانسته بکشد، و قبل از آن از او بغض نداشت. 
۵ مثل کسی که با همسایة خود برای بریدن درخت در جنگل برود، و دستش برای قطع نمودن درخت تبر را بلند کند، و آهن از دسته بیرون رفته، به همسایه اش بخورد تا بمیرد، پس به یکی از آن شهرها فرار کرده، زنده ماند. 
۶ مبادا ولّی خون وقتی که دلش گرم است قاتل را تعاقب کند، و به سبب مسافت راه به وی رسیده، او را بکشد، و او مستوجب موت نباشد، چونکه او را پیشتر بغض نداشت. 
۷ از این جهت من تو را امر فرموده، گفتم برای خود سه شهر جدا کن. 
۸ و اگر یهُوَه، خدایت، حدود تو را به طوری که به پدرانت قسم خورده است وسیع گرداند، و تمامی زمین را به تو عطا فرماید، که به دادن آن به پدرانت وعده داده است، 
۹ و اگر تمامی این اوامر را که من امروز به تو می فرمایم نگاه داشته، بجاآوری که یهُوَه خدای خود را دوست داشته، به طریقهای او دائماً سلوک نمایی، آنگاه سه شهر دیگر بر این سه برای خود مزید کن. 
۱۰ تا خون بی گناه در زمینی که یهُوَه خدایت برای ملکیت به تو می دهد، ریخته نشود، و خون بر گردن تو نباشد. 
۱۱ لیکن اگر کسی همسایة خود را بغض داشته، در کمین او باشد و بر او برخاسته، او را ضرب مهلک بزند که بمیرد، و به یکی از این شهرها فرار کند، 
۱۲ آنگاه مشایخ شهرش فرستاده، او را از آنجا بگیرند، و او را به دست ولّی خون تسلیم کنند، تا کشته شود. 
۱۳ چشم تو بر او ترحم نکند، تا خون بی گناهی را از اسرائیل دور کنی، و برای تو نیکو باشد. 
۱۴ حد همسایة خود را که پیشینیان گذاشته اند، در مِلک تو که به دست تو خواهد آمد، در زمینی که یهُوَه خدایت برای تصرفش به تو می دهد، منتقل مساز. 
۱۵ یک شاهد بر کسی برنخیزد، به هر تقصیر و هر گناه از جمیع گناهانی که کرده باشد، به گواهی دو شاهد یا به گواهی سه شاهد هر امری ثابت شود. 
۱۶ اگر شاهد کاذبی بر کسی برخاسته، به معصیتش شهادت دهد، 
۱۷ آنگاه هر دو شخصی که منازعه در میان ایشان است، به حضور خداوند و به حضور کاهنان و داورانی که در آن زمان باشند، حاضر شوند. 
۱۸ و داوران، نیکو تفحص نمایند، و اینک اگر شاهد، شاهد کاذب است و بر برادر خود شهادت دروغ داده باشد، 
۱۹ پس به طوری که او خواست با برادر خود عمل نماید، بااو همان طور رفتار نمایند، تا بدی را از میان خود دور نمایی. 
۲۰ و چون بقیة مردمان بشنوند، خواهند ترسید، و بعد از آن مثل این کار زشت در میان شما نخواهند کرد. 
۲۱ و چشم تو ترحم نکند، جان به عوض جان، و چشم به عوض چشم، و دندان به عوض دندان، و دست به عوض دست و پا به عوض پا.