ملاکی-باب اول Malachi-01

۱ وَحْی کلام خداوند درباره اسرائیل به واسطه مَلاکی.

محبت به یعقوب  

۲ خداوند می‌گوید که شما را دوست داشته‌ام. امّا شما می‌گویید: چگونه ما را دوست داشته‌ای؟ آیا عیسُو برادر یعقوب نبود؟ و خداوند می‌گوید که یعقوب را دوست داشتم، 
۳ و از عیسو نفرت نمودم و کوههای او را ویران و میراث وی را نصیب شغالهای بیابان گردانیدم. 
۴ چونکه اَدوْم می‌گوید: منهدم شده‌ایم امّا خواهیم برگشت و مخروبه‌ها را بنا خواهیم نمود. یهُوَه صبایوت چنین می‌فرماید: ایشان بنا خواهند نمود، امّا من منهدم خواهم ساخت و ایشان را به سرحدّ شرارت و به قومی که خداوند بر ایشان تا به ابد غضبناک می‌باشد، مسمّی خواهند ساخت. 
۵ و چون چشمان شما این را بیند خواهید گفت: خداوند از حدود اسرائیل متعظّم باد!

قربانی نامقبول  

۶ پسر، پدر خود و غلام، آقای خویش را احترام می‌نماید. پس اگر من پدر هستم احترام من کجا است؟ و اگر من آقا هستم هیبت من کجا است؟ یهُوَه صبایوت به شما تکلّم می‌کند. ای کاهنانی که اسم مرا حقیر می‌شمارید و می‌گویید چگونه اسم تو را حقیر شمرده‌ایم؟ 
۷ نان نجس بر مذبح من می‌گذرانید و می‌گویید چگونه تو را بی حرمت نموده‌ایم؟ از اینکه می‌گویید خوان خداوند محقّر است. 
۸ و چون کور را برای قربانی می‌گذرانید، آیا قبیح نیست؟ و چون لنگ یا بیمار را می‌گذرانید، آیا قبیح نیست؟ آن را به حاکم خود هدیه بگذران و آیا او از تو راضی خواهد شد یا تو را مقبول خواهد داشت؟ قول یهُوَه صبایوت این است. 
۹ و الآن از خدا مسألت نما تا بر ما ترحّم نماید. یهُوَه صبایوت می‌گوید این از دست شما واقع شده است، پس آیا هیچ کدام از شما را مستجاب خواهد فرمود؟ 
۱۰ کاش که یکی از شما می‌بود که درها را ببندد تا آتش بر مذبح من بیجا نیفروزید. یهُوَه صبایوت می‌گوید: در شما هیچ خوشی ندارم و هیچ هدیه از دست شما قبول نخواهم کرد. 
۱۱ زیرا که از مطلع آفتاب تا مغربش اسم من در میان امّت‌ها عظیم خواهد بود؛ و بُخُور و هدیه طاهر در هر جا به اسم من گذرانیده خواهد شد، زیرا یهُوَه صبایوت می‌گوید که اسم من در میان امّت‌ها عظیم خواهد بود. 
۱۲ امّا شما آن را بی حرمت می‌سازید چونکه می‌گویید که خوان خداوند نجس است و ثمره آن یعنی طعامش محقّر است. 
۱۳ و یهُوَه صبایوت می‌فرماید که شما می‌گویید اینک این چه زحمت است و آن را اهانت می‌کنید و چون (حیوانات) دریده شده و لنگ و بیمار را آورده، آنها را برای هدیه می‌گذرانید آیا من آنها را از دست شما قبول خواهم کرد؟ قول خداوند این است. 
۱۴ پس ملعون باد هر که فریب دهد و با آنکه نرینه‌ای در گله خود دارد معیوبی برای خداوند نذر کرده، آن را ذبح نماید. زیرا که یهُوَه صبایوت می‌گوید: من پادشاه عظیم می‌باشم و اسم من در میان امّت‌ها مهیب خواهد بود.