داوران-باب سوم Judges-03

نتیجه‌ نااطاعتی

۱ پس اینانند طوایفی که خداوند واگذاشت تا به واسطة آنها اسرائیل را بیازماید، یعنی جمیع آنانی که همة جنگهای کنعان را ندانسته بودند، 
۲ تا طبقات بنی اسرائیل دانشمند شوند و جنگ را به ایشان تعلیم دهد، یعنی آنانی که آن را پیشتر به هیچ وجه نمی‌دانستند. 
۳ پنج سردار فلسطینیان و جمیع کنعانیان و صیدونیان و حِوّیان که در کوهستان لبنان از کوه بَعْل حَرْمون تا مدخل حمات ساکن بودند. 
۴ و اینها برای آزمایش بنی اسرائیل بودند، تا معلوم شود که آیا احکام خداوند را که به واسطة موسی به پدران ایشان امر فرموده بود، اطاعت خواهند کرد یا نه. 
۵ پس بنی اسرائیل در میان کنعانیان و حتیان و اموریان و فَرِزّیان و حویان و یبوسیان ساکن می‌بودند. 
۶ دختران ایشان را برای خود به زنی می‌گرفتند، و دختران خود را به پسران ایشان می‌دادند، و خدایان آنها را عبادت می‌نمودند.

عتنئیل  

۷ و بنی اسرائیل آنچه در نظر خداوند ناپسند بود، کردند، و یهوه خدای خود را فراموش نموده، بعلها و بتها را عبادت کردند. 
۸ و غضب خداوند بر اسرائیل افروخته شده، ایشان را به دست کوشان رِشْعَتایم، پادشاه ارام نهرین، فروخت، و بنی اسرائیل کوشان رِشْعَتایم را هشت سال بندگی کردند. 
۹ و چون بنی اسرائیل نزد خداوند فریاد کردند، خداوند برای بنی اسرائیل نجات دهنده‌ای یعنی عُتْنَئیل بن قناز برادر کوچک کالیب را برپا داشت، و او ایشان را نجات داد. 
۱۰ و روح خداوند بر او نازل شد، پس بنی اسرائیل را داوری کرد، و برای جنگ بیرون رفت، و خداوند کوشان رِشْعَتایم، پادشاه ارام را به دست او تسلیم کرد، و دستش بر کوشان رِشْعَتایم مستولی گشت. 
۱۱ و زمین چهل سال آرامی یافت. پس عتنئیل بن قناز مرد.

ایهود  

۱۲ و بنی اسرائیل بار دیگر در نظر خداوند بدی کردند، و خداوند عجلون، پادشاه موآب را بر اسرائیل مستولی ساخت، زیرا که در نظر خداوند شرارت ورزیده بودند. 
۱۳ و او بنی عَمّون و عَمالیق را نزد خود جمع کرده، آمد، و بنی اسرائیل را شکست داد، و ایشان شهر نخلستان را گرفتند.
۱۴ و بنی اسرائیل عَجلون، پادشاه موآب را هجده سال بندگی کردند. 
۱۵ و چون بنی اسرائیل نزد خداوند فریاد برآوردند، خداوند برای ایشان نجات دهنده‌ای یعنی ایهود بن جیرای بنیامینی را که مرد چپ دستی بود، برپا داشت، و بنی اسرائیل به دست او برای عجلون، پادشاه موآب، ارمغانی فرستادند. 
۱۶ و اِیهود خنجر دو دمی که طولش یک ذراع بود، برای خود ساخت و آن را در زیرِ جامه بر ران راست خود بست. 
۱۷ و ارمغان را نزد عجلون، پادشاه موآب عرضه داشت. و عجلون مرد بسیار فربهی بود. 
۱۸ و چون از عرضه داشتن ارمغان فارغ شد، آنانی را که ارمغان را آورده بودند، روانه نمود. 
۱۹ و خودش از معدنهای سنگ که نزد جلجال بود، برگشته، گفت: «ای پادشاه سخنی مخفی برای تو دارم.» گفت: «ساکت باش.» و جمیع حاضران از پیش او بیرون رفتند. 
۲۰ و ایهود نزد وی داخل شد و او به تنهایی در بالاخانة تابستانی خود می‌نشست. ایهود گفت: «کلامی از خدا برای تو دارم.» پس از کرسی خود برخاست. 
۲۱ و ایهود دست چپ خود را دراز کرده، خنجر را از ران راست خویش کشید و آن را در شکمش فرو برد. 
۲۲ و دستة آن با تیغه‌اش نیز فرو رفت و پیه، تیغه را پوشانید زیرا که خنجر را از شکمش بیرون نکشید و به فضلات رسید. 
۲۳ و ایهود به دهلیز بیرون رفته، درهای بالاخانه را بر وی بسته، قفل کرد. 
۲۴ و چون او رفته بود، نوکرانش آمده، دیدند که اینک درهای بالاخانه قفل است. گفتند، یقیناً پایهای خود را در غرفة تابستانی می‌پوشاند. 
۲۵ و انتظار کشیدند تا خجل شدند، و چون او درهای بالاخانه را نگشود پس کلید را گرفته، آن را باز کردند، و اینک آقای ایشان بر زمین مرده افتاده بود. 
۲۶ و چون ایشان معطل می‌شدند، اِیهود به در رفت و از معدنهای سنگ گذشته، به سِعیرَت به سلامت رسید. 
۲۷ و چون داخل آنجا شد، کرِنّا را در کوهستان افرایم نواخت و بنی اسرائیل همراهش از کوه به زیر آمدند، و او پیش روی ایشان بود.
۲۸ و به ایشان گفت: «از عقب من بیایید زیرا خداوند، موآبیان، دشمنان شما را به دست شما تسلیم کرده است.» پس از عقب او فرود شده، معبرهای اُرْدُنّ را پیش روی موآبیان گرفتند، و نگذاشتند که احدی عبور کند. 
۲۹ و در آن وقت به قدر ده هزار نفر از موآبیان را، یعنی هر زور آور و مرد جنگی را کشتند و کسی رهایی نیافت. 
۳۰ و در آن روز موآبیان زیر دست اسرائیل ذلیل شدند، و زمین هشتاد سال آرامی یافت.

شمجر  

۳۱ و بعد از او شَمْجَر بن عَنات بود که ششصد نفر از فلسطینیان را با چوب گاورانی کشت، و او نیز اسرائیل را نجات داد.