میکاه-باب اول Micah-01

۱ کلام خداوند که بر میکاهِ مورَشَتی در ایام یوتام و آحاز و حِزْقیا، پادشاهان یهودا نازل شد و آن را درباره سامره و اورشلیم دید.

داوری بر سامره و اورشلیم  

۲ ای جمیع قوم‌ها بشنوید و ای زمین و هر چه در آن است گوش بدهید، و خداوند یهُوَه یعنی خداوند از هیکل قدسش بر شما شاهد باشد. 
۳ زیرا اینک خداوند از مکان خود بیرون می‌آید و نزول نموده، بر مکان‌های بلند زمین می‌خرامد. 
۴ و کوهها زیر او گداخته می‌شود و وادیها مُنْشَقّ می‌گردد، مثل موم پیش آتش و مثل آب که به نشیب ریخته شود. 
۵ این همه به سبب عصیان یعقوب و گناه خاندان اسرائیل است. عصیان یعقوب چیست؟ آیا سامره نیست؟ و مکان‌های بلند یهودا چیست؟ آیا اورشلیم نمی‌باشد؟ 
۶ پس سامره را به توده سنگ صحرا و مکان غَرس نمودن مَوْها مبدّل خواهم ساخت و سنگهایش را به درّه ریخته، بنیادش را منکشف خواهم نمود. 
۷ و همه بتهای تراشیده شده آن خرد و همه مزدهایش به آتش سوخته خواهد شد و همه تماثیلش را خراب خواهم کرد زیرا که از مزد فاحشه آنها را جمع کرد و به مزد فاحشه خواهد برگشت. 
۸ به این سبب ماتم گرفته، وِلْوَلَه خواهم نمود و برهنه و عریان راه خواهم رفت و مثل شغالها ماتم خواهم گرفت و مانند شتر مرغها نوحه‌گری خواهم نمود. 
۹ زیرا که جراحت‌های وی علاج پذیر نیست چونکه به یهودا رسیده و به دروازه‌های قوم من یعنی به اورشلیم داخل گردیده است. 
۱۰ در جَتّ خبر مرسانید و هرگز گریه منمایید. در خانه عَفْرَه، در غبار خویشتن را غلطانیدم. 
۱۱ ای ساکنه شافیر عریان و خجل شده، بگذر. ساکنه صأنان بیرون نمی‌آید. ماتم بیتْ اِیصَلْ مکانش را از شما می‌گیرد. 
۱۲ زیرا که ساکنه ماروت به جهت نیکویی درد زه می‌کشد، چونکه بلا از جانب خداوند به دروازه اورشلیم فرود آمده است. 
۱۳ ای ساکنه لاکیش اسب تندرو را به ارابه ببند. او ابتدای گناه دختر صَهیون بود، چونکه عصیان اسرائیل در تو یافت شده است. 
۱۴ بنابراین طلاق نامه‌ای به مُورَشَتْ جَتّ خواهی داد. خانه‌های اَکذِیب، چشمه فریبنده برای پادشاهان اسرائیل خواهد بود. 
۱۵ ای ساکنه مَریشَه بار دیگر مالکی بر تو خواهم آورد. جلال اسرائیل تا به عَدُلاّم خواهد آمد.
۱۶ خویشتن را برای فرزندان نازنین خود گَرْ ساز و موی خود را بتراش. گری سر خود را مثل کرکس زیاد کن زیرا که ایشان از نزد تو به اسیری رفته‌اند.