ایوب-باب سی و نهم Job-39

سخنان خداوند

۱ آیا وقت زاییدن بز کوهی را می‌دانی؟ یا زمان وضع حمل آهو را نشان می‌دهی؟ 
۲ آیا ماههایی را که کامل می‌سازند حساب توانی کرد؟ یا زمان زاییدن آنها را می‌دانی؟ 
۳ خم شده، بچّه‌های خود را می‌زایند و از دردهای خود فارغ می‌شوند. 
۴ بچّه‌های آنها قوّی شده، در بیابان نمّو می‌کنند، می‌روند و نزد آنها برنمی‌گردند. 
۵ کیست که خر وحشی را رها کرده، آزاد ساخت، و کیست که بندهای گورخر را باز نمود، 
۶ که من بیابان را خانه او ساختم، و شوره زار را مسکن او گردانیدم. 
۷ به غوغای شهر استهزاء می‌کند و خروش رمه‌بان را گوش نمی‌گیرد. 
۸ دایره کوهها چراگاه او است و هر گونه سبزه را می‌طلبد. 
۹ آیا گاو وحشی راضی شود که تو را خدمت نماید، یا نزد آخور تو منزل گیرد؟ 
۱۰ آیا گاو وحشی را به ریسمانش به شیار توانی بست؟ یا وادیها را از عقب تو مازو خواهد نمود؟ 
۱۱ آیا از اینکه قوّتش عظیم است بر او اعتماد خواهی کرد؟ و کار خود را به او حواله خواهی نمود؟ 
۱۲ آیا بر او توکل خواهی کرد که محصولت را باز آورد و آن را به خرمنگاهت جمع کند؟ 
۱۳ بال شترمرغ به شادی متحرّک می‌شود و امّا پر و بال او مثل لقلق نیست. 
۱۴ زیرا که تخمهای خود را به زمین وا می‌گذارد و بر روی خاک آنها را گرم می‌کند، 
۱۵ و فراموش می‌کند که پا آنها را می‌افشرد، و وحوش صحرا آنها را پایمال می‌کنند. 
۱۶ با بچّه‌های خود سختی می‌کند که گویا از آن او نیستند؛ محنت او باطل است و متأسّف نمی‌شود. 
۱۷ زیرا خدا او را از حکمت محروم ساخته، و از فطانت او را نصیبی نداده است. 
۱۸ هنگامی که به بلندی پرواز می‌کند، اسب و سوارش را استهزا می‌نماید. 
۱۹ آیا تو اسب را قوّت داده و گردن او را به یال ملبّس گردانیده‌ای؟ 
۲۰ آیا او را مثل ملخ به جست و خیز آورده‌ای؟ خروش شیهه او مهیب است. 
۲۱ در وادی پا زده، از قوّت خود وجد می‌نماید و به مقابله مسلّحان بیرون می‌رود. 
۲۲ بر خوف استهزاء کرده، هراسان نمی‌شود، و از دم شمشیر برنمی‌گردد. 
۲۳ ترکش بر او چکچک می‌کند، و نیزه درخشنده و مزراق 
۲۴ با خشم و غیض زمین را می‌نوردد. و چون کرِنّا صدا می‌کند نمی‌ایستد، 
۲۵ وقتی که کرِنّا نواخته شود هه هه می‌گوید و جنگ را از دور استشمام می‌کند، و خروش سرداران و غوغا را. 
۲۶ آیا از حکمت تو شاهین می‌پرد؟ و بالهای خود را بطرف جنوب پهن می‌کند؟ 
۲۷ آیا از فرمان تو عقاب صعود می‌نماید و آشیانه خود را به جای بلند می‌سازد؟ 
۲۸ بر صخره ساکن شده، مأوا می‌سازد. بر صخره تیز و بر ملاذ منیع. 
۲۹ از آنجا خوراک خود را به نظر می‌آورد و چشمانش از دور می‌نگرد. 
۳۰ بچّه‌هایش خون را می‌مکند و جایی که کشتگانند او آنجا است.