اشعیاء-باب پنجم Isaiah-05

سرود تاکستان  

۱ سرود محبوب خود را دربارة تاکستانش برای محبوب خود بسرایم. محبوب من تاکستانی در تلّی بسیار بارور داشت، 
۲ و آن را کنده از سنگها پاک کرده و مو بهترین در آن غرس نمود و برجی در میانش بنا کرد و چرخشتی نیز در آن کند. پس منتظر می‌بود تا انگور بیاورد؛ امّا انگور بد آورد.
۳ پس الآن ای ساکنان اورشلیم و مردان یهودا، در میان من و تاکستان من حکم کنید. 
۴ برای تاکستان من دیگر چه توان کرد که در آن نکردم؟ پس چون منتظر بودم که انگور بیاورد، چرا انگور بد آورد؟ 
۵ لهذا الآن شما را اعلام می‌نمایم که من به تاکستان خود چه خواهم کرد. حصارش را بر می‌دارم و چراگاه خواهد شد؛ و دیوارش را منهدم می‌سازم و پایمال خواهد گردید. 
۶ و آن را خراب می‌کنم که نه پازش و نه کنده خواهد شد و خار و خس در آن خواهد رویید، و ابرها را امر می‌فرمایم که بر آن باران نباراند. 
۷ زیرا که تاکستان یهوه صبایوت خاندان اسرائیل است و مردان یهودا نهال شادمانی او می‌باشند. و برای انصاف انتظار کشید و اینک تعدّی و برای عدالت و اینک فریاد شد.

داوری  

۸ وای بر آنانی که خانه را به خانه ملحق و مزرعه را به مزرعه ملصق سازند تا مکانی باقی نماند. و شما در میان زمین به تنهایی ساکن می‌شوید.
۹ یهوه صبایوت در گوش من گفت: «به درستی که خانه‌های بسیار خراب خواهد شد، و خانه‌های بزرگ و خوش نما غیر مسکون خواهد گردید.»
۱۰ «زیرا که ده جفت گاو زمین یک بَت خواهد آورد و یک حومر تخم یک ایفه خواهد داد.» 
۱۱ وای بر آنانی که صبح زود بر می‌خیزند تا در پی مسکرات بروند، و شب دیر می‌نشینند تا شرابْ ایشان را گرم نماید 
۱۲ و در بزمهای ایشان عود و بربط و دفّ و نای و شراب می‌باشد. اما به فعل خداوند نظر نمی‌کنند و به عمل دستهای وی نمی‌نگرند. 
۱۳ بنابراین قوم من به سبب عدم معرفت اسیر شده‌اند و شریفان ایشان گرسنه و عوام ایشان از تشنگی خشک گردیده. 
۱۴ از این سبب هاویه حرص خود را زیاد کرده و دهان خویش را بی حّد باز نموده است و جلال و جمهور و شوکت ایشان و هر که در ایشان شادمان باشد در آن فرو می‌رود. 
۱۵ و مردم خم خواهند شد و مردان ذلیل خواهند گردید و چشمان متکبّران پست خواهد شد. 
۱۶ و یهوه صبایوت به انصاف متعال خواهد بود و خدای قدّوس به عدالت تقدیس کرده خواهد شد. 
۱۷ آنگاه بره‌های (غربا) در مرتع‌های ایشان خواهند چرید و غریبان ویرانه‌های پرواریهای ایشان را خواهند خورد. 
۱۸ وای بر آنانی که عصیان را به ریسمانهای بطالت و گناه را گویا به طناب ارابه می‌کشند.
۱۹ و می‌گویند باشد که او تعجیل نموده، کار خود را بشتاباند تا آن را ببینیم. و مقصود قدّوس اسرائیل نزدیک شده، بیاید تا آن را بدانیم. 
۲۰ وای بر آنانی که بدی را نیکویی و نیکویی را بدی می‌نامند، که ظلمت را به جای نور و نور را به جای ظلمت می‌گذارند، و تلخی را به جای شیرینی و شیرینی را به جای تلخی می‌نهند. 
۲۱ وای بر آنانی که در نظر خود حکیمند، و پیش روی خود فهیم می‌نمایند. 
۲۲ وای بر آنانی که برای نوشیدن شراب زور آورند، و به جهت ممزوج ساختن مسکرات مردان قوّی می‌باشند. 
۲۳ که شریران را برای رشوه عادل می‌شمارند، و عدالت عادلان را از ایشان بر می‌دارند. 
۲۴ بنابراین به نهجی که شراره آتش کاه را می‌خورد و علف خشک در شعله می‌افتد، همچنان ریشه ایشان عفونت خواهد شد و شکوفه ایشان مثل غبار برافشانده خواهد گردید. چونکه شریعت یهوه صبایوت را ترک کرده، کلام قدّوس اسرائیل را خوار شمرده‌اند. 
۲۵ بنابراین خشم خداوند بر قوم خود مشتعل شده و دست خود را بر ایشان دراز کرده، ایشان را مبتلا ساخته است. و کوهها بلرزیدند و لاشهای ایشان در میان کوچه‌ها مثل فضلات گردیده‌اند. با وجود این همه، غضب او برنگردید و دست وی تا کنون دراز است. 
۲۶ و عَلَمی به جهت امّت‌های بعید برپا خواهد کرد. و از اقصای زمین برای ایشان صفیر خواهد زد. و ایشان تعجیل نموده، بزودی خواهند آمد، 
۲۷ و در میان ایشان احدی خسته و لغزش خورنده نخواهد بود و احدی نه پینگی خواهد زد و نه خواهد خوابید. و کمربند کمر احدی از ایشان باز نشده، دوّال نعلین احدی گسیخته نخواهد شد. 
۲۸ که تیرهای ایشان، تیز و تمامی کمانهای ایشان، زده شده است. سُمهای اسبان ایشان مثل سنگ خارا و چرخهای ایشان مثل گردباد شمرده خواهد شد. 
۲۹ غرّش ایشان مثل شیر ماده و مانند شیران ژیان غرّش خواهند کرد و ایشان نعره خواهند زد و صید را گرفته، بسلامتی خواهند برد و رهاننده‌ای نخواهد بود. 
۳۰ و در آن روز بر ایشان مثل شورش دریا شورش خواهند کرد. و اگر کسی به زمین بنگرد، اینک تاریکی و تنگی است و نور در افلاک آن به ظلمت مبدّل شده است.