ایوب-باب بیست و هشتم Job-28

پاسخ‌ ایوب

۱ یقیناً برای نقره معدنی است، و به جهت طلا جایی است که آن را قال می‌گذارند. 
۲ آهن از خاک گرفته می‌شود و مس از سنگ گداخته می‌گردد. 
۳ مردم برای تاریکی حدّ می‌گذارند و تا نهایت تمام تفحّص می‌نمایند، تا به سنگهای ظلمت غلیظ و سایه موت. 
۴ کانی دور از ساکنان زمین می‌کنَنْد، از راه گذریان فراموش می‌شوند و دور از مردمان آویخته شده، به هر طرف متحرّک می‌گردند. 
۵ از زمین نان بیرون می‌آید، و ژرفیهایش مثل آتش سرنگون می‌شود. 
۶ سنگهایش مکان یاقوت کبود است و شمشهای طلا دارد. 
۷ آن راه را هیچ مرغ شکاری نمی‌داند، و چشم شاهین آن را ندیده است، 
۸ و جانوران درنده بر آن قدم نزده‌اند، و شیر غرّان بر آن گذر نکرده. 
۹ دست خود را به سنگ خارا دراز می‌کنند، و کوهها را از بیخ بر می‌کنند. 
۱۰ نهرها از صخره‌ها می‌کنند و چشم ایشان هر چیز نفیس را می‌بیند. 
۱۱ نهرها را از تراوش می‌بندند و چیزهای پنهان شده را به روشنایی بیرون می‌آورند. 
۱۲ امّا حکمت کجا پیدا می‌شود؟ و جای فطانت کجا است؟ 
۱۳ انسان قیمت آن را نمی‌داند و در زمین زندگان پیدا نمی‌شود. 
۱۴ لجّه می‌گوید که در من نیست، و دریا می‌گوید که نزد من نمی‌باشد. 
۱۵ زر خالص به عوضش داده نمی‌شود و نقره برای قیمتش سنجیده نمی‌گردد. 
۱۶ به زر خالص اُوفیر آن را قیمت نتوان کرد، و نه به جزع گرانبها و یاقوت کبود. 
۱۷ با طلا و آبگینه آن را برابر نتوان کرد، و زیورهای طلای خالص بدل آن نمی‌شود. 
۱۸ مرجان و بلّور مذکور نمی‌شود و قیمت حکمت از لعل گرانتر است. 
۱۹ زبرجد حبش با آن مساوی نمی‌شود و به زر خالص سنجیده نمی‌گردد. 
۲۰ پس حکمت از کجا می‌آید؟ و مکان فطانت کجا است؟ 
۲۱ از چشم تمامی زندگان پنهان است، و از مرغان هوا مخفی می‌باشد. 
۲۲ اَبَدّون و موت می‌گویند که آوازه آن را به گوش خود شنیده‌ایم. 
۲۳ خدا راه آن را درک می‌کند و او مکانش را می‌داند. 
۲۴ زیرا که او تا کرانه‌های زمین می‌نگرد و آنچه را که زیر تمامی آسمان است می‌بیند. 
۲۵ تا وزن از برای باد قرار دهد، و آبها را به میزان بپیماید. 
۲۶ هنگامی که قانونی برای باران قرار داد، و راهی برای سهام رعد.
۲۷ آنگاه آن را دید و آن را بیان کرد؛ آن را مهیا ساخت و هم تفتیشش نمود. 
۲۸ و به انسان گفت: اینک ترس خداوند حکمت است، و از بدی اجتناب نمودن، فطانت می‌باشد.