اشعیاء-باب هفتم Isaiah-07

نشانه‌های عمانوئیل  

۱ و در ایام آحاز بن یوتام بن عزّیا پادشاه یهودا، واقع شد که رصین، پادشاه آرام و فقح بن رملیا، پادشاه اسرائیل، بر اورشلیم برآمدند تا با آن جنگ نمایند، امّا نتوانستند آن را فتح نمایند. 
۲ و به خاندان داود خبر داده، گفتند که اَرام در افرایم اردو زده‌اند، و دل او و دل مردمانش بلرزید به طوری که درختان جنگل از باد می‌لرزد. 
۳ آنگاه خداوند به اشعیا گفت: تو با پسر خود شآریاشوب به انتهای قنات برکه فوقانی به راه مزرعه گازر به استقبال آحاز بیرون شو. 
۴ و وی را بگو: باحذر و آرام باش مترس و دلت ضعیف نشود از این دو دُمِ مشعلِ دود افشان، یعنی از شدّت خشم رصین و اَرام و پسر رملیا.
۵ زیرا که ارام با افرایم و پسر رملیا برای ضرر تو مشورت کرده، می‌گویند: 
۶ بر یهودا برآییم و آن را محاصره کرده، به جهت خویشتن تسخیر نماییم و پسر طبئیل را در آن به پادشاهی نصب کنیم.
۷ خداوند "یهُوَه" چنین می‌فرماید که «این بجا آورده نمی‌شود و واقع نخواهد گردید.» 
۸ زیرا که سر اَرام، دمشق و سر دمشق، رصین است و بعد از شصت و پنج سال افرایم شکسته می‌شود به طوری که دیگر قومی نخواهد بود. 
۹ و سر افرایم سامره و سر سامره پسر رملیا است و اگر باور نکنید هرآینه ثابت نخواهید ماند.
۱۰ و خداوند بار دیگر آحاز را خطاب کرده، گفت: 
۱۱ «آیتی به جهت خود از یهوه خدایت بطلب. آن را یا از عمق‌ها بطلب یا از اعلی علیین بالا.» 
۱۲ آحاز گفت: «نمی‌طلبم و خداوند را امتحان نخواهم نمود.» 
۱۳ گفت: «ای خاندان داود بشنوید! آیا شما را چیزی سهل است که مردمان را بیزار کنید بلکه می‌خواهید خدای مرا نیز بیزار کنید.» 
۱۴ بنابراین خود خداوند به شما آیتی خواهد داد: «اینک باکره حامله شده، پسری خواهد زایید و نام او را عمّانوئیل خواهد خواند.» 
۱۵ کره و عسل خواهد خورد تا آنکه ترک کردن بدی و اختیار کردن خوبی را بداند. 
۱۶ زیرا قبل از آنکه پسر، ترک نمودن بدی و اختیار کردن خوبی را بداند، زمینی که شما از هر دو پادشاه آن می‌ترسید، متروک خواهد شد.
۱۷ خداوند بر تو و بر قومت و بر خاندان پدرت ایامی را خواهد آورد که از ایامی که افرایم از یهودا جدا شد تا حال نیامده باشد یعنی پادشاه آشور را.
۱۸ و در آن روز واقع خواهد شد که خداوند برای مگسهایی که به کناره‌های نهرهای مصرند و زنبورهایی که در زمین آشورند صفیر خواهد زد. 
۱۹ و تمامی آنها برآمده، در وادیهای ویران و شکافهای صخره و بر همه بوته‌های خاردار و بر همه مرتع‌ها فرود خواهند آمد. 
۲۰ و در آن روز خداوند به واسطه استره‌ای که از ماورای نهر اجیر می‌شود یعنی به واسطه پادشاه آشور، موی سر و موی پایها را خواهد تراشید و ریش هم سترده خواهد شد. 
۲۱ و در آن روز واقع خواهد شد که شخصی یک گاو جوان و دو گوسفند زنده نگاه خواهد داشت. 
۲۲ و از فراوانی شیری که می‌دهند کره خواهد خورد زیرا هر که در میان زمین باقی ماند، خوراکش کره و عسل خواهد بود. 
۲۳ و در آن روز هر مکانی که هزار مو به جهت هزار پاره نقره داده می‌شد، پر از خار و خس خواهد بود. 
۲۴ با تیرها و کمانها مردم به آنجا خواهند آمد زیرا که تمامی زمین پر از خار و خس خواهد شد. 
۲۵ و جمیع کوههایی که با بیل کنده می‌شد، از ترس خار و خس به آنجا نخواهند آمد بلکه گاوان را به آنجا خواهند فرستاد و گوسفندان آن را پایمال خواهند کرد.