پیدایش-باب بیست و سوم 23-Genesis

مرگ ساره

۱ و ایام زندگانی ساره، صد و بیست و هفت سال بود. این است سالهای عمر ساره. 

۲ و ساره در قریة اربع که حبرون باشد، در زمین کنعان مرد. و ابراهیم آمد تا برای ساره ماتم و گریه کند. 

۳ و ابراهیم از نزد مِیت خود برخاست و بنی حِت را خطاب کرده، گفت: 

۴ «من نزد شما غریب و نزیل هستم. قبری از نزد خود به ملکیت من دهید، تا میت خود را از پیش روی خود دفن کنم.» 

۵ پس بنی حت در جواب ابراهیم گفتند: 

۶ «ای مولای من، سخن ما را بشنو. تو در میان ما رئیس خدا هستی. در بهترین مقبره های ما میت خود را دفن کن. هیچ کدام از ما، قبر خویش را از تو دریغ نخواهد داشت که میت خود را دفن کنی.» 

۷ پس ابراهیم برخاست، و نزد اهل آن زمین، یعنی بنی حت، تعظیم نمود. 

۸ و ایشان را خطاب کرده، گفت: اگر مَرْضَی شما باشد که میت خود را از نزد خود دفن کنم، سخن مرا بشنوید و به عفرون بن صوحار، برای من سفارش کنید، 

۹ تا مغارة مَکفیله را که از املاک او در کنار زمینش واقع است، به من دهد، به قیمت تمام، در میان شما برای قبر، به ملکیت من بسپارد.

۱۰ و عفرون در میان بنی حت نشسته بود. پس عفرونِ حتی، در مسامع بنی حت، یعنی همه که به دروازة شهر او داخل می شدند، در جواب ابراهیم گفت: 

۱۱ «ای مولای من، نی، سخن مرا بشنو، آن زمین را به تو می بخشم، و مغاره ای را که در آن است به تو می دهم، بحضور ابنای قوم خود، آن را به تو می بخشم. میت خود را دفن کن. » 

۱۲ پس ابراهیم نزد اهل آن زمین تعظیم نمود، 

۱۳ و عفرون را به مسامع اهل زمین خطاب کرده، گفت: «اگر تو راضی هستی، التماس دارم عرض مرا اجابت کنی. قیمت زمین را به تو می دهم، از من قبول فرمای، تا در آنجا میت خود را دفن کنم.» 

۱۴ عفرون در جواب ابراهیم گفت: 

۱۵ ای مولای من، از من بشنو، قیمت زمین چهارصد مثقال نقره است، این در میان من و تو چیست؟ میت خود را دفن کن.

۱۶ پس ابراهیم سخن عفرون را اجابت نمود، و آن مبلغی را که در مسامع بنی حت گفته بود،یعنی چهارصد مثقال نقرة رایج المعامله، به نزد عفرون وزن کرد. 

۱۷ پس زمین عفرون، که در مَکفِیله، برابر ممری واقع است، یعنی زمین و مغاره ای که در آن است، با همة درختانی که در آن زمین، و در تمامی حدود و حوالی آن بود، مقرر شد 

۱۸ به ملکیت ابراهیم، بحضور بنی حت، یعنی همه که به دروازة شهرش داخل می شدند. 

۱۹ از آن پس، ابراهیم، زوجة خود ساره را در مغارة صحرای مکفیله، در مقابل ممری، که حبرون باشد، در زمین کنعان دفن کرد. 

۲۰ و آن صحرا، با مغاره ای که در آن است، از جانب بنی حت، به ملکیت ابراهیم به جهت قبر مقرر شد.