مراثی ارمیا-باب پنجم Lamentations-05

ای یهُوَه ما را بسوی خود برگردان

۱ ای یهوه آنچه بر ما واقع شد به یاد آور و ملاحظه فرموده، عار ما را ببین. 
۲ میراث ما از آن غریبان و خانه‌های ما از آنِ اجنبیان گردیده است. 
۳ ما یتیم و بی پدر شده‌ایم و مادران ما مثل بیوه‌ها گردیده‌اند. 
۴ آب خود را به نقره می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود. 
۵ تعاقب کنندگان ما به گردن ما رسیده‌اند و خسته شده، راحت نداریم. 
۶ با اهل مصر و آشور دست دادیم تا از نان سیر شویم. 
۷ پدران ما گناه ورزیده، نابود شده‌اند و ما متحمّل عصیان ایشان گردیده‌ایم. 
۸ غلامان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که از دست ایشان رهایی دهد. 
۹ از ترس شمشیر اهل بیابان، نان خود را بخطر جان خویش می‌یابیم. 
۱۰ پوست ما به سبب سمومِ قحط مثل تنور سوخته شده است. 
۱۱ زنان را در صهیون بی عصمت کردند و دوشیزگان را در شهرهای یهودا. 
۱۲ سروران از دست ایشان به دار کشیده شده و به مشایخ اعتنا ننمودند. 
۱۳ جوانان سنگهای آسیا را بر می‌دارند و کودکان زیر بار هیزم می‌افتند.
۱۴ مشایخ از دروازه‌ها نابود شدند و جوانان از نغمه سرایی خویش. 
۱۵ شادی دل ما نیست شد و رقص ما به ماتم مبدّل گردید. 
۱۶ تاج از سر ما افتاد، وای بر ما زیرا که گناه کردیم. 
۱۷ از این جهت دل ما بیتاب شده است و به سبب این چیزها چشمان ما تار گردیده است. 
۱۸ یعنی به خاطر کوه صهیون که ویران شد و روباهان در آن گردش می‌کنند. 
۱۹ امّا تو ای یهوه تا ابدالآباد جلوس می‌فرمایی و کرسی تو تا جمیع دهرها خواهد بود. 
۲۰ پس برای چه ما را تا به ابد فراموش کرده و ما را مدّت مدیدی ترک نموده‌ای. 
۲۱ ای یهُوَه ما را بسوی خود برگردان و بازگشت خواهیم کرد و ایام ما را مثل زمان سلف تازه کن. 
۲۲ و الاّ ما را بالّکل ردّ نموده‌ای و بر ما بی نهایت غضبناک شده‌ای.