مراثی ارمیا-باب سوم Lamentations-03

اندوه ارمیا

۱ من آن مرد هستم که از عصای غضب وی مذلّت دیده‌ام. 
۲ او مرا رهبری نموده، به تاریکی در آورده است و نه به روشنایی. 
۳ به درستی که دست خویش را تمامی روز به ضدّ من بارها برگردانیده است. 
۴ گوشت و پوست مرا مندرس ساخته و استخوانهایم را خرد کرده است. 
۵ به ضدّ من بنا نموده، مرا به تلخی و مشقّت احاطه کرده است. 
۶ مرا مثل آنانی که از قدیم مرده‌اند در تاریکی نشانیده است. 
۷ گرد من حصار کشیده که نتوانم بیرون آمد و زنجیر مرا سنگین ساخته است. 
۸ و نیز چون فریاد و استغاثه می‌نمایم دعای مرا منع می‌کند. 
۹ راههای مرا با سنگهای تراشیده سدّ کرده است و طریقهایم را کج نموده است. 
۱۰ او برای من خرسی است در کمین نشسته و شیری که در بیشه خود می‌باشد. 
۱۱ راه مرا منحرف ساخته، مرا دریده است و مرا مبهوت گردانیده است. 
۱۲ کمان خود را زه کرده، مرا برای تیرهای خویش، هدف ساخته است. 
۱۳ و تیرهای ترکش خود را به گُردِه‌های من فرو برده است. 
۱۴ من به جهت تمامی قوم خود مضحکه و تمامی روز سرود ایشان شده‌ام. 
۱۵ مرا به تلخیها سیر کرده و مرا به اَفسَنْتین مست گردانیده است.
۱۶ دندانهایم را به سنگ ریزها شکسته و مرا به خاکستر پوشانیده است. 
۱۷ تو جان مرا از سلامتی دور انداختی و من سعادتمندی را فراموش کردم،
۱۸ و گفتم که قوّت و امید من از یهوه تلف شده است. 
۱۹ مذلّت و شقاوت مرا افسنتین و تلخی به یاد آور. 
۲۰ تو البتّه به یاد خواهی آورد زیرا که جان من در من منحنی شده است. 
۲۱ و من آن را در دل خود خواهم گذرانید و از این سبب امیدوار خواهم بود. 
۲۲ از رأفت‌های خداوند است که تلف نشدیم زیرا که رحمت‌های او بی زوال است. 
۲۳ آنها هر صبح تازه می‌شود و امانت تو بسیار است. 
۲۴ و جان من می‌گوید که خداوند نصیب من است، بنابراین بر او امیدوارم. 
۲۵ خداوند به جهت کسانی که بر او توکل دارند و برای آنانی که او را می‌طلبند نیکو است. 
۲۶ خوب است که انسان امیدوار باشد و با سکوت انتظار نجات خداوند را بکشد. 
۲۷ برای انسان نیکو است که یوغ را در جوانی خود بردارد. 
۲۸ به تنهایی بنشیند و ساکت باشد زیرا که او آن را بر وی نهاده است. 
۲۹ دهان خود را بر خاک بگذارد که شاید امید باشد. 
۳۰ رخسار خود را به زنندگان بسپارد و از خجالت سیر شود. 
۳۱ زیرا خداوند تا به ابد او را ترک نخواهد نمود. 
۳۲ زیرا اگر چه کسی را محزون سازد لیکن بر حسب کثرت رأفت خود رحمت خواهد فرمود. 
۳۳ چونکه بنی آدم را از دل خود نمی‌رنجاند و محزون نمی‌سازد. 
۳۴ تمامی اسیران زمین را زیر پا پایمال کردن، 
۳۵ و منحرف ساختن حقّ انسان به حضور حضرت اعلی، 
۳۶ و منقلب نمودن آدمی در دعویش منظور خداوند نیست. 
۳۷ کیست که بگوید و واقع شود اگر خداوند امر نفرموده باشد. 
۳۸ آیا از فرمان حضرت اعلی هم بدی و هم نیکویی صادر نمی‌شود؟ 
۳۹ پس چرا انسان تا زنده است و آدمی به سبب سزای گناهان خویش شکایت کند؟ 
۴۰ راههای خود را تجسّس و تفحّص بنماییم و بسوی خداوند بازگشت کنیم. 
۴۱ دلها و دستهای خویش را بسوی خدایی که در آسمان است برافرازیم، 
۴۲ (و بگوییم): «ما گناه کردیم و عصیان ورزیدیـم و تو عفـو نفرمـودی. 
۴۳ خویشتـن را بـه غضب پوشانیـده، ما را تعـاقب نمـودی و به قتـل رسانیـده، شفقت نفرمودی. 
۴۴ خویشتن را به ابر غلیظ مستور ساختی، تا دعای ما نگذرد. 
۴۵ ما را در میان امّت‌ها فضله و خاکروبه گردانیده‌ای.» 
۴۶ تمامی دشمنان ما بر ما دهان خود را می‌گشایند.
۴۷ خوف و دام و هلاکت و خرابی بر ما عارض گردیده است.
۴۸ به سبب هلاکت دختر قوم من، نهرهای آب از چشمانم می‌ریزد. 
۴۹ چشم من بلا انقطاع جاری است و باز نمی‌ایستد. 
۵۰ تا خداوند از آسمـان ملاحظه نماید و ببیند. 
۵۱ چشمانم به جهت جمیع دختران شهرم، جان مرا می‌رنجاند.
۵۲ آنانی که بی سبب دشمن منند، مرا مثل مرغ بشدّت تعاقب می‌نمایند. 
۵۳ جان مرا در سیاه چال منقطع ساختند و سنگها بر من انداختند. 
۵۴ آبها از سر من گذشت پس گفتم: منقطع شدم. 
۵۵ آنگاه ای خداوند، از عمق‌های سیاه چال اسم تو را خواندم. 
۵۶ آواز مرا شنیدی، پس گوش خود را از آه و استغاثه من مپوشان! 
۵۷ در روزی که تو را خواندم نزدیک شده، فرمودی که نترس. 
۵۸ ای خداوند دعوی جان مرا انجام داده وحیات مرا فدیه نموده‌ای! 
۵۹ ای خداوند ظلمی را که به من نموده‌اند دیده‌ای. پس مرا دادرسی فرما! 
۶۰ تمامی کینه ایشان و همه تدبیرهایی را که به ضدّ من کردند دیده‌ای. 
۶۱ ای خداوند مذّمت ایشان را و همه تدبیرهایی را که به ضدّ من کردند شنیده‌ای! 
۶۲ سخنان مقاومت کنندگانم را و فکرهایی را که تمامی روز به ضّد من دارند (دانسته‌ای). 
۶۳ نشستن و برخاستن ایشان را ملاحظه فرما زیرا که من سرود ایشان شده‌ام. 
۶۴ ای خداوند موافق اعمال دستهای ایشان مکافات به ایشان برسان. 
۶۵ غشاوه قلب به ایشان بده و لعنت تو بر ایشان باد! 
۶۶ ایشان را به غضب تعاقب نموده، از زیر آسمانهای خداوند هلاک کن.