حزقیال-باب چهل و چهارم Ezekiel-44

رئیس، لاویان و کاهنان  

۱ و مرا به راه دروازه مَقْدَس بیرونی که به سمت مشرق متوجّه بود، باز آورد و آن بسته شده بود. 
۲ و خداوند مرا گفت: «این دروازه بسته بماند و گشوده نشود و هیچ کس از آن داخل نشود زیرا که یهُوَه خدای اسرائیل از آن داخل شده، لهذا بسته بماند.» 
۳ «و امّا رئیس، چونکه او رئیس است در آن به جهت خوردن غذا به حضور خداوند بنشیند و از راه رواق دروازه داخل شود و از همان راه بیرون رود.» 
۴ پس مرا از راه دروازه شمالی پیش روی خانه آورد و نگریستم و اینک جلال خداوند خانه خداوند را مملّو ساخته بود و بروی خود درافتادم. 
۵ و خداوند مرا گفت: «ای پسر انسان دل خود را به هر چه تو را گویم دربارة تمامی قانون‌های خانه خداوند و همه قواعدش مشغول ساز و به چشمان خود ببین و به گوشهای خود بشنو و دل خویش را به مدخل خانه و به همه مخرج‌های مقدس مشغول ساز.» 
۶ و به این متمرّدین یعنی به خاندان اسرائیل بگو: خداوند یهُوَه چنین می‌فرماید: ای خاندان اسرائیل از تمامی رجاسات خویش باز ایستید. 
۷ زیرا که شما اجنبیان نامختون دل و نامختون گوشت را داخل ساختید تا در مَقْدَس من بوده، خانه مرا ملوّث سازند. و چون شما غذای من یعنی پیه و خون را گذرانیدید، ایشان علاوه بر همه رجاسات شما عهد مرا شکستند. 
۸ و شما ودیعت اقداس مرا نگاه نداشتید، بلکه کسان به جهت خویشتن تعیین نمودید تا ودیعت مرا در مَقْدَس من نگاه دارند. 
۹ «خداوند یهُوَه چنین می‌فرماید: هیچ شخص غریبِ نامختون دل و نامختون گوشت از همه غریبانی که در میان بنی اسرائیل باشند به مَقْدَس من داخل نخواهد شد.» 
۱۰ بلکه آن لاویان نیز که در حین آواره شدن بنی اسرائیل از من دوری ورزیده، از عقب بتهای خویش آواره گردیدند، متحمّل گناه خود خواهند شد، 
۱۱ زیرا خادمانِ مقدس من و مستحفظان دروازه‌های خانه و ملازمان خانه هستند و ایشان قربانی‌های سوختنی و ذبایح قوم را ذبح می‌نمایند و به حضور ایشان برای خدمت ایشان می‌ایستند.
۱۲ و از این جهت که به حضور بتهای خویش ایشان را خدمت نمودند و برای خاندان اسرائیل سنگ مصادم گناه شدند. بنابراین خداوند یهُوَه می‌گوید: دست خود را به ضدّ ایشان برافراشتم که متحمّل گناه خود خواهند شد. 
۱۳ و به من نزدیک نخواهند آمد و به کهانت من نخواهند پرداخت و به هیچ چیز مقدّس در قدس الاقداس نزدیک نخواهند آمد، بلکه خجالت خویش و رجاسات خود را که بعمل آوردند متحمّل خواهند شد. 
۱۴ لیکن ایشان را به جهت تمامی خدمت خانه و برای هر کاری که در آن کرده می‌شود، مستحفظان ودیعت آن خواهم ساخت. 
۱۵ «لیکن لاویان کهَنَه از بنی صادوق که در حینی که بنی اسرائیل از من آواره شدند ودیعت مَقْدَس مرا نگاه داشتند، خداوند یهُوَه می‌گوید که ایشان به جهت خدمت من نزدیک خواهند آمد و به حضور من ایستاده پیه و خون را برای من خواهند گذرانید.» 
۱۶ و ایشان به مَقْدَس من داخل خواهند شد و به جهت خدمت من به خوان من نزدیک خواهند آمد و ودیعت مرا نگاه خواهند داشت. 
۱۷ و هنگامی که به دروازه‌های صحن اندرونی داخل شوند لباس کتانی خواهند پوشید و چون در دروازه‌های صحن اندرونی و در خانه مشغول خدمت باشند، هیچ لباس پشمین نپوشند. 
۱۸ عمامه‌های کتانی بر سر ایشان و زیرجامه کتانی بر کمرهای ایشان باشد و هیچ چیزی که عرق آورد در بر نکنند. 
۱۹ و چون به صحن بیرونی یعنی به صحن بیرونی نزد قوم بیرون روند، آنگاه لباس خویش را که در آن خدمت می‌کنند بیرون کرده، آن را در حجره‌های مقدّس بگذارند و به لباس دیگر ملبّس شوند و قوم را در لباس خویش تقدیس ننمایند. 
۲۰ و ایشان سر خود را نتراشند و گیسوهای بلند نگذارند بلکه موی سر خود را بچینند. 
۲۱ و کاهن وقت درآمدنش در صحن اندرونی شراب ننوشد. 
۲۲ و زن بیوه یا مطلقّه را به زنی نگیرند، بلکه باکره‌ای که از ذریت خاندان اسرائیل باشد یا بیوه‌ای را که بیوه کاهن باشد بگیرند. 
۲۳ و فرق میان مقدّس و غیر مقدّس را به قوم من تعلیم دهند و تشخیص میان طاهر و غیر طاهر را به ایشان اعلام نمایند. 
۲۴ و چون در مرافعه‌ها به جهت محاکمه بایستند، بر حسب احکام من داوری بنمایند و شرایع و فرایض مرا در جمیع مواسم من نگاه دارند و سَبَّت‌های مرا تقدیس نمایند. 
۲۵ و احدی از ایشان به میته آدمی نزدیک نیامده، خویشتن را نجس نسازد مگر اینکه به جهت پدر یا مادر یا پسر یا دختر یا برادر یا خواهری که شوهر نداشته باشد، جایز است که خویشتن را نجس سازد. 
۲۶ و بعد از آنکه طاهر شود هفت روز برای وی بشمارند. 
۲۷ و خداوند یهُوَه می‌فرماید در روزی که به صحن اندرونی قدس داخل شود تا در قدس خدمت نماید آنگاه قربانی گناه خود را بگذراند. 
۲۸ «و ایشان را نصیبی خواهد بود. من نصیب ایشان خواهم بود. پس ایشان را در میان اسرائیل مِلک ندهید زیرا که من ملِک ایشان خواهم بود.» 
۲۹ و ایشان هدایای آردی و قربانی‌های گناه و قربانی‌های جرم را بخورند و همه موقوفات اسرائیل از آن ایشان خواهد بود. 
۳۰ و اوّل تمامی نوبرهای همه چیز و هر هدیه‌ای از همه چیزها از جمیع هدایای شما از آن کاهنان خواهد بود و خمیر اوّل خود را به کاهن بدهید تا برکت بر خانه خود فرود آورید. 
۳۱ و کاهن هیچ میته یا دریده شده‌ای را از مرغ یا بهایم نخورد.