حزقیال-باب پنجم Ezekiel-05

آیت‌ برای‌ محاصره‌ اسرائیل

۱ «و تو ای پسر انسان برای خود تیغی تیز بگیر و آن را مثل اُستره حَجّام به جهت خود بکار برده، آن را بر سر و ریش خود بگذران و ترازویی گرفته، مویها را تقسیم کن.» 
۲ و چون روزهای محاصره را به اتمام رسانیده باشی، یک ثلث را در میان شهر به آتش بسوزان و یک ثلث را گرفته، اطراف آن را با تیغ بزن و ثلث دیگر را به بادها بپاش و من در عقب آنها شمشیری خواهم فرستاد. 
۳ و اندکی از آن را گرفته، آنها را در دامن خود ببند. 
۴ «و باز قدری از آنها را بگیر و آنها را در میان آتش انداخته، آنها را به آتش بسوزان و آتشی برای تمام خاندان اسرائیل از آن بیرون خواهد آمد.» 
۵ خداوند یهُوَه چنین می‌گوید: «من این اورشلیم را در میان امّت‌ها قرار دادم و کشورها را به هر طرف آن.» 
۶ «و او از احکام من بدتر از امّت‌ها و از فرایض من بدتر از کشورهایی که گرداگرد او می‌باشد، عصیان ورزیده است زیرا که اهل او احکام مرا ترک کرده، به فرایض من سلوک ننموده‌اند.» 
۷ بنابراین خداوند یهوه چنین می‌گوید: چونکه شما زیاده از امّت‌هایی که گرداگرد شما می‌باشند غوغا نمودید و به فرایض من سلوک نکرده، احکام مرا بعمل نیاوردید، بلکه موافق احکام امّت‌هایی که گرداگرد شما می‌باشند نیز عمل ننمودید، 
۸ لهذا خداوند یهوه چنین می‌گوید: من اینک من به ضدّ تو هستم و در میان تو به نظر امّت‌ها داوریها خواهم نمود. 
۹ و با تو به سبب جمیع رجاساتت کارها خواهم کرد که قبل از این نکرده باشم و مثل آنها هم دیگر نخواهم کرد. 
۱۰ «بنابراین پدران در میان تو پسران را خواهند خورد و پسران پدران خویش را خواهند خورد و بر تو داوریها نموده، تمامی بقیت تو را بسوی هر باد پراکنده خواهم ساخت.» 
۱۱ لهذا خداوند یهُوَه می‌گوید: «به حیات خودم قَسَم چونکه تو مَقدس مرا بتمامی رجاسات و جمیع مکروهات خویش نجس ساختی، من نیز البتّه تو را منقطع خواهم ساخت و چشم من شفقت نخواهد نمود و من نیز رحمت نخواهم فرمود.» 
۱۲ یک ثلث تو در میانت از وبا خواهند مرد و از گرسنگی تلف خواهند شد. و یک ثلث به اطرافت به شمشیر خواهند افتاد و ثلث دیگر را بسوی هر باد پراکنده ساخته، شمشیر را در عقب ایشان خواهم فرستاد.
۱۳ پس چون غضب من به اتمام رسیده باشد و حدّت خشم خویش را بر ایشان ریخته باشم، آنگاه پشیمان خواهم شد. و چون حدّت خشم خویش را بر ایشان به اتمام رسانیده باشم، آنگاه خواهند دانست که من یهُوَه این را در غیرت خویش گفته‌ام. 
۱۴ و تو را در نظر همة رهگذریان در میان امّت‌هایی که به اطراف تو می‌باشند، به خرابی و رسوایی تسلیم خواهم نمود. 
۱۵ و چون بر تو به خشم و غضب و سرزنشهای سخت داوری کرده باشم، آنگاه این موجد عار و مذمت و عبرت و دهشت برای امّت‌هایی که به اطراف تو می‌باشند خواهد بود. من که یهُوَه هستم این را گفتم. 
۱۶ و چون تیرهای بد قحطی را که برای هلاکت می‌باشد و من آنها را به جهت خرابی شما می‌فرستم در میان شما انداخته باشم، آنگاه قحط را بر شما سخت‌تر خواهم گردانید و عصای نان شما را خواهم شکست. 
۱۷ و قحط و حیوانات درنده در میان تو خواهم فرستاد تا تو را بی اولاد گردانند و وبا و خون از میان تو عبور خواهد کرد و شمشیری بر تو وارد خواهم آورد. 
«من که یهُوَه هستم این را گفتم.»