اشعیاء-باب دهم Isaiah-10

مردم متکبر و ظالم محاکمه می شوند

۱ وای بر آنانی که احکام غیر عادله را جاری می‌سازند و کاتبانی که ظلم را مرقوم می‌دارند، 
۲ تا مسکینان را از داوری منحرف سازند و حقّ فقیران قوم مرا بربایند تا آنکه بیوه زنان غارت ایشان بشوند و یتیمان را تاراج نمایند. 
۳ پس در روز بازخواست در حینی که خرابی از دور می‌آید، چه خواهید کرد و بسوی که برای معاونت خواهید گریخت و جلال خود را کجا خواهید انداخت؟ 
۴ غیر از آنکه زیر اسیران خم شوند و زیر کشتگان بیفتند. با اینهمه غضب او برگردانیده نشده و دست او هنوز دراز است.

داوری بر آشور  

۵ وای بر آشور که عصای غضب من است و عصایی که در دست ایشان است خشم من می‌باشد. 
۶ او را بر امّت منافق می‌فرستم و نزد قوم مغضوب خود مأمور می‌دارم، تا غنیمتی بربایند و غارتی ببرند و ایشان را مثل گِل کوچه‌ها پایمال سازند. 
۷ امّا او چنین گمان نمی‌کند و دلش بدینگونه قیاس نمی‌نماید، بلکه مراد دلش این است که امّت‌های بسیار را هلاک و منقطع بسازد.
۸ زیرا می‌گوید آیا سرداران من جمیعاً پادشاه نیستند؟ 
۹ آیا کلنو مثل کرکمیش نیست و آیا حمات مثل ارفاد نی، و آیا سامره مانند دمشق نمی‌باشد؟ 
۱۰ چنانکه دست من بر ممالک بتها استیلا یافت، و بتهای تراشیده آنها از بتهای اورشلیم و سامره بیشتر بودند؟ 
۱۱ پس آیا به نهجی که به سامره و بتهایش عمل نمودم به اورشلیم و بتهایش چنین عمل نخواهم نمود؟ 
۱۲ و واقع خواهد شد بعد از آنکه خداوند تمامی کار خود را با کوه صهیون و اورشلیم به انجام رسانیده باشد که من از ثمره دل مغرور پادشاه آشور و از فخر چشمان متکبّر وی انتقام خواهم کشید. 
۱۳ زیرا می‌گوید: «به قوّت دست خود و به حکمت خویش چونکه فهیم هستم این را کردم و حدود قومها را منتقل ساختم و خزاین ایشان را غارت نمودم و مثل جبّار سروران ایشان را به زیر انداختم.» 
۱۴ و دست من دولت قوم‌ها را مثل آشیانه‌ای گرفته است و به طوری که تخمهای متروک را جمع کنند، من تمامی زمین را جمع کردم. و کسی نبود که بال را بجنباند یا دهان خود را بگشاید یا جک جک بنماید.
۱۵ آیا تبر بر کسی که به آن می‌شکند فخر خواهد نمود یا ارّه بر کسی که آن را می‌کشد افتخار خواهد کرد، که گویا عصا بلند کننده خود را بجنباند یا چوب دست آنچه را که چوب نباشد بلند نماید؟ 
۱۶ بنابراین خداوند یهوه صبایوت بر فربهان او لاغری خواهد فرستاد و زیر جلال او سوختنی مثل سوختن آتش افروخته خواهد شد. 
۱۷ و نور اسرائیل نار و قدّوس وی شعله خواهد شد، و در یک روز خار و خسش را سوزانیده، خواهد خورد. 
۱۸ و شوکت جنگل و بستان او هم روح و هم بدن را تباه خواهد ساخت و مثل گداختن مریض خواهد شد. 
۱۹ و بقیه درختان و جنگلش قلیل العدد خواهد بود که طفلی آنها را ثبت تواند کرد.

بقیه اسرائیل  

۲۰ و در آن روز واقع خواهد شد که بقیه اسرائیل و ناجیان خاندان یعقوب بار دیگر بر زننده خودشان اعتماد نخواهند نمود، بلکه بر خداوند که قدّوس اسرائیل است به اخلاص اعتماد خواهند نمود. 
۲۱ و بقیه‌ای یعنی بقیه یعقوب بسوی خدای قادر مطلق بازگشت خواهند کرد. 
۲۲ زیرا هر چند قوم تو اسرائیل مثل ریگ دریا باشند، فقط از ایشان بقّیتی بازگشت خواهند نمود. هلاکتی که مقدّر است به عدالت مجرا خواهد شد، 
۲۳ زیرا خداوند یهوه صبایوت هلاکت و تقدیری در میان تمام زمین به عمل خواهد آورد. 
۲۴ بنابراین خداوند یهوه صبایوت چنین می‌گوید: «ای قوم من که در صهیون ساکنید از آشور مترسید، اگر چه شما را به چوب بزند و عصای خود را مثل مصریان بر شما بلند نماید.» 
۲۵ «زیرا بعد از زمان بسیار کمی، غضب تمام خواهد شد و خشم من برای هلاکت ایشان خواهد بود.» 
۲۶ «و یهوه صبایوت تازیانه‌ای بر وی خواهد برانگیخت چنانکه در کشتار مدّیان بر صخره غراب. و عصای او بر دریا خواهد بود و آن را بلند خواهد کرد به طوری که بر مصریان کرده بود.» 
۲۷ و در آن روز واقع خواهد شد که بار او از دوش تو و یوغ او از گردن تو رفع خواهد شد و یوغ از فربهی گسسته خواهد شد. 
۲۸ او به عیّات رسید و از مجرون گذشت و در مکماش اسباب خود را گذاشت. 
۲۹ از معبر عبور کردند و در جبع منزل گزیدند، اهل رامه هراسان شدند و اهل جبعه شاؤل فرار کردند. 
۳۰ ای دختر جلیم به آواز خود فریاد برآور؟ ای لیشه و ای عناتوت فقیر گوش ده؟ 
۳۱ مدمینه فراری شدند و ساکنان جیبیم گریختند. 
۳۲ همین امروز در نوب توقّف می‌کند و دست خود را بر جبل دختر صهیون و کوه اورشلیم دراز می‌سازد. 
۳۳ اینک خداوند یهوه صبایوت شاخه‌ها را با خوف قطع خواهد نمود و بلند قدّان بریده خواهند شد و مرتفعان پست خواهند گردید، 
۳۴ و بوته‌های جنگل به آهن بریده خواهد شد و لبنان به دست جبّاران خواهد افتاد.