ارمیا-باب بیست و ششم Jeremiah-26

تهدید ارمیا  

۱ در ابتدای سلطنت یهویاقیم بن یوشیا پادشاه یهودا این کلام از جانب خداوند نازل شده، گفت: 
۲ «خداوند چنین می‌گوید: در صحن خانه خداوند بایست و به ضدّ تمامی شهرهای یهودا که به خانه خداوند برای عبادت می‌آیند همه سخنانی را که تو را امر فرمودم که به ایشان بگویی بگو و سخنی کم مکن.»
۳ شاید بشنوند و هر کس از راه بد خویش برگردد تا از بلایی که من قصد نموده‌ام که به سبب اعمال بد ایشان به ایشان برسانم پشیمان گردم. 
۴ پس ایشان را بگو: خداوند چنین می‌فرماید: اگر به من گوش ندهید و در شریعت من که پیش شما نهاده‌ام سلوک ننمایید، 
۵ و اگر کلام بندگانم انبیا را که من ایشان را نزد شما فرستادم اطاعت ننمایید با آنکه من صبح زود برخاسته، ایشان را ارسال نمودم اما شما گوش نگرفتید. 
۶ «آنگاه این خانه را مثل شیلوه خواهم ساخت و این شهر را برای جمیع امّت‌های زمین لعنت خواهم گردانید.» 
۷ و کاهنان و انبیا و تمامی قوم، این سخنان را که ارمیا در خانه خداوند گفت شنیدند. 
۸ و چون ارمیا از گفتن هر آنچه خداوند او را مأمور فرموده بود که به تمامی قوم بگوید فارغ شد، کاهنان و انبیا و تمامی قوم او را گرفته، گفتند: «البته خواهی مرد.» 
۹ «چرا به اسم یهوه نبوّت کرده، گفتی که این خانه مثل شیلوه خواهد شد و این شهر خراب و غیر مسکون خواهد گردید؟» پس تمامی قوم در خانه خداوند نزد ارمیا جمع شدند. 
۱۰ و چون رؤسای یهودا این چیزها را شنیدند از خانه پادشاه به خانه خداوند برآمده، به دهنه دروازه جدیدِ خانه خداوند نشستند. 
۱۱ پس کاهنان و انبیا، رؤسا و تمامی قوم را خطاب کرده، گفتند: «این شخص مستوجب قتل است زیرا چنانکه به گوشهای خود شنیدید به خلاف این شهر نبوّت کرد.» 
۱۲ پس ارمیا جمیع سروران و تمامی قوم را مخاطب ساخته، گفت: «خداوند مرا فرستاده است تا همه سخنانی را که شنیدید به ضدّ این خانه و به ضدّ این شهر نبوّت نمایم.» 
۱۳ پس الآن راهها و اعمال خود را اصلاح نمایید و قول یهوه خدای خود را بشنوید تا خداوند از این بلایی که درباره شما فرموده است پشیمان شود. 
۱۴ اما من اینک در دست شما هستم موافق آنچه در نظر شما پسند و صواب آید، بعمل آرید. 
۱۵ «لیکن اگر شما مرا به قتل رسانید، یقین بدانید که خون بی گناهی را بر خویشتن و بر این شهر و ساکنانش وارد خواهید آورد. زیرا حقیقتاً خداوند مرا نزد شما فرستاده است تا همه این سخنان را به گوش شما برسانم.» 
۱۶ آنگاه رؤسا و تمامی قوم به کاهنان و انبیا گفتند که «این مرد مستوجب قتل نیست زیرا به اسم یهوه خدای ما به ما سخن گفته است.» 
۱۷ و بعضی از مشایخ زمین برخاسته، تمامی جماعت قوم را خطاب کرده، گفتند 
۱۸ که «میکای مورَشتی در ایام حزقیا پادشاه یهودا نبوّت کرد و به تمامی قوم یهودا تکلّم نموده، گفت: یهوه صبایوت چنین می‌گوید که صهیون را مثل مزرعه شیار خواهند کرد و اورشلیم خراب شده، کوه این خانه به بلندیهای جنگل مبدّل خواهد گردید.» 
۱۹ «آیا حزقیا پادشاه یهودا و تمامی یهودا او را کشتند؟ نی بلکه از خداوند بترسید و نزد خداوند استدعا نمود و خداوند از آن بلایی که درباره ایشان گفته بود پشیمان گردید. پس ما بلای عظیمی بر جان خود وارد خواهیم آورد.» 
۲۰ و نیز شخصی اوریا نام ابن شَمَعیا از قریت یعاریم بود که به نام یهوه نبوّت کرد و او به ضدّ این شهر و این زمین موافق همه سخنان ارمیا نبوّت کرد. 
۲۱ و چون یهویاقیم پادشاه و جمیع شجاعانش و تمامی سرورانش سخنان او را شنیدند پادشاه قصد جان او نمود و چون اوریا این را شنید بترسید و فرار کرده، به مصر رفت. 
۲۲ و یهویاقیم پادشاه کسان به مصر فرستاد یعنی اَلناتان بن عَکبُور و چند نفر را با او به مصر (فرستاد). 
۲۳ و ایشان اوریا را از مصر بیرون آورده، او را نزد یهویاقیم پادشاه رسانیدند و او را به شمشیر کشته، بدن او را به قبرستان عوام النّاس انداخت. 
۲۴ لیکن دست اَخیقام بن شافان با ارمیا بود تا او را به دست قوم نسپارند که او را به قتل رسانند.