هوشع-باب سیزدهم Hosea-13

خشم خدا بضد قوم خود  

۱ هنگامی که افرایم به لرزه سخن گفت، خویشتن را در اسرائیل مرتفع نمود؛ اما چون در امر بعل مجرم شد، بمرد. 
۲ و الآن گناهان می‌افزایند و از نقره خود بتهای ریخته شده و تماثیل موافق عقل خود می‌سازند که همه آنها عمل صنعتگران می‌باشد و درباره آنها می‌گویند که اشخاصی که قربانی می‌گذرانند گوساله‌ها را ببوسند. 
۳ بنابراین، ایشان مثل ابرهای صبح و مانند شبنمی که بزودی می‌گذرد، هستند. و مثل کاه که از خرمن پراکنده شود و مانند دود که از روزن برآید. 
۴ اما من از زمین مصر (تا حال) یهُوَه خدای تو هستم و غیر از من خدای دیگر را نمی‌شناسی و سوای من نجات دهنده‌ای نیست. 
۵ من تو را در بیابان در زمین بسیار خشک شناختم. 
۶ چون چریدند، سیر شدند و چون سیر شدند، دل ایشان مغرور گردید و از این جهت مرا فراموش کردند.
۷ پس من برای ایشان مثل شیر خواهم بود و مانند پلنگ به سر راه در کمین خواهم نشست. 
۸ و مثل خرسی که بچه‌هایش را از وی ربوده باشد، بر ایشان حمله خواهم آورد و پرده دل ایشان را خواهـم دریـد و مثل شیر ایشان را در آنجا خواهم خورد و حیوانات صحرا ایشان را خواهند درید. 
۹ ای اسرائیل هلاک شدی، اما معاونتِ تو با من است. 
۱۰ الآن پادشاه تو کجاست تا تو را در تمامی شهرهایت معاونت کند و داورانت (کجایند) که درباره آنها گفتی پادشاه و سروران به من بده؟ 
۱۱ از غضبِ خود، پادشاهی به تو دادم و از خشمِ خویـش او را برداشتـم. 
۱۲ عصیـان افرایـم بستـه شـده و گناه او مخزون گردیده است. 
۱۳ دردهای زه مثـل زنـی که می‌زایـد بر وی آمده اسـت و او پسـری نادانشمنـد است زیـرا در وقتش، در جای تولدِ فرزندان نمی‌ایستد.
۱۴ مـن ایشـان را از دست هاویه فدیه خواهم داد و ایشـان را از مـوت نجات خواهم بخشید. ای موت ضربات تو کجاست و ای هاویه هلاکـت تـو کجـا اسـت؟ پشیمانـی از چشمـان من مستور شده است. 
۱۵ اگر چه در میان برادرانش ثمـر آوَرَدْ، امـا بـاد شرقـی می‌وزد و بـاد خداوند از بیابـان بر می‌آید و منبــع او خشـک می‌گردد و چشمه‌اش می‌خشکد و او گنجِ تمامی اسبـابِ نفیسـه وی را تاراج می‌نمایـد. 
۱۶ سامره متحمل گناه خود خواهد شد، زیرا به خـدای خود فتنه انگیخته است. ایشان به شمشیر خواهند افتاد و اطفال ایشان خرد و زنان حامله ایشان شکم دریده خواهند شد.