هوشع-باب هفتم Hosea-07

توبه‌ نکردن‌ اسرائیل

۱ چون اسرائیل را شفا می‌دادم، آنگاه گناه افرایم و شرارت سامره منکشف گردید، زیرا که مرتکب فریب شده‌اند. دزدان داخل می‌شوند و رهزنان در بیرون تاراج می‌نمایند. 
۲ و در دل خود تفکر نمی‌کنند که من تمامی شرارت ایشان را به یاد آورده‌ام. الآن اعمالشان ایشان را احاطه می‌نماید و آنها در نظر من واقع شده است. 
۳ پادشاه را به شرارت خویش و سروران را به دروغهای خود شادمان می‌سازند. 
۴ جمیع ایشان زناکارند مثل تنوری که خبّاز آن را مشتعل سازد که بعد از سرشتن خمیر تا مخمّر شدنش از برانگیختن آتش باز می‌ایستد. 
۵ در یوم پادشاهِ ما، سروران از گرمی شراب، خود را بیمار ساختند و او دست خود را به استهزا کنندگان دراز کرد. 
۶ زیرا که دل خود را به مکاید خویش مثل تنور نزدیک آوردند؛ و تمامی شب خبّاز ایشان می‌خوابد و صبحگاهان آن مثل آتش ملتهب مشتعل می‌شود. 
۷ جمیع ایشان مثل تنور گرم شده، داوران خویش را می‌بلعند و همه پادشاهان ایشان می‌افتند و در میان ایشان کسی نیست که مرا بخواند. 
۸ افرایم با قومها مخلوط شده است. افرایم قرص نانی است که برگردانیده نشده است. 
۹ غریبان قوّتش را خورده‌اند و او نمی‌داند. سفیدی بر مویهای او پاشیده شده است و او نمی‌داند. 
۱۰ فخر اسرائیل پیش رویش شهادت می‌دهد اما ایشان به یهُوَه خدای خود بازگشت نمی‌نمایند و با وجود این همه او را نمی‌طلبند. 
۱۱ افرایم مانند کبوترِ ساده دل، بی فهم است. مصر را می‌خوانند و بسوی آشور می‌روند. 
۱۲ و چون می‌روند من دام خود را بر ایشان می‌گسترانم و ایشان را مثل مرغان هوا به زیر می‌اندازم و ایشان را بر وفق اخباری که به جماعت ایشان رسیده است، تأدیب می‌نمایم. 
۱۳ وای بر ایشان زیرا که از من فرار کردند. هلاکت بر ایشان باد زیرا که به من عصیان ورزیدند. اگر چه من ایشان را فدیه دادم، لکن به ضدّ من دروغ گفتند. 
۱۴ و از دل خود نزد من استغاثه نمی‌نمایند بلکه بر بسترهای خود ولوله می‌کنند. برای روغن و شراب جمع شده، بر من فتنه می‌انگیزند. 
۱۵ و اگر چه من بازوهای ایشان را تعلیم دادم و تقویت نمودم لیکن با من بد اندیشی نمودند. 
۱۶ ایشان رجوع می‌کنند اما نه به حضرت اعلی. مثل کمانِ خطا کننده شده‌اند. سروران ایشان به سبب غیظ زبان خویش به شمشیر می‌افتند و به سبب همین در زمین مصر ایشان را استهزا خواهند نمود.