نحمیا-باب دهم Nehemiah-10

توبه اسرائیلیان

۱ و کسانی که آن را مهر کردند اینانند: نَحَمِیای تِرْشاتا ابن حَکلْیا و صِدْقیا. 

۲ و سَرایا و عَزَرْیا و اِرْمیا.

 ۳ و فَشحُور و اَمَرْیا و مَلْکیا. 

۴ و حَطُّوش و شَبَنْیا و مَلُّوک. 

۵ و حاریم و مَریمُوت و عُوْبَدْیا. 

۶ و دانیال و جِنْتُون و باروک. 

۷ و مَشُلاّم و اَبِیا و مِیامین. 

۸ و مَعَزْیا و بِلجای و شَمَعْیا، اینها کاهنان بودند. 

۹ و اما لاویان: یشُوع بن اَزَنْیا و بنُّوی از پسران حیناداد و قَدْمیئیل. 

۱۰ و برادران ایشان شَبَنْیا و هُودیا و قَلیطا و فَلایا و حانان. 

۱۱ و میخا و رَحُوْب و حشَبْیا.

۱۲ و زَکور و شَرَبْیا و شَبَنْیا. 

۱۳ و هُودیا و بانی و بَنینُو. 

۱۴ و سروران قوم فَرْعُوْش و فَحَت مُوآب و عِیلام و زَتُّو و بانی. 

۱۵ و بُنّی و عَزْجَد و بابای.

۱۶ و اَدُونیا و بِغْوای و عودین. 

۱۷ و عاطیر و حِزْقِیا و عَزُّور. 

۱۸ و هُودیا و حاشُوم و بیصای. 

۱۹ و حاریف و عَناتُوت و نِیبای. 

۲۰ و مَجْفیعاش و مَشُلاّم و حَزیر. 

۲۱ و مشِیزَبئیل و صادوق و یدُّوع. 

۲۲ و فَلَطْیا و حانان و عَنایا. 

۲۳ و هُوْشَع و حَنَنْیا و حشُّوب. 

۲۴ و هَلُّوحیش و فِلْحا و شُوْبیق. 

۲۵ و رَحُوْم و حَشَبْنا و مَعَسِیا. 

۲۶ و اَخِیا و حانان و عانان. 

۲۷ و مَلُّوک و حارِیم و بَعْنَه. 

۲۸ و سایر قوم و کاهنان و لاویان و دربانان و مغنّیان و نَتِینْیم و همه کسانی که خویشتن را از اهالی کشورها به تورات خدا جدا ساخته بودند با زنان و پسران و دختران خود و همه صاحبان معرفت و فطانت، 

۲۹ به برادران و بزرگان خویش ملصق شدند و لعنت و قَسَم بر خود نهادند که به تورات خدا که به واسطه موسی بنده خدا داده شده بود، سلوک نمایند و تمامی اوامر یهوه خداوند ما و احکام و فرایض او را نگاه دارند و به عمل آورند، 

۳۰ و اینکه دختران خود را به اهل زمین ندهیم و دختران ایشان را برای پسران خود نگیریم. 

۳۱ و اگر اهل زمین در روز سَبَّت، متاع یا هر گونه آذوقه به جهت فروختن بیاورند، آنها را از ایشان در روزهای سَبَّت و روزهای مقدّس نخریم و (حاصل) سال هفتمین و مطالبه هر قرض را ترک نماییم. 

۳۲ و بر خود فرایض قرار دادیم که یک ثلث مثقال در هر سال، بر خویشتن لازم دانیم به جهت خدمت خانه خدای ما. 

۳۳ برای نان تَقْدِمِه و هدیه آردی دایمی و قربانی سوختنی دایمی در سَبَّت‌ها و هلالها و مواسم و به جهت موقوفات و قربانی‌های گناه تا کفّاره به جهت اسرائیل بشود و برای تمامی کارهای خانه خدای ما. 

۳۴ و ما کاهنان و لاویان و قوم، قرعه برای هدیه هیزم انداختیم، تا آن را به خانه خدای خود برحسب خاندانهای آبای خویش، هر سال به وقتهای معین بیاوریم تا بر مذبح یهوه خدای ما موافق آنچه در تورات نوشته است سوخته شود؛ 

۳۵ و تا آنکه نوبرهای زمین خود و نوبرهای همه میوه هر گونه درخت را سال به سال به خانه خداوند بیاوریم؛ 

۳۶ و تا اینکه نخست زاده‌های پسران و حیوانات خود را موافق آنچه در تورات نوشته شده است و نخست زاده‌های گاوان وگوسفندان خود را به خانه خدای خویش، برای کاهنانی که در خانه خدای ما خدمت می‌کنند بیاوریم. 

۳۷ و نیز نوبر خمیر خود را و هدایای افراشتنی خویش را و میوه هر گونه درخت و عصیر انگور و روغن زیتون را برای کاهنان به حجره‌های خانه خدای خود و عُشر زمین خویش را به جهت لاویان بیاوریم، زیرا که لاویان عشر را در جمیع شهرهای زراعتی ما می‌گیرند. 

۳۸ و هنگامی که لاویان عشر می‌گیرند، کاهنی از پسران هارون همراه ایشان باشد و لاویان عشر عشرها را به خانه خدای ما به حجره‌های بیت المال بیاورند. 

۳۹ زیرا که بنی اسرائیل و بنی لاوی هدایای افراشتنی غلّه و عصیر انگور و روغن زیتون را به حجره‌ها می‌بایست بیاورند، جایی که آلات قدس و کاهنانی که خدمت می‌کنند و دربانان و مغنیان حاضر می‌باشند. پس خانه خدای خود را ترک نخواهیم کرد.