دوم پادشاهان-باب بیست و چهارم 2Kings-24

یهویاقیم‌ پادشاه‌ یهودا

۱ و در ایام او، نَبُوکدْنَصَّر، پادشاه بابل آمد، و یهُوَیاقیم سه سال بندة او بود. پس برگشته، از او عاصی شد. 
۲ و خداوند فوجهای کلدانیان و فوجهای اَرامیان و فوجهای موآبیان و فوجهای بنی عَمُّون را بر او فرستاد و ایشان را بر یهودا فرستاد تا آن را هلاک سازد، به موجب کلام خداوند که به واسطة بندگان خود انبیا گفته بود. 
۳ به تحقیق، این از فرمان خداوند بر یهودا واقع شد تا ایشان را به سبب گناهان منسی و هر چه او کرد، از نظر خود دور اندازد. 
۴ و نیز به سبب خون بی گناهانی که او ریخته بود، زیرا که اورشلیم را از خون بی گناهان پر کرده بود و خداوند نخواست که او را عفو نماید.
۵ و بقیة وقایع یهُویاقیم و هر چه کرد، آیا در کتاب تواریخ ایام پادشاهان یهودا مکتوب نیست؟ 
۶ پس یهُویاقیم با پدران خود خوابید و پسرش یهُویاکین به جایش پادشاه شد. 
۷ و پادشاه مصر، بار دیگر از ولایت خود بیرون نیامد زیرا که پادشاه بابل هر چه را که متعلق به پادشاه مصر بود، از نهر مصر تا نهر فرات، به تصرف آورده بود.

یهویاکین، پادشاه یهودا  

۸ و یهُویاکین هجده ساله بود که پادشاه شد و سه سال در اورشلیم سلطنت نمود و اسم مادرش نَحُوشْطا دختر اَلْناتان اورشلیمی بود. 
۹ و آنچه را که در نظر خداوند ناپسند بود، موافق هر آنچه پدرش کرده بود، به عمل آورد. 
۱۰ در آن زمان بندگان نَبُوکدْنَصَّر، پادشاه بابل، بر اورشلیم برآمدند؛ و شهر محاصره شد. 
۱۱ و نَبُوکدْنَصَّر، پادشاه بابل، در حینی که بندگانش آن را محاصره نموده بودند، به شهر برآمد. 
۱۲ و یهُویاکین، پادشاه یهودا با مادر خود و بندگانش و سردارانش و خواجه سرایانش نزد پادشاه بابل بیرون آمد؛ و پادشاه بابل در سال هشتم سلطنت خود، او را گرفت. 
۱۳ و تمامی خزانه‌های خانة خداوند و خزانه‌های خانة پادشاه را از آنجا بیرون آورد و تمام ظروف طلایی را که سلیمان، پادشاه اسرائیل برای خانة خداوند ساخته بود، به موجب کلام خداوند، شکست. 
۱۴ و جمیع ساکنان اورشلیم و جمیع سرداران و جمیع مردان جنگی را که ده هزار نفر بودند، اسیر ساخته، برد و جمیع صنعت گران و آهنگران را نیز، چنانکه سوای مسکینان، اهل زمین کسی باقی نماند. 
۱۵ و یهُویاکین را به بابل برد و مادر پادشاه و زنان پادشاه و خواجه سرایانش و بزرگان زمین را اسیر ساخت و ایشان را از اورشلیم به بابل برد. 
۱۶ و تمامی مردان جنگی، یعنی هفت هزار نفر و یک هزار نفر از صنعت گران و آهنگران را که جمیع ایشان، قوی و جنگ آزموده بودند، پادشاه بابل، ایشان را به بابل به اسیری برد. 
۱۷ و پادشاه بابل، عَموی وی، مَتَّنَّیا را در جای او به پادشاهی نصب کرد و اسمش را به صِدْقیا مبدل ساخت.

صدقیا، پادشاه یهودا  

۱۸ صِدْقیا بیست و یکساله بود که آغاز سلطنت نمود و یازده سال در اورشلیم پادشاهی کرد؛ و اسم مادرش حَمِیطَل، دختر ارمیا از لِبْنَه بود. 
۱۹ و آنچه را که در نظر خداوند ناپسند بود، موافق هر آنچه یهُویاقیم کرده بود، به عمل آورد. 
۲۰ زیرا به سبب غضبی که خداوند بر اورشلیم و یهودا داشت، به حدی که آنها را از نظر خود انداخت، واقع شد که صِدْقیا بر پادشاه بابل عاصی شد.